Η ανάρτηση όμως αυτή δεν αφορά τη τρέχουσα διαμάχη, αλλά ένα παλιό
επεισόδιο : Το οποίο έλαβε χώρα όταν
ο Τσουκάτος απετόλμησε να διεισδύσει στο
κράτος των Εξαρχείων για να πιεί τον καφέ του…Το γεγονός έγινε αντιληπτό από
κομάντος της Επαναστατικής οργάνωσης «Γιαουρτωτές συνείδησης», οι οποίοι
αντεπετέθησαν και έτρεψαν εις φυγήν τον εισβολέα…
Αντιγράφω κατά λέξη κείμενο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ
στις 21 Ιουνίου 1998, υπό τον τίτλο «ΠΟΙΟΙ ΓΙΑΟΥΡΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΟ ΤΣΟΥΚΑΤΟ;»
και υπογραφή : «Ο αγώνας συνεχίζεται - ΄Γιαουρτωτές συνείδησης΄»
«Την Δευτέρα 15.6 στις 17.13 άγνωστος τηλεφώνησε στην εφημερίδα μας
και ανέλαβε την ευθύνη του γιαουρτώματος του «στρατηγού» του ΠΑΣΟΚ Θόδωρου
Τσουκάτου εκ μέρους της οργάνωσης «Γιαουρτωτές συνείδησης». Ο άγνωστος άνδρας,
- ο οποίος από τη φωνή του φαινόταν μεταξύ 23 και 41 ετών, ενημέρωσε τον
αρμόδιο συντάκτη της «Εποχής» ότι η προκήρυξη της οργάνωσης, με την οποία
αναλαμβάνει την ευθύνη του γιαουρτώματος, βρίσκεται στον κάδο απορριμμάτων στη
γωνία των οδών Ιωνίας και Ρω, στην κεντρική είσοδο του Λυκείου 18 των Πατησίων.
Πράγματι, κλιμάκιο συντακτών της εφημερίδας μας έφθασε στο συγκεκριμένο κάδο
και ανάμεσα σε στυμμένες λεμονόκουπες, μπουκάλια και πέτρες, βρήκε την προκήρυξη, την οποία
δημοσιεύουμε :
«Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ – ΜΕ ΓΙΑΟΥΡΤΙΑ
ΤΟΥΣ ΤΙΜΑ. Αποφασίσαμε να λερώσουμε τον πρωτεργάτη της εκσυγχρονιστικής γλίτσας
Θόδωρο Τσουκάτο.Το χτύπημα υλοποίησε το κομάντο της οργάνωσής μας «Έρχονται
Κεσέδες Κατά Εκσυγχρονιστών»(ΕΚΚΕ) με επαναστατική αποφασιστικότητα και
επιχειρησιακή αρτιότητα. Για την ενέργειά μας χρησιμοποιήσαμε δυο βλήματα VELUTE ,τα οποία εκτοξεύσαμε με χειροκαταπέλτη
αέρος-εδάφους κατά του «στρατηγού» και της ορντινάτσας του. Ο χώρος δράσης
επιλέχτηκε, λόγω της αφελούς θρασύτητας του πλαγκτώδους αξιωματούχου να πίνει
τον καφέ του περιτριγυρισμένος από «γνωστούς αγνώστους», έξαλλους
αντιεκσυγχρονιστές.
Η ενέργειά μας αυτή
αποτελεί διαλεκτική σύνθεση τριών ανισόμερων αλλά συνδυασμένων προτσές:
1)
Της δίκαιης αγανάκτησης του
αδούλωτου λαού μας απέναντι στη σιδερένια φτέρνα με την οποία τον ποδοπατούν
παχύδερμοι πάγκαλοι και ροδομάγουλοι Τσουκάτοι
2)
Του ηρωϊκού αγώνα χιλιάδων
αδιόριστων, απροσδιόριστων, διορισμένων και οργισμένων ενάντια στον διαγωνισμό
της ντροπής και τον ξεδιάντροπο υπουργό Θρησκευμάτων
3)
Του πρωταγωνιστικού ρόλου του
Θόδωρου Τσουκάτου στην υπέρβαση του δογματισμού και του ξύλινου λόγου του
παρελθόντος και στην υιοθέτηση του
καιροσκοπισμού και του πλαστικού λόγου του παρόντος
Στη διαδρομή της εν λόγω ανθρώπινης σκόνης συνταξιδεύουν η δουλοπρέπεια με την αλαζονεία, η δημοσιότητα με την αδιαφάνεια και ο ευρωπαϊκός κοσμοπολιτισμός με τις βυζαντινές μηχανορραφίες, ενώ στο πρόσωπο του ρυπανθέντος ανδρός συγκατοικούν η στιλπνότητα του ουδέποτε μοχθήσαντος, η συγκατάβαση που προκαλεί το οριστικό διαζύγιο αμαρτιών και τύψεων, το χαμόγελο του διαρκώς ψευδόμενου και το κενό βλέμμα του όντος που συνεχώς σκαρφίζεται, αλλά σπανίως σκέπτεται.
Στη διαδρομή της εν λόγω ανθρώπινης σκόνης συνταξιδεύουν η δουλοπρέπεια με την αλαζονεία, η δημοσιότητα με την αδιαφάνεια και ο ευρωπαϊκός κοσμοπολιτισμός με τις βυζαντινές μηχανορραφίες, ενώ στο πρόσωπο του ρυπανθέντος ανδρός συγκατοικούν η στιλπνότητα του ουδέποτε μοχθήσαντος, η συγκατάβαση που προκαλεί το οριστικό διαζύγιο αμαρτιών και τύψεων, το χαμόγελο του διαρκώς ψευδόμενου και το κενό βλέμμα του όντος που συνεχώς σκαρφίζεται, αλλά σπανίως σκέπτεται.
Ο Τσουκάτος μας εξοργίζει όσο και ο Παπαντωνίου, μας
αηδιάζει όσο ο Πάγκαλος και μας ενοχλεί όσο ο
Γιαννόπουλος, δηλαδή κάτι περισσότερο από τον Πανταγιά και τον Μαντέλλη και
κάτι λιγότερο από τον Σημίτη, γι αυτό, ξεκαρδισμένοι στα γέλια, τον
γιαουρτώσαμε»
Ο αγώνας συνεχίζεται
«Γιαουρτωτές συνείδησης»