Εν τάξει, ανήκουμε σε μια χώρα που παραπαίει, με μικρή πολιτική δυναμική και μικρό ειδικό βάρος στις διεθνείς σχέσεις, κι ακόμη ανήκουμε σε ένα μειοψηφικό ρεύμα στα πλαίσια αυτής της χώρας… Είμαστε οι μικροί ενός μικρού μεγέθους, ναι, όμως δεν είμαστε και ηλίθιοι ώστε να παίρνουμε στα σοβαρά τη βλακώδη απολογητική της δυτικής επιδρομής στη Λιβύη….Την επιδρομή που στην αρχή ξεκίνησε σαν αποκλεισμός του εναέριου χώρου - με το ίδιο πνεύμα που οι Ναζί ξεκινούσαν τις επιθετικές ενέργειές τους οργανώνοντας κάποια συνοριακά ψευτοεπεισόδια για να νομιμοποιήσουν τη δράση τους τις πρώτες ώρες ….Την επιδρομή που γρήγορα εξελίχθηκε σε ολική επιθετική ενέργεια από αέρος – δηλαδή επιθετική ενέργεια χαμηλού κόστους, χωρίς απώλεια δυτικών ζωών και επομένως χωρίς τραυματισμό των εσωτερικών συναινέσεων που προγραμματίζονται για όλων των ειδών τους ηλιθίους - Δεξιούς , Αριστερούς και άλλους… Είναι καταπληκτικό , και όμως έχουν μούτρα να μιλάνε. Να μιλάνε αυτοί που ομολογημένα έκαναν επέμβαση σε κυρίαρχο διεθνώς κράτος (Ιράκ) επικαλούμενοι τη κατοχή καταστρεπτικών όπλων, που κάθε άλλο παρά απεδείχθησαν υπαρκτά…Αυτοί που κάνουν το κουνέλι μπροστά στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες με ισχύ – όπως η Κίνα – ενώ είναι λαλίστατοι προκειμένου για χώρες όπως το Ιράν ή η Βόρεια Κορέα. Αυτοί που συναίνεσαν και συνέπραξαν στους εγκληματικούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία, που ψεύδονταν αναίσχυντα για το πολιτικό μέλλον του Κοσόβου μέχρι που έδωσαν τη γνωστή πολιτική λύση, όταν διαπίστωσαν ότι «τους έπαιρνε»….
Η Δύση επιτίθεται στο Λιβυκό καθεστώς όχι γιατί ενοχλείται από την Κανταφική δικτατορία , τις αιματοχυσίες και τη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά γιατί αυτές οι αιματοχυσίες και αυτή η παραβίαση μυρίζουν «αποσταθεροποίηση» : Η οποία με τη σειρά της δημιουργεί κινδύνους αλλά και ευκαιρίες για τα δυτικά συμφέροντα. Κι ακόμη δημιουργεί μια «νομολογία» επεμβάσεων εναντίον χωρών που είναι αδύνατες και απείθαρχες, με αποτέλεσμα μια ακόμη «διολίσθηση» των συσχετισμών δύναμης προς όφελος των μεγαλοπαραγόντων του διεθνούς συστήματος…. Η Δύση πετάει στα σκουπίδια την αρχή της «μη επέμβασης στα εσωτερικά των άλλων χωρών», εν ονόματι μιας παγκόσμιας κατάστασης συμφερόντων και μιας παγκόσμιας ευαισθησίας, που υποτίθεται ότι την διακατέχει. Πρόκειται για μια ιδιοτελή πρακτική, δοθέντος ότι αυτή η ίδια αυτοαναγορεύεται σε «διεθνή επεμβασία», χωρίς να παρέχει εγγυήσεις νομιμότητας και αντικειμενικότητας……. Όντως, στην εποχή μας η «Αρχή της μη επέμβασης» ΔΕΝ μπορεί να σημαίνει αδυναμία της διεθνούς κοινωνίας των πολιτών να επεμβαίνει στα οποιαδήποτε ζητήματα εθνικού και διεθνούς ενδιαφέροντος. ΔΕΝ μπορεί να σημαίνει απενεργοποίηση του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών θεσμών – που πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα σε όλες τις χώρες και περιοχές του πλανήτη. Όμως η επέμβαση θεσμών και κινημάτων στο οπουδήποτε, δεν μπορεί να έχει χαρακτηριστικά βίας, δεν μπορεί να υιοθετεί βάναυσα μέσα. Εμείς λόγου χάρη που «επεμβαίνουμε στα εσωτερικά της Τουρκίας» ζητώντας να μην προχωρήσει στην εγκατάσταση πυρηνικών σταθμών στο Ακούγιου, εμείς που θεωρούμε ότι «τα εσωτερικά» αυτής της χώρας επηρεάζουν τα «εξωτερικά» της – με τη πρόκληση ραδιενεργού ρύπανσης στη μεσογειακή και διεθνή κλίμακα - δεν μπορούμε να ζητάμε ταυτόχρονα και το ξεκίνημα μιας πολεμικής εκστρατείας με φάντομ και αποβατικά σκάφη, για να υποχρεωθεί η τουρκική κυβέρνηση να κάνει πίσω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου