Η ιδιωτικοποίηση του νερού προτείνεται ως πανάκεια σε μια εποχή εντεινόμενης στενότητας των υδατικών πόρων, όμως η πείρα πολλών ιδιωτικοποιήσεων έχει δείξει του «λόγου το αναληθές»….Έτσι στα πρόχειρα, καταθέτω ένα άρθρο του Παναγιώτη Γ. Παπαθεοδωρόπουλου που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ τον Ιανουάριο του 2007 (τεύχος 40) και το οποίο δυστυχώς δεν το έχω σε ηλεκτρονική μορφή *. Τίτλος του ήταν «Οι βαρώνοι του νερού» , ενώ θέμα του ήταν τα «επιτεύγματα» των ιδιωτικοποιήσεων, με κορυφαίο αυτό της Αγγλίας του 1988 : Όπου η χορήγηση ακόμη και των οφθαλμών της Παναγίας στις ιδιωτικές εταιρείες από την κυβέρνηση Θάτσερ(απαλλαγές από φόρους, χρέη κλπ) είχε ως άμεσο «όφελος» την αύξηση των τιμών του νερού κατά 50% τα πρώτα 4 χρόνια !
Στην Ελλάδα βέβαια ζούμε ένα ιδιόμορφο καθεστώς ιδιωτικοποίησης – μεταξύ άλλων – και του πόσιμου νερού, κυρίως μέσω των εμφιαλωμένων νερών από διάφορες επιχειρήσεις. Είναι προς τιμήν μιας τουλάχιστον μεγάλης οικολογικής οργάνωσης, το ότι ασχολήθηκε με την ποιότητα του νερού αλλά και την σπατάλη που προκαλούν αυτές οι εμφιαλώσεις, υπερασπίζοντας τελικά το παλιό-καλό νεράκι της βρύσης…Εδώ πάντως θα πρέπει να κρατήσουμε στα υπόψη, ότι σε μια χώρα με ιδιαίτερα μεγάλη στενότητα υδάτων και αντικειμενική δυσκολία στη διασφάλιση του πόσιμου νερού, όπως η Κύπρος, είχε επιλεγεί η λύση των πωλήσεων πόσιμου νερού στον δημόσιο χώρο, από ειδικά διαμορφωμένες και ελεγχόμενες «κρήνες», χωρίς την σπατάλη της εμφιάλωσης*. Πάνε αρκετά χρόνια από τότε που είδα αυτές τις συσκευές πώλησης – επομένως αγνοώ την εξέλιξή τους στις ημέρες μας…
Στην εποχή του Μνημονίου, η διοίκηση («κυβέρνηση») Παπανδρέου είναι προφανώς διατεθειμένη να δώσει «γην και ύδωρ» στους διεθνείς τοκογλύφους, που υπηρετεί με απέραντη δουλικότητα. Και μάλιστα να δώσει ακόμη και πράγματα που προς το παρόν ενδέχεται να μην αποφέρουν σημαντικά κέρδη, αλλά οπωσδήποτε συνιστούν «δηλώσεις» υποταγής και προσαρμογής στις θελήσεις των αγορών…Όμως υπάρχουν πολίτες που στο μέσο της «θερινής ραστώνης» ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποτρέψουν – τελείως, μα τελείως χειροπιαστά – την ιδιωτικοποίηση και τα συμπαρομαρτούντα…Μια από αυτές, Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ 136, ξεπήδησε μόλις πρόσφατα και απευθύνθηκε στον κόσμο της Θεσσαλονίκης.
Είπαν οι 136 :
«Ακόμη και το νερό που πίνουμε έχει γίνει πεδίο κερδοσκοπίας. Δεν έχει μείνει πλέον ιερό και όσιο. Υπό το βάρος των εξελίξεων και έχοντας γνώση της παγκόσμιας εμπειρίας, οι εργαζόμενοι της εταιρείας ύδρευσης αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ ΑΕ), συλλογικότητες της πόλης και απλοί πολίτες συνεδριάσαμε εχθές Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011 και αποφασίσαμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε οποιονδήποτε να παίζει με το νερό που πίνουμε εμείς και οι οικογένειές μας. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα συμφέρον, εγχώριο ή ξένο, να κερδοσκοπήσει από το νερό μας και να κάνει παιχνίδια με την δημόσια υγεία και το περιβάλλον της περιοχής μας. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ΕΥΑΘ είναι πλέον θέμα δράσης των πολιτών της Θεσσαλονίκης.
Αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις σε ένα κοινό αγώνα με την ονομασία «Κίνηση 136» που σκοπό έχει:
1. την εξαγορά από τους πολίτες του 40% και της διαχείρισης (management) της ΕΥΑΘ.
2. τον κοινωνικό έλεγχο του νερού της πόλης
3. την δημοκρατική λειτουργία της εταιρείας
4. τον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα της εταιρείας, σε συνδυασμό με την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και την προστασία του περιβάλλοντος
Στον αγώνα αυτό σε καλούμε να συμμετέχεις έμπρακτα.
Με € 136 εφάπαξ ανά υδρόμετρο/οικογένεια μπορούμε να σταματήσουμε τις πολυεθνικές και να γίνουμε εμείς κύριοι του νερού μας. Αυτό σημαίνει ότι έχοντας την διαχείριση της ΕΥΑΘ, θα αποφασίζουμε όλοι μαζί αν χρειάζεται να αυξηθούν τα τιμολόγια ή όχι. Θα αποφασίζουμε όλοι μαζί για την ποιότητα του νερού μας και της προστασίας του περιβάλλοντος από την λειτουργία του Βιολογικού καθαρισμού.
Κάθε συμμετοχή, ακόμη και αν τα χρήματα που θα συνεισφέρει είναι πολλαπλάσια των € 136, ισοδυναμεί με μία (1) ψήφο. Έτσι διασφαλίζουμε την πραγματική ισότητα και δημοκρατία, άσχετα με την οικονομική ευχέρεια του κάθε πολίτη.
Τελικός σκοπός μας είναι να βγει η ΕΥΑΘ ΑΕ από το χρηματιστήριο και την κερδοσκοπία. Τελικός στόχος μας είναι η άριστη ποιότητα νερού που θα κάνει τον κάθε πολίτη να αντικαταστήσει το εμφιαλωμένο νερό στο τραπέζι του με μια απλή κανάτα που θα γεμίζει σε μηδαμινή τιμή από την βρύση του. Η άριστη λειτουργία των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων για ένα καλύτερο περιβάλλον και έναν Θερμαϊκό ζωντανό και καθαρό.
Η «Κίνηση 136» είναι ανεξάρτητη από κομματικούς μηχανισμούς και δεν κηδεμονεύεται. Στηρίζεται στην αφιλοκερδή συνδρομή πολιτών της Θεσσαλονίκης και μέσα σε αυτήν μπορούν να λειτουργήσουν όλοι όσοι ασπάζονται τις αρχές της, με σχέσεις ισότητας σε ένα Δημοκρατικό περιβάλλον όπου η Δημοκρατία δεν είναι απλά λέξη.
*ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Στη Βραζιλία πάντως κάποιοι χρησιμοποιούν τις κενές φιάλες νερού ως οικοδομικό υλικό, μειώνοντας τη ζημιά εις βάρος του περιβάλλοντος….
*Παπαθεοδωρόπουλε, με ακούς; Στείλε μου σε παρακαλώ το κείμενο…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου