Παλιά η απόλυτη γκαντεμιά εκφραζόταν από το τρίπτυχο «πυρ, γυνή και θάλασσα»…Στη συνέχεια ήλθε ένα άλλο τρίπτυχο, επίσης δηλωτικό φουκαροσύνης και κακού ριζικού - το «Μόνος, φτωχός και ομοφυλόφιλος»…. Σήμερα τρίπτυχο χαρακτηριστικής γκαντεμιάς μπορεί να αποτελεί ο συνδυασμός «Πυρόπληκτου- μικρομεσαίου επιχειρηματία- Μνημονιόπληκτου»….Το γιατί και το πώς διαφαίνεται σε επιστολή που απευθύνει στον περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Τατούλη, ο περιφερειακός σύμβουλος Θανάσης Πετράκος . Ακολουθεί απόσπασμα της επιστολής : Κύριε Περιφερειάρχη, Με την ψήφιση του Ν. 3908/2011 έγινε σαφές ότι το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας αποφάσισε να βάλει ταφόπλακα στις όποιες – ελάχιστες – προοπτικές και προσπάθειες ανάπτυξης στους πυρόπληκτους Νομούς του 2007, με την απόφαση του να περικόψει ποσοστό ενίσχυσης κατά 10% από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είχαν υποβάλλει επενδυτικές προτάσεις με βάση τις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου 3299/2004. Η διάταξη του άρθρου 16 παράγραφος 2α του Ν. 3908/11 συγκρούεται με την εφαρμογή του Χάρτη Περιφερειακών Ενισχύσεων 2007 – 2013. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι αυτή που θίγεται από την απόφαση αυτή, αφού επλήγη ανεπανόρθωτα από τις πυρκαγιές του 2007 και ως αντιστάθμισμα της κατάστασης αυτής , οι επενδύσεις σε πυρόπληκτες περιοχές μετατάχτηκαν στην Κατηγορία 1, με το μεγαλύτερο ποσοστό ενίσχυσης. Δυόμισι χρόνια μετά, πολλές από τις επιχειρήσεις που υπέβαλαν επενδυτικές προτάσεις στις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νόμου, δεν έχουν αξιολογηθεί από τις αρμόδιες γνωμοδοτικές επιτροπές, χωρίς να ευθύνονται οι ίδιες. 1. Αντιμετωπίζονται με άνισα κριτήρια επενδυτικές προτάσεις που υπεβλήθησαν με το ίδιο καθεστώς δημιουργώντας ζητήματα ισονομίας και ισοπολιτείας. 2. Οι επενδυτικές προτάσεις βαθμολογήθηκαν και αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα ισχύοντα, με ποσοστό χρηματοδότησης 60%. Μετά την αναδιαμόρφωση του ποσοστού σε 50% , πόσες από αυτές θα είναι βιώσιμες; Και πόσοι από τους ενδιαφερόμενους θα είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν την όποια δραστηριότητα τους έχοντας να αντιμετωπίσουν την κραυγαλέα αναξιοπιστία του κράτους; 3. Το χρηματικό κόστος που καλείται να καταβάλλει το Υπουργείο είναι ασήμαντο συγκρινόμενο με την αφερεγγυότητα και την αναξιοπιστία που εμφανίζει υιοθετώντας τέτοιες πρακτικές. 4. Η περικοπή του ποσοστού χρηματοδότησης από 60% σε 50% δυόμισι χρόνια μετά δεν μπορεί να τεκμηριωθεί με κανένα νόμο ή απόφαση όταν ο Αναπτυξιακός Νόμος (Ν. 3299/04) Άρθρο 7 (§7α) προέβλεπε ότι η επιλεξιμότητα θα δινόταν σε δέκα (10) ημέρες και η γνωμοδότηση της υπηρεσίας περί υπαγωγής ή μη θα δινόταν εντός δύο (2) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της επενδυτικής πρότασης. Είναι απαράδεκτο τριάντα (30) μήνες μετά, να έρχεται η κυβέρνηση και να μειώνει την επιχορήγηση κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες με αρνητικές συνέπειες για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις των πυρόπληκτων νομών και με αποκλειστική ευθύνη του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και των υπηρεσιών του…... 4/3/2011, Θανάσης Πετράκος, http://petrakosgr.blogspot.com,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου