Στο βιβλίο του Γιάννη Τόλιου «Περιβάλλον και αγροτική πολιτική σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης»(Εκδόσεις ΚΨΜ, 2009) μαθαίνει κανείς ότι το 2007 το έλλειμμα στο «ισοζύγιο» κρεάτων και ζώντων ζώων - μόνο στις συναλλαγές με τις άλλες χώρες της ΕΕ - ήταν 1029 εκατομμύρια Ευρώ. Σεβαστό το ποσό, αν ληφθεί υπόψη ότι αναφέρεται σε μια χώρα που είχε ισχυρή παραδοσιακή κτηνοτροφία και που μέχρι το 1987, όταν γινόταν συζήτηση για την κτηνοτροφική μεταρρύθμιση που οδήγησε στον νόμο 1734, οι υπολογισμοί έλεγαν ότι υπήρχαν περίπου 60 εκατομμύρια στρέμματα διαθέσιμα για τη λειτουργία τους ως βοσκοτόπων….
Με δεδομένο αυτό το ανισοζύγιο και με πιεστική την ανάγκη της ανακοπής της «αιμορραγίας» του γενικότερου εμπορικού ισοζυγίου, θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε είτε την πολιτική της «αποχοληστερινοποίησης» της ελληνικής κοινωνίας, με την επαναφορά της κρεοφαγίας στην τάξη και δη στα μεγέθη της δεκαετίας του 60, είτε να ενισχύσουμε την εγχώρια κτηνοτροφία και να αυξήσουμε το μέγεθός της, με ταυτόχρονη μείωση του κόστους. Στη πρώτη περίπτωση θα είχαμε να κάνουμε με μια κοινωνία υγιέστερη και φιλικότερη προς το περιβάλλον, στη δεύτερη περίπτωση θα έπρεπε πρωτίστως να ενισχύσουμε τις δυνάμεις που διεκδικούν μια νέου τύπου κτηνοτροφία, με ποιότητα αλλά και χαμηλά κόστη.
Σχετικά με το ζήτημα παρενέβη πρόσφατα η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου,
απευθύνοντας ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων:
«Έχει γίνει πλέον κοινός τόπος η ανάγκη στήριξης του πρωτογενούς τομέα της αγροτικής παραγωγής η οποία αξιολογείται ως ζήτημα εθνικής προτεραιότητας. Δυστυχώς αυτό ισχύει μόνο στα λόγια, αφού ιδιαίτερα οι κτηνοτρόφοι της χώρας εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης που οφείλεται κυρίως στο κόστος των ζωοτροφών. Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται μια μεγάλη αύξηση των τιμών και η επίσημη Πολιτεία δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Συγκεκριμένα, η τιμή στο κριθάρι ξεπέρασε τα 30 λεπτά, ενώ η αντίστοιχη περσινή ήταν 13-14 λεπτά, δηλαδή αύξηση δύο φορές πάνω. Ειδικά για φέτος υπάρχει ο κίνδυνος να ανέβουν οι τιμές των δημητριακών, οι οποίες ξεκίνησαν με 31 λεπτά, λόγω κερδοσκοπίας.
Παράλληλα, πολλοί κτηνοτρόφοι δεν έχουν εισπράξει χρήματα που τους οφείλει η Πολιτεία, λόγω λαθών του συστήματος και της αναποτελεσματικότητας του ΟΠΕΚΕΠΕ. Υπάρχουν εκκρεμότητες από το 2009 για δικαιούμενα ποσά που δεν πρόκειται να καταβληθούν ποτέ.
Επίσης, διαπιστώνεται έλλειμμα ελεγκτικών μηχανισμών σε χώρους και περιόδους αυξημένης κατανάλωσης ζωοκομικών προϊόντων, με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία και την εξαπάτηση του καταναλωτή, σε βάρος της ποιότητας των ελληνικών προϊόντων και του εισοδήματος των κτηνοτρόφων παραγωγών…. η αύξηση των τιμών των ζωοτροφών σχετίζεται μεν με την παγκόσμια συγκυρία, η στήριξη όμως και διάσωση της ελληνικής κτηνοτροφίας αποτελεί ευθύνη και υποχρέωση της ελληνικής Πολιτείας…...»
Όλα αυτά δεν είναι ανώφελα, έστω και αν διέρχονται απαρατήρητα σε μεγάλο βαθμό, λόγω της εξελισσόμενης κατοχής/καταστροφής της χώρας… Αν υπήρχε μια «ολιστική» προσέγγιση και αντιμετώπιση του ζητήματος, θα μπορούσαν να αναζητηθούν λύσεις με παράλληλο μετριασμό της κρεοφαγίας και βελτίωση της ποιότητας των κρεάτων. Έχοντας παρακολουθήσει δυο συνέδρια για την βιολογική αιγοπροβατοτροφία στις αρχές αυτής της δεκαετίας, στο Αγρίνιο και στο Μεσολόγγι αντίστοιχα, δεν θα μπορούσα να μην βάλω και λίγο μελό στην υπόθεση, ανακαλώντας με συγκίνηση τις εξαιρετικές εισηγήσεις των συνεδρίων, μέρος των οποίων καταχωρήθηκε στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ…
Επειδή σε πολλούς ο μετριασμός της κρεοφαγίας ακούγεται σαν καθαρά ιδιωτική υπόθεση, υπενθυμίζω το παράδειγμα της βελγικής πόλης Ghent . Εκεί οι δημοτικές αρχές έκαναν το 2009 συστηματική καμπάνια υπέρ της χορτοφαγικής δίαιτας, με την καθιέρωση της Πέμπτης ως ΗΜΕΡΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΚΡΕΑΤΟΣ ( Meat free Day) και με την άσκηση περιβαλλοντικής προπαγάνδας σχετικά με τα «αέρια απόβλητα» των βοοειδών, που ενισχύουν το φαινόμενο του Θερμοκηπίου…
Εν κατακλείδι, καταλαβαίνω την όλη υπόθεση με Χεγκελιανούς όρους – ΘΕΣΗ(παραδοσιακή καταναγκαστική χορτοφαγία) ΑΝΤΙΘΕΣΗ(ξεσχισματική κρεοφαγία παντός καιρού) ΣΥΝΘΕΣΗ (λιγότερο αλλά ποιοτικότερο κρέας). Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι ο όρος «μεταμοντέρνα κρεοφαγία» - που ενσωματώθηκε στη διαφήμιση ενός Souvlaki Bar στο Θησείο : Χαριτωμένος, δε λέω, αλλά τρέχα γύρευε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου