Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

ΟΙ ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ






Τελικά η δυσλειτουργία του δικτύου ιστοτόπων με πάροχο την Google (12.5.2011)αποδείχθηκε «τεχνικής φύσεως», διασκεδάζοντας τους φόβους και τις υποψίες πολλών και διαφόρων, όπως των Σάκη Κουρουζίδη, Γιάννη Σχίζα, Κώστα Φωτεινάκη. Οι οποίοι και κυκλοφόρησαν ένα ιμέϊλ σε μερικές χιλιάδες αποδέκτες με το ερωτηματικό : ΜΑΖΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ BLOGS ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ;




Το ερωτηματικό δήλωνε προφανώς την εμμονή στο τεκμήριο αθωότητας , μέχρι αποδείξεως του εναντίου για την Google και για την συγκεκριμένη πολιτική εξουσία. Τελικά τα πράγματα ήλθαν όπως ήλθαν, και θα μπορούσε να πει κανείς «τέλος καλό –όλα καλά». Η αναταραχή και οι υποψίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν υπήρχαν ανακοινώσεις της Google για τα διαδραματιζόμενα. Όμως το περιστατικό αξίζει έναν ευρύτερο σχολιασμό σε μια περίοδο όπου η λειτουργία του διαδικτύου ανοίγει νέους ορίζοντες στην πολιτική έκφραση.








Τα μπλογκς εκπροσωπούν την ελευθεριότητα και μια πρωτοφανή έκφραση της κοινωνικοπολιτικής ποικιλότητας, που προκαλεί εκνευρισμό σε διάφορους παράγοντες της πολιτικής, ιδιαίτερα σ’ αυτούς που είναι «εθισμένοι» στην ελεγχόμενη, χάρτινη ή τηλεοπτική ενημέρωση . Τα μπλογκς είναι στοιχεία της Δημοκρατίας και μπορούν να κρίνονται και να κατακρίνονται, να πιστώνονται με ποιοτική ανάλυση/ενημέρωση ή να χρεώνονται με μπούρδες και συκοφαντίες, όμως έτσι ή αλλιώς αποτελούν μια ΕΠΩΝΥΜΗ και γλαφυρή εικόνα της κοινωνίας : Η ελληνική κοινωνία είναι κάπως έτσι, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω.





Ούτως εχόντων των πραγμάτων, το περιστατικό της συγκεκριμένης δυσλειτουργίας θα έπρεπε να εμβάλλει σε σκέψεις τους διαθέτοντες σκέψη, όσον αφορά την εξάρτηση μιας βασικής παραμέτρου της Δημοκρατίας . Είναι δυνατόν όλος αυτός ο πλούτος και η ποικιλία ιδεών, συλλήψεων, φωτογραφιών, φιλμς, αναλύσεων, σχολίων, καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, που φιλοξενείται στους ιστότοπους, να εξαρτάται από ορισμένους τεχνικούς όρους χωρίς την ύπαρξη τεχνικών «εφεδρειών»;Είναι δυνατόν αυτό το πολιτικοκοινωνικοκαλλιτεχνικό «μέγεθος» να είναι «μονοεξαρτημένο» και ενδεχομένως να μπορεί να αποσβεσθεί σε συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες; Τι λένε επ’ αυτού οι πολιτικοί, οι οργανώσεις, οι άνθρωποι της δημιουργίας ;




ΥΓ.Η φωτογραφία είναι από κάψιμο βιβλίων από τους Ναζί το 1933

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου