Ποιος θυμάται εκείνη τη κουβέντα του Ανδρέα Παπανδρέου – «να μην γίνουμε χώρα γκαρσονιών»…Ήταν η περίοδος όπου οι υπηρεσίες εθεωρούντο δευτεροκλασάτες και υποτιμητικές, η παραγωγική ευρωστία της χώρας ιδιαίτερα σημαντική και ο ιμπεριαλισμός συνώνυμος με την ξένη κυριαρχία επί του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας….
Τότε ήταν έτσι, ο Τουρισμός απείχε πολύ από το να Θεωρείται - όπως σήμερα από επίσημα και ανεπίσημα χείλη - ως βαριά βιομηχανία της χώρας …Στη συνέχεια, μετά το «τουριστικό όνειρο» (κατά πως λένε ‘‘The American dream’’…) , ήλθε ο εφιάλτης, υπό τη μορφή των γιγαντιαίων τουριστικών συγκροτημάτων που εισάγουν τα πάντα έξωθεν – εξοπλισμούς, φαγητά, ποτά, προσωπικό…Κι ακόμη τον ίδιο τον τουρίστα, που νομίζει ότι πάει στη Κρήτη αλλά πάει απλώς σε ένα «Κρητομορφικό» μαγαζί μεγάλων διαστάσεων, all inclusive (με τα όλα του !) παίζοντας το ρόλο του υπνοβάτη – σύμφωνα με μια ευφυή βολή του Εντγκάρ Μορέν… Είναι ο τουρισμός που τείνει να αφήνει εγχωρίως λιγότερο συνάλλαγμα από τον πάλαι ποτέ καλούμενο «αλητοτουρισμό», αλλά επί του παρόντος συνδέεται με την ελπίδα ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Και ο οποίος πλέον τείνει να μας κάνει κάτι περισσότερο από γκαρσόνια - δηλαδή γκαρσόνια όλων των χωρών….
Και επειδή το τραγικό συνδέεται συνήθως με το κωμικό, αξίζει να διαβάσουμε το άρθρο της ΣΟΦΙΑΣ ΒΟΥΛΤΕΨΗ «Για να μην γίνουμε «τα γκαρσόνια της Ευρώπης», θα γίνουμε… γκαρσόνια στην Ευρώπη!». Το άρθρο πραγματεύεται ένα άλλο στοιχείο επίσης τραγελαφικού χαρακτήρα (τράγος+ελάφι), που χαρακτηρίζει την κυβερνητική πολιτική :
Γράφει η Σ. Βούλτεψη:
«Μπορούμε να πληροφορηθούμε κι’ εμείς τι νόημα έχει να αναθέτεις τον τουρισμό στον Νικητιάδη, την φορολογία στον Παπακωνσταντίνου και τους ταξιτζήδες στον Ραγκούση;
Πρόκειται για τη νέα παραφροσύνη, που θέλει τον έναν να γεμίζει την καρδάρα με το γάλα και τους άλλους να την αδειάζουν - προσπαθώντας μάλιστα να... δικαιολογήσει τους καταστροφείς του έργου του!
Ο ένας να δίνει μάχη για να γεμίσει η Ελλάδα τουρίστες και ο άλλος να κρατά ψηλά τον ΦΠΑ στην εστίαση, όταν από τις έρευνες προκύπτει ότι οι τουρίστες έρχονται στη χώρα μας (και) για την ελληνική κουζίνα.
Ο ένας να αγωνίζεται για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας (από 18% σήμερα να φθάσει στο 25%) και ο άλλος να αφήνει μέσα στο κατακαλόκαιρο τη χώρα χωρίς ταξί!
Πρόκειται για τη νέα παραφροσύνη, που θέλει τον έναν να γεμίζει την καρδάρα με το γάλα και τους άλλους να την αδειάζουν - προσπαθώντας μάλιστα να... δικαιολογήσει τους καταστροφείς του έργου του!
Ο ένας να δίνει μάχη για να γεμίσει η Ελλάδα τουρίστες και ο άλλος να κρατά ψηλά τον ΦΠΑ στην εστίαση, όταν από τις έρευνες προκύπτει ότι οι τουρίστες έρχονται στη χώρα μας (και) για την ελληνική κουζίνα.
Ο ένας να αγωνίζεται για να αυξηθεί η συμμετοχή του τουρισμού στο ΑΕΠ της χώρας (από 18% σήμερα να φθάσει στο 25%) και ο άλλος να αφήνει μέσα στο κατακαλόκαιρο τη χώρα χωρίς ταξί!
Όλο το άρθρο στο http://www.elzoni.gr/html/ent/680/ent.11680.asp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου