Ενώ οι εκδηλώσεις των αγανακτισμένων βρίσκονται σε εξέλιξη, κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να τους καταλογίσουν διάφορα «σφάλματα». Χρησιμοποιώντας, παραδείγματος χάρη,τη χτεσινοβραδυνή «πρόγκα» εναντίον των βουλευτών και των υπαλλήλων της Βουλής, που είχε σαν αποτέλεσμα να φυγαδευθούν πολλοί από αυτούς από τον Εθνικό Κήπο.
Άλλοι βρίσκουν ισοπεδωτικές τις μούντζες εναντίον «δικαίων και αδίκων» της Βουλής, ενώ η κυρία Κανέλλη του ΚΚΕ πλακώνεται τηλεοπτικώς επί του θέματος με κάποιον κύριο Κανέλλο, με τον οποίο η ανταλλαγή φραστικών πυρών έχει τη νοηματική συνοχή του γνωμικού «από την πόλη έρχομαι και στη κορφή κανέλλα»…Την ισοπεδωτική απόρριψη του κοινοβουλίου και την απρέπεια ενίων αγανακτισμένων καταγγέλλει και ο κύριος Χαρδαβέλας , ενώ ο συγγραφέας κύριος Χωμενίδης υπενθυμίζει (οποία πρωτοτυπία !) την αξία και τη σημασία της ψήφου – από το επίπεδο της πολυκατοικίας έως τις βουλευτικές εκλογές…
Εμάς προφανώς δεν μας ενδιαφέρουν οι χρησιμοποιούντες την περίσταση για να πουλήσουν υπηρεσίες υπονόμευσης του λαϊκού αντιμνημονιακού κινήματος. Ούτε ακόμη μας ενδιαφέρουν οι σνομπ που απλώς σνομπάρουν, γιατί μόνο έτσι μπορούν να κάνουν εμφανίσιμη την υπαρξή τους. Για τους υπόλοιπους όμως, που νοιάζονται και αγκαλιάζουν την υπόθεση των αγανακτισμένων, προέχει η υπόμνηση του παραδοσιακού γνωμικού «Ενός του χάρισαν ένα γάϊδαρο και αυτός τον κοίταζε στα δόντια», ή , με σύγχρονους όρους, «ενός του χάρισαν μια άλφα ρομέο κι αυτός ήταν δυσαρεστημένος που είχε μια γρατσουνιά στο καπό……»
Εμάς προφανώς δεν μας ενδιαφέρουν οι χρησιμοποιούντες την περίσταση για να πουλήσουν υπηρεσίες υπονόμευσης του λαϊκού αντιμνημονιακού κινήματος. Ούτε ακόμη μας ενδιαφέρουν οι σνομπ που απλώς σνομπάρουν, γιατί μόνο έτσι μπορούν να κάνουν εμφανίσιμη την υπαρξή τους. Για τους υπόλοιπους όμως, που νοιάζονται και αγκαλιάζουν την υπόθεση των αγανακτισμένων, προέχει η υπόμνηση του παραδοσιακού γνωμικού «Ενός του χάρισαν ένα γάϊδαρο και αυτός τον κοίταζε στα δόντια», ή , με σύγχρονους όρους, «ενός του χάρισαν μια άλφα ρομέο κι αυτός ήταν δυσαρεστημένος που είχε μια γρατσουνιά στο καπό……»
Θα συμφωνήσω οπωσδήποτε με τον οποιονδήποτε «κριτικό» ή και «επικριτή» των αγανακτισμένων, για την ισοπέδωση και την αδικία που εμπεριέχει η κραυγή «ΚΛΕΦΤΕΣ» και η χειρονομία της μούντζας. Αυτό ακριβώς το πνεύμα συμμερίστηκα κι εγώ, όταν εξέφρασα τη δυσφορία μου πέρυσι το Δεκέμβριο , μετά την επίθεση εναντίον του βουλευτή της ΝΔ κ. Κωστή Χατζηδάκη, που έγινε μπροστά στα μάτια μου (Δεκέμβρης 2010, "Ο Κωστής Χατζηδάκης και η αλλήθωρη βία" ).
Όμως αυτό που θέλω να πω τώρα, το κάνει σαφές μια αναφορά από το βιβλίο του Έλντριτζ Κλήβερ, κάποτε ηγέτη των «Μαύρων Πανθήρων»,που είχε τον όμορφο τίτλο : «Ψυχή στον πάγο». Το βιβλίο έλεγε για το φιλελεύθερο κίνημα στην Αμερική στα μέσα του 19ου αιώνα, που ζητούσε τη χειραφέτηση των Μαύρων. Τότε, κοντά στους ακτιβιστές του κινήματος της χειραφέτησης έρχονταν και κάποιοι Λευκοί «καλών προθέσεων», που σημείωναν ότι οι μαύροι δεν έχουν καλούς τρόπους, δεν είναι καθώς πρέπει, δεν έχουν παιδεία κλπ. κλπ. Σε όλους αυτούς τους περφεξιονιστές απάντησε ένας από τους ακτιβιστές της χειραφέτησης με τη φράση : ΖΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΙ…
Έτσι και σήμερα, δεν μπορούμε να ζητάμε από μια τραυματισμένη κοινωνία άψογη συμπεριφορά. Να βλέπουμε τι μας γίνεται, να επισημαίνουμε λάθη, να έχουμε τη συνείδηση των λαθών, αλλά να μην ξεστρατίζουμε από τον κύριο αγώνα…
YΓ. Εν όψει, πόνημα αγνώστου διαδικτυομένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου