Οι δύο ανεξάρτητοι βουλευτές ως «μέτοχοι» της ΕΝΩΣΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (ΕΑΠ) υποβάλλουν ερώτηση προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, και Οικονομικών (Σημ. ιστότοπου : πρόκειται μόνο για 3(τρία) Υπουργεία, που πήραν αυτά τα σχοινοτενή ονόματα έτσι «για φιγούρα» , για επίδειξη νεωτεριστικού πνεύματος……).Το ερώτημα των δυο βουλευτών αφορά την ύπαρξη ή μη ύπαρξη κυβερνητικού σχεδιασμού για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού, έχει δε σαν αφετηρία το ότι τα τελευταία 10 χρόνια «δεν έχει γίνει κάποια ουσιαστική ενέργεια προκειμένου να αξιοποιηθεί η τεράστια αυτή έκταση του ελληνικού δημοσίου».
Υπογραμμίζει η ερώτηση των Οικονόμου-Δημαρά:
«Οι τοπικοί φορείς, οι κάτοικοι στο Ελληνικό και η επιστημονική κοινότητα έχουν καταθέσει πολύ συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η τεράστια αυτή έκταση, με πιο ενδιαφέρουσα κατά την γνώμη μας την πρόσφατη, το σχέδιο που συνέταξε το ΕΜΠ το περασμένο καλοκαίρι για λογαριασμό των όμορων Δήμων και στο οποίο προτείνεται η μετατροπή της έκτασης σε πάρκο των 2000 – 3000 στρεμμάτων με διατήρηση των αεροδιαδρόμων, φυτεύσεις με δέντρα της αττικής χλωρίδας και ενεργειακή κάλυψη με φωτοβολταϊκά, πρόταση η οποία σύμφωνα με τους υπολογισμούς δεν θα ξεπερνούσε τα 50 εκατ €. Η πρόταση αυτή δεν φαίνεται να ικανοποιεί την κυβέρνηση η οποία χωρίς να παρουσιάζει κάποιο σχέδιο φαίνεται να «περιφέρει» την έκταση του ελληνικού σε κάθε επαφή με ξένους επενδυτές οι οποίοι κάθε φορά εμφανίζονται στα ελληνικά ΜΜΕ να ενδιαφέρονται για τεράστιας οικονομικής κλίμακας επενδύσεις και κάθε φορά μετά την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος, το ενδιαφέρον τους εξανεμίζεται παρά τις «υψηλού κυβερνητικού επιπέδου» διαπραγματεύσεις και την έλευση του περίφημου fast track. Πρόσφατα μάλιστα η κυβέρνηση έθεσε ως ένα από τα κυριότερα περιουσιακά στοιχεία του κράτους που θα πωληθούν στις σχεδιαζόμενες αποκρατικοποιήσεις την έκταση του Ελληνικού, χωρίς όμως να έχει θέσει όρια και κανόνες στην όποια εκμετάλλευση σκοπεύει να επιτρέψει»…
Αξιοσημείωτο στοιχείο του κειμένου που υιοθετεί το βουλευτικό «ντουέτο», είναι η διατήρηση των αεροδιαδρόμων, η στόχευση της ενεργειακής αυτάρκειας του «χώρου» με τη χρήση φωτοβολταϊκών, ο περιορισμός του πάρκου σε 2-3 χιλιάδες στρέμματα επί συνόλου 5,5 χιλιάδων. Παρ’ όλα αυτά , η ερώτηση των δυο βουλευτών, δεν θέτει ως «κεντρικό» κριτήριο της ανάπλασης του Ελληνικού τα οφέλη που μπορεί να εισπράξει ο μείζων χώρος του αθηναίκού λεκανοπεδίου, αλλά τα διεκδικούμενα οφέλη ταπό τις τοπικές κοινωνίες, που περιβάλλουν το πρώην αεροδρόμιο. Έτσι όμως ενισχύεται η χωροταξική ανισότητα μεταξύ ανατολικών και δυτικών περιοχών του λεκανοπεδίου, καθώς μικροεκτάσεις της τάξεως των 5 στρεμμάτων σε υποβαθμισμένες περιοχές (πάρκο Αγ. Αθανασίου Κυψέλη) απειλούνται άμεσα με τσιμεντοποίηση, ενώ από την άλλη πλευρά προτείνονται πάρκα «υψηλού πρασίνου» της τάξεως χιλιάδων στρεμμάτων στο μέσο περιοχών υψηλής πολεοδομικής ποιότητας…
Οι δυο βουλευτές βάλλουν εναντίον του Fast Track και των «επενδυτών κομάντος», που μπορούν ανά πάσα στιγμή να προβάλλουν στον οικονομικό ορίζοντα. Βάλλουν επίσης και εναντίον των εκποιήσεων της δημόσιας περιουσίας χωρίς περιορισμούς, υπονοώντας την πιθανότητα να πουληθούν τμήματα του Ελληνικού και να χρησιμοποιηθούν από τους ιδιώτες αγοραστές κατά το δοκούν, ανεξάρτητα από τοπικούς και υπερτοπικούς σχεδιασμούς…Οι βολές τους είναι ορθότατες και μας υποψιάζουν για το χειρότερο που καραδοκεί- από κει και πέρα η υπόθεση και η ευθύνη είναι της κοινωνίας….
