ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΩ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚ(Ε)ΙΑ …..

«Να πάνε κάτω τα φαρμάκια» - λέει ο λαός μας , εννοώντας την  «κατάποση»  μιας πίκρας,  μέσω της πρόσληψης κάποιας χαλαρωτικής  ουσίας ή  εμπειρίας …  Η κυβέρνηση μεταφράζει αυτό το γνωμικό σε  αγώνα για την δαρβινική εκκαθάριση ή  ευθανασία  των φαρμακείων : «Να πάνε κάτω τα Φαρμακεία»….

Στη περσινή διεθνή  έκθεση της  Θεσσαλονίκης ο τότε υπέρμαχος της «επαναδιαπραγμάτευσης»  κ. Σαμαράς, είχε βάλει εναντίον του κυβερνητικού επιχειρήματος περί απελευθέρωσης των φαρμακείων, σημειώνοντας ότι τα ελληνικά φαρμακεία ήταν ήδη πολλά και ότι μόνο ο Νομός Θεσσαλονίκης είχε τόσα  όσα και η Αυστρία!

Έκτοτε η κυβερνητική παράταξη  εγκατέλειψε την συνθηματολογία  της «απελευθέρωσης» και υιοθέτησε τη λογική της άνωθεν συμπίεσης του κλάδου με στόχο (άδηλο αλλά υπαρκτό)  την αριθμητική  συρρίκνωσή του…..

Η στόχευση αυτή υπηρετείται  με τη δυνατότητα διεύρυνσης του ωραρίου, που συνιστά ευθεία επίθεση στον ελεύθερο χρόνο των μικρών και  αυτοαπασχολουμένων φαρμακοποιών, ενώ παράλληλα,   αυξάνει το χρονικό κόστος  διακίνησης  των φαρμάκων (μεγαλύτερα ωράρια για την εμπορία των ίδιων προϊόντων…..) χωρίς να παρέχει κάποια σημαντική διευκόλυνση στον καταναλωτή.

Ακόμη όμως, η  καθόλα  υποταγμένη στη λογική των αγορών κυβέρνηση, επιβάλλει με άκρως «κρατικιστικό» τρόπο την προείσπραξη του ποσού που κρατείται από τα φάρμακα για τα ασφαλιστικά ταμεία . Έτσι αντί οι φαρμακοποιοί να εισπράττουν τόκους υπερημερίας  για τις πολύμηνες καθυστερήσεις των πληρωμών τους, υποχρεώνονται να προεξοφλούν τις υποχρεώσεις τους….

Η κυβέρνηση  ξεχνάει  τα  νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματά της και υπηρετεί τη λογική του τροϊκανού ντελιβερά, με το να παρεμβαίνει στο ποσοστό του κέρδους. Υπό άλλες συνθήκες βέβαια,  η δημόσια επέμβαση στο φαρμακευτικό ποσοστό  κέρδους θα ήταν ιδιαίτερα επιθυμητή και επιδιωκτέα, για τη διασφάλιση των λαϊκών δικαιωμάτων στην υγεία. Σε αυτές τις συνθήκες όμως η κυβέρνηση , εκτός του ότι οπορτουνίζει ασυστόλως, διεκπεραιώνει   μια πρακτική  «πρωταρχικής συσσώρευσης»  και καταστροφής  ενός μικρομεσαίου κλάδου : Εξυπηρετώντας σε τελική ανάλυση την τρόϊκα, την καθυπόταξη  της ελληνικής οικονομίας, και μακροπρόθεσμα τα κέρδη των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών.

Όσοι  αγνοούν την έννοια της «πρωταρχικής συσσώρευσης», θα μπορούσαν να εντρυφήσουν στο «Κεφάλαιο» του Μαρξ, όπου περιγράφεται  η διαδικασία ληστρικής  σώρευσης κεφαλαίου στις απαρχές του καπιταλισμού. Ή ενδεχομένως θα μπορούσαν να εντρυφήσουν στο παράδειγμα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, όπου η κομματική νομενκλατούρα λεηλάτησε τη δημόσια περιουσία για να μετατραπεί στη συνέχεια σε μια ευπόληπτη και καθόλα νόμιμη  τάξη επιχειρηματιών…

Για την υπόθεση των φαρμακείων γράφει ο Κώστας Λουράντος  στην «Ελεύθερη ζώνη» http://www.elzoni.gr/html/ent/863/ent.18863.asp   υπό τον τίτλο  «Μαύρο δαγκωτό». Εννοώντας (φυσικά!)  τον Λοβέρδο, σε περίπτωση που ήθελε σκάσει μύτη στην Β Εκλογική Περιφέρεια Αθηνών….

YΓ. Η φωτογραφία είναι της Μαρίας Ολυμπίου(Κύπρος). Τα κινεζικά ιδεογράμματα καλό είναι να τα μάθουμε κι εμείς, για λόγους ευνόητους.....