ΒΟΗΘΟΣ ΚΛΗΤΗΡΑ

Παράγων των Οικολόγων Πρασίνων προτείνει σε γνωστό δικτυακό τόπο την ανάγνωση ενός κειμένου από την LIFO (28.9.2011), που συνιστά «την άλλη ματιά για την πτώχευση» και έχει τίτλο : «Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου»…

Το κείμενο είναι από εκείνα τα αυτομαστιγωτικά , που διανθίζονται από σκηνές ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του 50, που εκπέμπουν μια τάχαμου ευαισθησία αλλά ταυτόχρονα βρίθουν βολών εναντίον της διαφθοράς – ξέρετε, εκείνης που έκανε στελέχη του ΠΑΣΟΚ να μιλάνε για «το τέλος του πάρτυ»…

Λέει λόγου χάρη «Η χαμένη τιμή του χλιδόφτωχου» :

« Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπιστημίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι; Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; Θ’ αναγκαστεί ο Δημήτρης Ρέππας να γίνει οδοντογιατρός, ο Καραμανλής δικηγόρος και ο Βενιζέλος αδύνατος; Ποια, αλήθεια, είναι η μεγάλη καταστροφή που φοβόμαστε;»

Σκέπτομαι : ΟΚ, η χώρα μπορεί να χάσει τα απόνερα - την αθλιότητα  των κομμάτων, τις εφορίες της διαφθοράς , τα νοσοκομεία με τα φακελλάκια….Μήπως όμως πετάξει μαζί με τα απόνερα και το παιδί – δηλαδή την όποια πολιτική αυτοδιαχείρισή της, τη δημόσια περιουσία, την ποιότητα ζωής που μέχρι στιγμής έχει κρατήσει;

Απάντησα κι εγώ στον ιστότοπο :

«H άλλη ματιά για την πτώχευση», είναι η ματιά του βοηθού κλητήρα που συνεργάζεται για να πεταχθεί στο δρόμο ο πτωχεύσας και – αφού του εξηγεί ότι δε γίνεται αλλιώς, μια και θα φωνάξει ο κ. Εισαγγελέας που παρήγγειλε την έξωση – προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι λέγοντας :

Μη στενοχωριέσαι καημένε, τώρα θα μάθεις τα πλεονεκτήματα της κατοίκησης σε σκηνή, εξ άλλου και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης σε σκηνή ζούσε και μάλιστα ήταν ευτυχισμένος....."