ΧΡΥΣΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ

Η είδηση είναι ενδιαφέρουσα, έχει ως άμεση αφετηρία το http://anemogastri.blogspot.com/ [ΤΟ ΙΡΑΝ «ΦΟΡΤΩΝΕΙ» ΧΡΥΣΟ Από τους Financial Times (via Euro2day), Του Jack Farchy (Λονδίνο)] και σχετίζεται «οπτικοακουστικά» με την αυξημένη ζήτηση χρυσού από χώρες όπως το Ιράν… Το βάθος όμως της υπόθεσης φαίνεται πολύ πιο μεγάλο από μια απλή αύξηση της ζήτησης ενός εμπορεύματος.

Όταν οι «Δυτικές δυνάμεις» μπαινοβγαίνουν στο διεθνές τραπεζικό σύστημα για να προβούν στο πάγωμα ή/και σε κατασχέσεις καταθέσεων οποιουδήποτε έχουν βάλει στο μάτι- όπως έκαναν πρόσφατα και με την περίπτωση του δικτάτορα της Λιβύης - είναι επόμενο να τραυματίζουν την αξιοπιστία και να υπονομεύουν την αποταμιευτική και «αποθησαυριστική» λειτουργία των τραπεζών. Σε αντίθεση με την «αόρατη χείρα» της αγοράς κατά τον Άνταμ Σμιθ, η «ορατή χείρ» της Νέας Τάξης έχει επανειλημμένα εξωτερικεύσει το παρεμβατικό της πρόσωπο, ενισχύοντας την ανασφάλεια διαφόρων προβληματικών καθεστώτων, όσον αφορά την τύχη των καταθέσεών τους…Έτσι όμως, είτε λόγω της νεοταξικής λαθροχειρίας είτε λόγω της ευρύτερης οικονομικής και νομισματικής ανασφάλειας, επακολουθεί η προσφυγή στο χρυσό, που με τη σειρά της πλήττει τα διεθνή μέσα πληρωμών και ιδιαίτερα το δολλάριο : Το νόμισμα που από την εποχή της άρσης της μετατρεψιμότητάς του σε χρυσό(1971, Νίξον) φιλοδόξησε να παίξει το ρόλο ενός καθολικού μέσου πληρωμών – φυσικά με το αζημίωτο για τους εκδότες του… Λιγότερο δολλάριο, λιγότερο ευρώ και περισσότερος χρυσός σε διεθνείς χρηματικές λειτουργίες, συνιστά ένα κοκτέϊλ δυσάρεστο για τις δυτικές δυνάμεις, σχεδόν «κώνειο» για την οικονομική υπεροχή τους. Ταυτόχρονα όμως μια τέτοια νομισματική φόρμουλα σημαίνει αποδυνάμωση των παραδοσιακών πιστωτικών εργαλείων, με τα οποία αυτές οι δυνάμεις προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν τις υφεσιακές εξελίξεις. Και η διεύρυνση της χρήσης του χρυσού συνιστά αλλαγή των συσχετισμών δύναμης, υπέρ του αγοραίου παράγοντα και εις βάρος του όποιου δημοσίου ελέγχου των οικονομιών, έστω και από αυτούς που ομνύουν στον φιλελευθερισμό.

Τελικά ο χρυσός είναι στοιχείο αταξίας και παράδοσης της διεθνούς οικονομίας στο τυχαίο. Αλλά οι χώρες που προσφεύγουν σε αυτόν όλο και περισσότερο – Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Ιράν – φαίνονται αποφασισμένες να αμφισβητήσουν το παραδοσιακό μοντέλο του δυτικού «τοκιστή και σουλατσαδόρου», που έχουν γενναία επιδοτήσει στο παρελθόν….