Τον Μάρτιο του 2011 κλείνουν 10 χρόνια από την μεταφορά του αεροδρομίου Ελληνικού στα Σπάτα. Η πρόκριση των Σπάτων βασίστηκε πάνω στην απόρριψη της λύσης της επιθαλάσσιας ανάπτυξης του αεροδρομίου του Ελληνικού : Η οποία καταρχήν πρόβλεπε την επέκταση του τροχοδρόμου 03/21 προς τη θάλασσα και στη συνέχεια την επιθαλάσσια δημιουργία νέου παράλληλου αεροδιαδρόμου, που θα υποκαθιστούσε τον εν ενεργεία διάδρομο 15/33. Το έργο, στο οποίο συμφωνούσε η πλειοψηφία των αεροπορικών παραγόντων, θα είχε το μισό κόστος των Σπάτων, θα γινόταν με δόσεις, θα απελευθέρωνε από τις οχλήσεις και τους κινδύνους τις γύρω περιοχές (Καλαμάκι – Γλυφάδα κλπ.), θα απέδιδε το μεγαλύτερο κομμάτι του σημερινού χώρου στη διάθεση νέων σχεδιασμών, θα διατηρούσε την κρατική ιδιοκτησία του αεροδρομίου και τα τεράστια έσοδα του δημοσίου από τα τέλη κυκλοφορίας. Και το σημαντικότερο όλων : Θα συνεπαγόταν μια μοναδική, για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, εγγύτητα της πρωτεύουσας με την αεροπορική χρήση, της τάξεως των 15 χιλιομέτρων….
Όμως η δικομματική συμπαιγνία σε σύμπνοια με την πολιτική του γαλλογερμανικού άξονα, κατάφερε ολέθριο χτύπημα στα δημόσια έσοδα και στη δημόσια περιουσία. Η Χόχτιφ πήρε τον «Ελευθέριο Βενιζέλο», η Τόμσον τις τηλεπικοινωνίες, το ΠΑΣΟΚ την εξουσία και η ΝΔ την προοπτική να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ…. Σήμερα η συζήτηση για το πρώην αεροδρόμιο είναι ουσιαστικά μια συζήτηση για το προϊόν ενός εγκλήματος εναντίον του ελληνικού λαού.
Στη συζήτηση αυτή πρέπει να γίνει απολύτως σαφές ότι τουλάχιστον κάποιοι οικολογούντες δεν θα προσέλθουν για να κάνουν τους χαζοχαρούμενους μαρουλοφάγους ή τους ακτιβιστές – bell boys των ευκατάστατων. Αντίθετα σκοπεύουν να θέσουν κάποιες προϋποθέσεις με γνώμονα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού : Και τέτοιες προϋποθέσεις είναι η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα του Ελληνικού, ο εποικισμός του με ήπιες χρήσεις, κυρίως δε και προπάντων η ένταξή του σε ένα γενικότερα σύστημα «αναδασμών», με στόχο την άμβλυνση των χωροταξικών ανισοτήτων στο λεκανοπέδιο…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου