«Τι συμφορά,
ενώ είσαι καμωμένος για τα ωραία και μεγάλα έργα….» , να βλέπεις «Το μαύρο
γιαούρτι του Νταλάρα»
αλλά να μη βλέπεις το δίκαιο του εξεγερμένου.
Εσύ, ο
αντικομφορμιστής, να καθωσπρεπείζεις ασυστόλως τασσόμενος κατά της αυτοδικίας –
υποθέτω ότι αν ζούσες το 1917 θα υποστήριζες αντί επαναστάσεων την υποβολή
μηνύσεων και αγωγών εναντίον του τσαρικού καθεστώτος…….
Να μιλάς για τυφλό πόλεμο τη στιγμή που είναι ορατός -
ακόμη και σε θεόστραβους - ο πόλεμος του ΔΝΤ εναντίον εργασιακών
και κοινωνικών δικαιωμάτων δεκαετιών….
Και εν τέλει, για να είσαι μέσα σ’ όλα, να ρίχνεις και
μια (άσφαιρη) βολή στο βρόντο, για τη βία που έχει ασκηθεί στο παρελθόν , που
είναι υποδόρια, υπνωτική κλπ.κλπ.
Η στάση σου απέναντι στον λεηλατημένο και εξαπατημένο
λαό, μου θυμίζει μια κουβέντα από ένα ιστορικό επεισόδιο του 19ου
αιώνα, που "έσωσε" ο Έλντριτζ Κλήβερ : «Ζητάνε από τους δυστυχισμένους να είναι
τέλειοι»......