ΠΑΤΡΙΩΤΗΝ ΖΗΤΩ…..

Ο Διογένης ο Κυνικός, φιλόσοφος της αρχαιότητας και μεγάλος «χαπενιτζής» (=παραγωγός happenings…), κυκλοφορούσε μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη μέρα- μεσημέρι, με ένα αναμμένο φανάρι…Όταν ρωτήθηκε για το τι ψάχνει και μάλιστα τέτοια ώρα και με τέτοιο τρόπο, απάντησε : «Άνθρωπον ζητώ…»

Σήμερα κάποιοι άλλοι αναζητούν κάτι περισσότερο σπάνιο, που να είναι εκτός από άνθρωπος ΚΑΙ πατριώτης ΚΑΙ φορέας κάποιου αξιώματος. Διαβάζω ένα άρθρο της Σοφίας Βούλτεψη στην «Ελεύθερη ζώνη», υπό τον τίτλο «Δεν υπάρχει ένας πατριώτης;» και υπογραμμίζω ένα απόσπασμα:

«Δεν βρίσκεται ακόμη και τώρα ένας πατριώτης, ο οποίος να διαθέτει κάποιο αξίωμα, που να σηκωθεί να πάει στο γήπεδό τους και να δώσει μια μεγάλη συνέντευξη Τύπου, εξηγώντας στους λαούς της Ευρώπης με ποιον τρόπο οδηγήθηκε η Ελλάδα στη σημερινή κατάντια.

Αλλά πώς να βρεθεί; Ποιος είναι αυτός που θα βρει το θάρρος και θα έχει τη σιγουριά πως – ακόμη κι’ αν ο ίδιος είναι καθαρός – δεν έχει πλάι του, στην παράταξή του, στο επιτελείο του, κάποιον «παλιό γνώριμο» των δανειστών μας;»

Εννοείται, ότι βρίσκω το ερώτημα της Βούλτεψη και το πνεύμα που υποβόσκει ελαφρώς μεσσιανικό. Ακόμη βρίσκω την θέση της σχετικά άδικη - για τις δυνάμεις εκτός του δικομματισμού και ιδιαίτερα εντός της Αριστεράς. Όμως είναι βέβαιο και ανεξάρτητο από τους οποιουσδήποτε καταλογισμούς, ότι σε αυτή τη κρίσιμη συγκυρία, απουσιάζει μια συστηματική ευρω-στραφής καμπάνια, που θα στόχευε στην ανάδειξη των δικαίων μας και στην καταγγελία των μηχανισμών καθυπόταξης και υποτέλειας της χώρας. Η δημοκρατική κοινή γνώμη της Ευρώπης είναι «ανεπεξέργαστη», είναι ανέτοιμη να προσλάβει, να συζητήσει και να κατανοήσει τα ελληνικά επιχειρήματα και τις πληροφορίες σχετικά με την δολιότητα που χρησιμοποιήθηκε εναντίον της Ελλάδας, είτε για την ένταξή της στα σαγόνια του ΔΝΤ είτε για την απενεργοποίηση των παραγωγικών της δυνάμεων, τη διείσδυση της Ζήμενς, τους εξοπλισμούς και άλλα.



Στο άρθρο της Βούλτεψη αρκετές από αυτές τις δολιότητες σημειώνονται :



«Μας κουβαλήθηκε εδώ τις προάλλες ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών Ρέσλερ. Και μεταξύ άλλων παραινέσεων, μας σύστησε να εξασφαλίσουμε τη… νομική ασφάλεια των επενδύσεων, ζητώντας να κλείσει επιτέλους η υπόθεση της Ζήμενς.
Διότι σου λέει, (ο Ρέσλερ) αφού δεν υπάρχουν ένοχοι, δεν υπάρχει και έγκλημα. Κλείστε το, λοιπόν, να τελειώνουμε.
Έσπευσε αμέσως (τη Δευτέρα) ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Παπαϊωάννου να μας ενημερώσει πως οι διαπραγματεύσεις του Δημοσίου με τη Ζήμενς βρίσκονται «κοντά στην ολοκλήρωσή τους»!

Ένα άλλο περιστατικό στο οποίο αναφέρεται η Βούλτεψη είναι η περίπτωση των Ναυπηγείων, που μεταβιβάσθηκαν στους Γερμανούς και «προικοδοτήθηκαν» επανειλημένα από το ελληνικό δημόσιο, με αποτέλεσμα η Κομισιόν να ζητάει τα ρέστα και να απαιτεί την καταβολή προστίμου για παραβίαση των αρχών του ανταγωνισμού ύψους 539 εκατομμυρίων ευρώ. «Λεπτομέρεια» : Τα 539 εκατ. ευρώ ξεκίνησαν ΜΟΛΙΣ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ( το 1996) από το αρχικό ποσό των 230 εκατομμυρίων ! Που κάνει τον καθένα να αναρωτιέται, για το μέγεθος στο οποίο θα έφθανε το αρχικό ποσό των 162 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ (σύμφωνα με εκτίμηση της Τράπεζας της Ελλάδος) από τις πολεμικές επανορθώσεις και το γερμανικό κατοχικό δάνειο, από το 1945 έως σήμερα, εάν είχε γίνει απαιτητό από μια κάποια ελληνική κυβέρνηση…

Ολόκληρο το άρθρο της Βούλτεψη στο

http://www.elzoni.gr/html/ent/403/ent.14403.asp