Του Γρηγόρη Κλαδούχου
«Ιερόν σύνθημα: δός μοι και σοι δίδω» (Α. Βυζαντινός, 1870)
Μυστικά και ήσυχα στα Μαύρα Λιθάρια προσφέρθηκε το δείπνο. Παλιότερα οι « απόκληροι» της κοινωνίας έτρεχαν στο περιθώριο της ζωής, ακροβατούσαν ανάμεσα στην «ασημαντότητα» και το καθαρό μέτωπο. Τώρα οι «σημαντικοί» πολιτικοί κρύβονται, χώνονται στα στενά σοκάκια, φιλοξενούνται κρυφά, όταν πρόκειται να πλησιάσουν σε επικίνδυνη απόσταση ανθρώπους του καθημερινού, του κοινωνικού βιώματος. Όταν όμως αυτοί οι πολιτικοί βρεθούν σε ζώνη ασφαλείας βρίσκουν τη λαλιά τους, την υπόστασή τους, στις οθόνες της τηλεόρασης.
Εκ των υστέρων μάθαμε ότι ο δήμαρχος Ξυλοκάστρου, με κάποιους δημοτικούς συμβούλους «έκανε τραπέζι» στον κ. Μπεγλίτη . Σε κλειστό κύκλο. Υποθέτουμε για να τον ευχαριστήσει: «Κατόπιν ενεργειών» του θα γίνει ο βιολογικός από Ξυλόκαστρο ως Δερβένι. Ανακύπτουν τα παρακάτω ζητήματα:
Α: Για να κάνει κάτι στο δήμο ο δήμαρχος χρησιμοποιεί μεθόδους, εργαλεία της δεκαετίας του ΄50 και ΄60. Τα έργα, οι διορισμοί γίνονταν «κατόπιν ενεργειών» του κομματάρχη. Ήταν η εποχή του «περάστε για υπόθεσή σας». Ο ένας δήμαρχος παίρνει έργα λοιπόν, γιατί ο τάδε πολιτικός έχει ανάγκη σ’ αυτή την εκλογική περιοχή. Έτσι γίνονται οι κατανομές, οι εντάξεις στο ΕΣΠΑ. Αφήστε τι λέει ο Τατούλης. Κι αυτός τα ξέρει τα κόλπα. Εδώ περισυνέλεξε το όλον ΠΑΣΟΚ, ναυαγούς και οδοιπόρους . Αυτό δεν θα ξέρει;
Έχουμε πει ότι η απόφαση για τα έργα τοπικού επιπέδου πρέπει ν’ αποφασίζονται σε τοπικό επίπεδο, τα περιφερειακά σε περιφερειακό και τα εθνικού σε εθνικό. Είδατε ποτέ να αποφασίσει η Βουλή ποια εθνικά έργα έγιναν ή θα γίνουν; Έχουν ήδη γι’ αυτά αποφασίσει οι εργολάβοι. Έφτασαν στην ξεφτίλα να τους κάνει μάθημα στη Βουλή ο Στρος Καν. Είχαμε πριν χρόνια ως δημοτικό συμβούλιο Ξυλοκάστρου εισηγηθεί ο προαστιακός να φθάσει στο Ξυλόκαστρο . Ο ΟΣΕ ούτε που συζήτησε το θέμα. Αντίθετα ήταν αρκετό ένα τηλεφώνημα στον «Μιχάλη» τον Λιάπη από τον Παπαληγούρα και το έργο προγραμματίσθηκε. Τότε στο κείμενο ΠΟΛΗ – ΑΣΤΥ – ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ μιλούσα για « τα φαινόμενα διαστολής δυνατοτήτων των πολιτικών του κέντρου με συνακόλουθη υποβάθμιση θεσμικών παραμέτρων.»
Συμπέρασμα παραγράφου: θέλουμε θεσμούς θεσμικούς, όχι παραθεσμικά, όχι στο «μέσον». Θέλουμε αξιοπρέπεια, όχι δουλοπρέπεια.
Β : Με δυο λόγια: Το έργο είναι σημαντικό, πρέπει να γίνει, πρέπει να το κάνει η πολιτεία. Το δικαιούμαστε και έχουν υποχρέωση να το κάνουν . Γι΄ αυτό και τα γλειψίματα, (δεν βρίσκω κάποιον άλλο όρο), τα ευχαριστώ, εγώ τα βρίσκω σαλιαρίσματα μικρών πολιτικών.
Γ : Ο δήμαρχος με την πράξη του διαφοροποιείται πλήρως από την γνώμη της κοινωνίας. Ο κόσμος έχει εξεγερθεί. Ακόμα και ο Μακιαβέλι μιλούσε για τον ένα φίλο στην πλατεία και μια ψυχή στο παλάτι . Στην αντίθεση πλατείας – αγοράς και παλατιού – μηχανισμών ο δήμαρχος επέλεξε. Εξωραΐζει την εικόνα του κ. Μπεγλίτη και της ανήθικης, κλεπτοκρατικής κάστας αυτού που σήμερα ονομάζεται ΠΑΣΟΚ, που κάποτε ήρθε να επικαθορίσει νέες σχέσεις με την κοινωνία και την πολιτική. Μας τα θύμισε ο Γ. Δελαστίκ μαζί με το Μ. Χαραλαμπίδη στην ΕΣΗΕΑ την Τρίτη το βράδυ σ’ εκδήλωση του Νέου Αγωνιστή. Ένα κίνημα πήγε στον Κοσκωτά, στην κλοπή του χρηματιστηρίου, στην προδοσία του ηγέτη του απελευθερωτικού κινήματος των Κούρδων , στο Δ.Ν.Τ. Ανάμεσα στους μικρούς πολιτικούς που με συνείδηση ακυρώνουν τη δυναμική του Ελληνισμού και ο κ. Μπεγλίτης. Εδώ ο κόσμος βρίζει, τους επισυνάπτει ουκ ολίγα επίθετα (μια ευγενική καλλιτέχνης στην Ελευθεροτυπία τους λέει αλήτες), επικρατεί ρήξη με το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, με αυτή την εταιρία ολοκληρωμένης ευθύνης, συνενόχων στο έγκλημα μεταφοράς πλούτου από την Ελλάδα στο εξωτερικό και ο δήμαρχος τους λέει κι ευχαριστώ.
Συμπέρασμα δια παραδείγματος: κάνει κάποιος κλοπές, σου δίνει ένα μπουρμπουάρ και εσύ τον απενοχοποιείς γιατί φέρθηκε γεναιόδωρος.
Δ : Είχα ασχοληθεί με τον κ. Μπεγλίτη πριν μήνες. Σήμερα απευθύνομαι στον δήμαρχο. Υποστηρίζω από χρόνια ένα ταυτοτικό στοιχείο του ελληνικού ιδεόκοσμου : την αυτοθέσμιση, αυτοδιαχείρηση. Και οι άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν πρέπει να είναι παρακολουθήματα, να νομίζουν ότι διοικούν θυγατρικές της Αθηναϊκής Κομματοκεντρικής επιχείρησης.
Με τον ίδιο, «σύμφωνα με υποδείξεις τρόπο» συμπεριφέρθηκε ο δήμαρχος στη στελέχωση της πολεοδομίας. Για να δρομολογηθούν συμφέρουσες εξελίξεις απέπεμψε από την πολεοδομία τον Δημήτρη Κανναβό. Το υπεύθυνο 8 χρόνια επί δικής του και 4 επί θητείας Σκούρα για τα έργα - κατασκευές του δήμου. Τον έστειλε στο Γραφείο Κίνησης… (Αλλά γι’ αυτό και άλλα στο επόμενο.)
Μετά το προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Μια πολιτική απάντηση στον κ. Μπεγλίτη» έχει υποχρέωση να ακολουθήσει η συνέχειά του. Άλλωστε του είχα πει πριν 6 χρόνια όταν ήταν ευρωβουλευτής: « να υποστηρίζει το ελληνικό δημοκρατικό κεκτημένο.»
Πάντα όμως ισχύει η έκφραση «βρίσκει και τα κάνει!» Ο βουλευτής τη δουλειά του. Χαρούλες, ευχαριστήρια, τραπεζώματα σε βουλευτάδες, δουλευτάδες για την πάρτη τους, τα golden party της ελληνικής κλεπτοκρατίας είναι πρόκληση προς το κοινό δημόσιο αίσθημα σήμερα. Φθάσαμε η εμβέλεια ενός βουλευτή να περιορίζεται σε κάποιους , π.χ. δημάρχους που ‘ χουν κάποιο συμφέρον να τον κάνουν παρέα . Ο κ. Μπεγλίτης έχει τη δυνατότητα να κάνει μεταθέσεις στρατιωτών και άλλα ανδραγαθήματα. Να μειώνει την εθνική άμυνα, τους στρατιωτικούς. Αξίζει όμως να τον προβάλλουμε ως αμόλυντο, να παίρνει κύρος από εμάς, όταν η κοινωνία αποφαίνεται για το αντίθετο;
Ένα πλοίο γίνεται πειρατικό. Δεν νομίζω στο κατάστρωμα, ναύτες και φιλοξενούμενοι να ‘ χουν πιει τόσο απ’ της άγνοιας το κρασί και να μην γνωρίζουν τι τους γίνεται. Και τελευταίο : μην επιλέγετε το Δερβένι για την έκφραση του συντηρητισμού σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου