Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Μανόλης Μαρκάκης : Οι Ανεμογεννήτριες κατά του Τουρισμού που θέλουμε…..




Έχοντας στο νου μας τους παραδοσιακούς ανεμόμυλους του Οροπεδίου (Κρήτης), αλλά ακόμα και τους πιο κοντινούς όπως αυτόν που δεσπόζει στον Ελαιώνα, στην καρδιά της πόλης, η εικόνα που σχηματίζουμε είναι πραγματικά ειδυλλιακή.

Στο ύψος του Νικηθιανού, κάθε φορά που οδηγώ στην εθνική και έχω μπροστά μου τη σειρά των ανεμόμυλων που σκαρφαλώνει στη πλαγιά –και μη μου πείτε ότι δεν είναι μια κλασσική Μεραμπελιώτικη εικόνα - θαυμάζω τον αρμονία με την οποία εντάχθηκαν στο τοπίο οι ανθρώπινες δραστηριότητες μιας ...άλλης εποχής.

Κάπου εδώ, παρασυρθήκαμε. Υποτιμήσαμε τον κίνδυνο. Νομίσαμε ότι όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Ευτυχώς, ποτέ δεν είναι αργά. Τα ερωτήματα, πού, πόσο, πότε, ποιός, υπάρχει περιθώριο να απαντηθούν, άμεσα,  με τον κατάλληλο χωροταξικό σχεδιασμό σε επίπεδο Κρήτης αλλά και σε επίπεδο Δήμων με κανονιστικές αποφάσεις, επενδυτικούς όρους, ΣΧΟΟΑΠ και  άλλα εργαλεία.

Η συζήτηση έχει ξεφύγει από τα άδυτα του Φάστ Τράκ και έχει περάσει πια στη κοινωνία. Μετά το Αποπηγάδι στα Χανιά και τον Κρούστα, τη σκυτάλη παίρνει η Κριτσά.

Τι γίνεται τελικά με τις ΑΠΕ στην Κρήτη ; Τα αιολικά, ηλιοθερμικά, φωτοβολταϊκά πάρκα, οι αντλησιοταμιευτήρες, τα επενδυτικά σχέδια, οι αντιδράσεις, τα σχέδια διασύνδεσης, τα όρια διείσδυσης και τα μεγέθη των εγκαταστάσεων, η ορθή χωροθέτηση, ο ρόλος της εξοικονόμησης και εναλλακτικοί φορείς και μορφές για την εφαρμογή των ΑΠΕ.

Στην όλη συζήτηση δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις επιπτώσεις στο τοπίο και τον τουρισμό, όχι κυρίως στον τουρισμό που έχουμε, αλλά στον τουρισμό που θέλουμε.  Έτσι παρόλο που συνεχώς τονίζουμε τη σημασία του τουρισμού για την τοπική ανάπτυξη, δεν φαίνεται να έχουμε σκεφθεί σοβαρά την αρνητική επίδραση που θα έχει η μαζική και μεγάλης κλίμακας εγκατάσταση ΑΠΕ.

Στην Κρήτη, σ’ όλη τη νησιωτική Ελλάδα αλλά και στην ενδοχώρα στα ορεινά μέρη της πατρίδας μας ο τουρισμός βασίζεται στο αδιατάραχτο φυσικό και πολιτισμικό τοπίο όπου η φύση και τα έργα του ανθρώπου συνυπάρχουν σε αρμονική σχέση.

Η ιδέα βασίζεται στο ότι, όσο η ποιότητα ζωής στις πόλεις υποβαθμίζεται, η ανάγκη απόδρασης στο φυσικό τοπίο θα γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη.

Έτσι λοιπόν, καταγράφουμε ως βασική θέση στην όλη συζήτηση ότι : Tο τοπίο, φυσικό και πολιτισμικό, είναι ο βασικός πόλος έλξης τόσο για τους Έλληνες όσο και τους ξένους τουρίστες στην πατρίδα μας που στηρίζουν τις τοπικές οικονομίες στα νησιά αλλά και τα ορεινά χωριά. Το ελληνικό τοπίο γενικά, διακρίνεται για τη μικρή κλίμακα και τη λιτή ομορφιά του που συνθέτουν οι ξεκάθαρες γραμμές του, η μεσογειακή βλάστηση και η γεωλογία του. Μέχρι σήμερα παρά τα κατορθώματα μας, διατηρεί σε μεγάλο βαθμό την ακεραιότητα του χωρίς όμως να έχει εκτιμηθεί η αξία του ως εθνικός πόρος που συνδέεται άμεσα με την ταυτότητα της χώρας μας

Όμως η μαζική εξάπλωση των σύγχρονων Ανεμογεννητριών (Α/Γ) θα μεταβάλλει βαθιά τη φυσιογνωμία του Κρητικού τοπίου. Οι Α/Γ, ακόμη και ως απλά στατικές κατασκευές των 150μ. να τις δει κανείς, βρίσκονται ολοφάνερα εκτός κλίμακας τοπίου, ενώ ταυτόχρονα προσθέτουν στο φυσικό τοπίο συντριπτικές επεμβάσεις, όπως η κίνηση των γιγάντων φτερών ( > 85μ.), δίκτυα δρόμων πρόσβασης, υπέργεια δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας και τις λοιπές συνοδευτικές επεμβάσεις.

Όλα αυτά θα συμβούν στα τελευταία παρθένα τοπία της περιοχής όπως οι βουνοκορφές, οι ακτές, οι ημιορεινές τοποθεσίες, οι αρχαιολογικοί χώροι και οι προστατευόμενες περιοχές.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η επέλαση των Α/Γ και των δικτύων υψηλής τάσης θα έχει τελικό αποτέλεσμα να μετατραπούν τα βουνά και τα νησιά μας σε βιομηχανικές μονάδες παραγωγής ενέργειας προκαλώντας τεράστια απώλεια φυσικών τοπίων καθώς και επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα και τις ανθρώπινες ζωές.

Έτσι η Κρήτη, σκόπιμα και μεθοδευμένα, για την εξυπηρέτηση … γνωστών συμφερόντων, με την καλωδιακή διασύνδεση με την ηπειρωτική χώρα και την ανεξέλεγκτη αδειοδότηση από την ΡΑΕ σε υπερ-10πλάσιο βαθμό από τις ενεργειακές ανάγκες του νησιού μετατρέπεται σε ενεργειακό εξαγωγέα εις βάρος των άλλων παραγωγικών δραστηριοτήτων και κυρίως του τουρισμού.

Γιατί ; Ποιος και πότε το αποφάσισε αυτό ;

Μανόλης Μαρκάκης
Μέλος του Δ.Σ. της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου.

ΥΓ. Η φωτογραφία είναι από τη Δανία( επιθαλάσσια εγκατάσταση ανβεμογεννητριών). Προέρχεται από εργασία του καθηγητή Paul Sklavounos...

--

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου