"Μετανάστες: ατελείωτο δράμα - και τώρα, πολιτική εκμετάλλευση"
από το http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/
από το http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/
Είδα προχθές στους Πρωταγωνιστές, την εκπομπή του Στ. Θεοδωράκη για τους μετανάστες που εισρέουν καθημερινά από τα σύνορα του Έβρου. Αυτό που ήταν το πιο συγκλονιστικό, ήταν το τέλος. Χαρούμενοι μετανάστες χωρίς χαρτιά (τα έσκισαν οι δουλέμποροι) προχωρούσαν με τα πόδια και υπό βροχή τα χίλια χιλιόμετρα που τους χώριζαν από την γη της επαγγελίας (Αθήνα) έχοντας στο χέρι το χαρτί της απέλασης με προθεσμία τριάντα ημερών...
Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ερχόντουσαν αν ήξεραν ότι η Ελλάδα είναι σε οικονομική κρίση, ότι η δίοδος για την Ευρώπη είναι κλειστή εκτός κι αν δώσουν άλλα τόσα χρήματα σε δουλέμπορους στην Πελοπόννησο για να τους πάνε -αν δεν τους βουλιάξουν στα ανοιχτά- παράνομα στην Ιταλία. Αν ήξεραν ότι θα πέσουν σε μια χειρότερη παγίδα από αυτήν που έφυγαν -την Ομόνοια, τον Άγιο Παντελεήμονα, την Γερανίου, στα χέρια των μαφιών, του λαθρεμπορίου και των ναρκωτικών. Αν δεν τους κορόϊδευαν να δώσουν χιλιάδες δολάρια που ποιος ξέρει πως τα συγκέντρωσαν και που τα χρωστάνε με ομήρους μέλη των οικογενειών τους.
Κι όλα αυτά για να δουλέψει το κύκλωμα των δουλεμπόρων, να βγάλει λεφτά από την δυστυχία των άλλων.
Τώρα βέβαια έπεσαν στα χέρια και των πολιτικών μαφιών. Σιγά μην νοιάστηκαν οι αριστεριστές για το μέλλον αυτών των ανθρώπων. Κι αυτοί να εκμεταλλευτούν το δράμα τους θέλουν για να αποκομίσουν κάποια πολιτικά οφέλη - τους ίδιους θα τους εγκαταλείψουν σύντομα στα χέρια της αστυνομίας και της μαφίας. Οι ίδιοι μπορεί και να καταφέρουν έτσι να εμφανιστούν υπέρμαχοι των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να εξασφαλίσουν στην καμπούρα των μεταναστών την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ώστε να ζήσουν άλλα τέσσερα χρόνια ξεκοκαλίζοντας την κρατική επιδότηση (σε αυτό το κόμμα έμειναν ο Δ. Παπαδημούλης και οι φίλοι του - ας το χαίρονται αφού φαίνεται ότι ίδιοι είναι και αυτοί - τίποτα δεν είναι τυχαίο).
Γινόμαστε συνεργάτες των δουλεμπόρων και συνυπεύθυνοι για την δυστυχία αυτών των ανθρώπων όσο δεν λέμε την αλήθεια. Η χώρα μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών - εκατομμύρια δεν σηκώνει. Τα χρήματά τους (μικρές περιουσίες) πάνε χαμένα, το πλέγμα της οικογενειακής υποστήριξης στην χώρα τους εδώ δεν υπάρχει και το μόνο που τους περιμένει είναι κι άλλη χειρότερη δυστυχία χωρίς μάλιστα ελπίδα και αύριο. Θύματα εκεί χειρότερα θύματα εδώ.
Η αποτροπή εισόδου τους στον Έβρο και η πληροφόρηση στην χώρα προέλευσης για τις αληθινές συνθήκες που επικρατούν εδώ θα έσωνε πολλούς - το "τείχος", ναι, θα μπορούσε να είναι αποτρεπτικό της παραπέρα παγίδευσής τους σε έναν χειρότερο εφιάλτη. Να γίνει γνωστό ότι άλλοι δεν περνάνε, από στόμα σε στόμα έως πίσω στις πατρίδες τους.
Ναι, να τους περιθάλψουμε εφόσον ήρθαν, να τους στεγάσουμε προσωρινά, να τους ενημερώσουμε ότι ούτε δουλειά υπάρχει ούτε δίοδος για Ευρώπη ακόμα κι αν τους δώσουμε νομιμοποιητικά έγγραφα και να τους επιστρέψουμε πίσω. Να δώσουμε πολιτικό άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες. Να αφήσουμε άνεργους τους δουλέμπορους και ανέπαφες τις περιουσίες των μεταναστών που χάνονται για πλάκα. Όχι να εκμεταλλευόμαστε κι εμείς τον πόνο τους!
Ας απαντήσει σε όλα αυτά η Αριστερά κι ας μην γιγαντώνει την ακροδεξιά με την αφωνία της. Οι ανακοινώσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και του ΚΚΕ είναι στην σωστή κατεύθυνση, ελπίζω και οι επόμενες ενέργειές τους. Οι αριστεριστές πιάνονται από παντού για να λύσουν το υπαρξιακό τους πρόβλημα αλλά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και πόνο από όσα υποτίθεται ότι παλεύουν να λύσουν. Να ζητήσω υπευθυνότητα; Από ποιους; Από αυτούς που ζητούσαν ένα χρόνο τώρα πτώχευση μια ώρα αρχύτερα;
Ας διαβάσουμε καλύτερα το σημερινό κατατοπιστικό άρθρο τουΑς διαβάσουμε καλύτερα το σημερινό κατατοπιστικό άρθρο του Στ. Θεοδωράκη από το protagon.gr:
Πόσους μετανάστες θέλουμε;
Να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Οι μετανάστες δεν ήρθαν μόνοι τους στον Πειραιά και δεν κατέλαβαν μόνοι τους την Νομική. Κυριακή – Δευτέρα – Τρίτη ήμουν στην Κρήτη και πληροφορήθηκα από «πρώτο χέρι», ποιοι ευθύνονται για την κατάληψη της Νομικής. Οι μετανάστες δεν είχαν καμία συμμετοχή στην απόφαση απλώς δέχτηκαν αυτό που τους υπέδειξαν «οι αθηναίοι». Το λέω αυτό γιατί πολύ φοβούμαι ότι θα επαναληφθεί ότι συνέβη και τον Δεκέμβριο του 2008. Τα καψίματα στην Αθήνα τα πλήρωσαν οι … ξένοι καθότι «τα δικά μας παιδιά» ήταν ως συνήθως αθώα και παρασυρμένα.Κάτι οι «καλοί δικηγόροι» κάτι οι «καλές οικογένειες», στα κρατητήρια έμειναν μόνο οι μετανάστες που πιάστηκαν να κλέβουν πλαστικά ρολόγια από τις σπασμένες βιτρίνες. Το ίδιο φοβάμαι ότι θα γίνει και στη Νομική. Όλοι θα την κάνουν γυριστή και θα μείνουν μόνοι τους οι μετανάστες να απολογούνται για την καταστρατήγηση του ασύλου κλπ κλπ. Ήδη κάποιοι εκ των διοργανωτών της κατάληψης έχουν ρίξει το μπαλάκι στην αστυνομία. Και την καλούν να περιφρουρήσει τη Νομική και να μην επιτρέψει την είσοδο ακροδεξιών στοιχείων! Οι κακοί μπάτσοι δηλαδή γίνονται αυτομάτως καλοί αστυνομικοί αρκεί να κυνηγούν μόνο ακροδεξιούς.Δεν είναι βέβαια το μόνο παράλογο που έχει ακουστεί τις τελευταίες ώρες. Άλλοι ζητούν να παραχωρηθούν κρατικά κτήρια για την στέγαση όλων των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας και κάποιοι άλλοι προσθέτουν «να δοθεί σε όλους ένα επίδομα». Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των αριστερών (υποτίθεται) και φιλάνθρωπων τοποθετήσεων είναι ότι η κρατική παρέμβαση αρκεί για να λύσει και αυτό το πρόβλημα. Όπως στα Σοβιέτ. Οι ευθύνες της κοινωνίας για άλλη μια φορά ανύπαρκτες. Τα γκέτο, η ανασφάλιστη εργασία, η εκμετάλλευση των μεταναστών από εργολάβους και τοπικές κοινωνίες είναι θέματα που για άλλη μια φορά δεν θέλει να θίξει κανείς. Όπως επίσης όλοι αποφεύγουν να τοποθετηθούν επι του πως θα επιτευχθεί η ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία μας. Με ποιους όρους δηλαδή ή, αν θέλετε, πάνω σε ποιες αρχές. Και μην μου πείτε ότι δεν χρειάζονται όροι γιατί θα σας πληροφορήσω ότι ήδη σε πολλές περιοχές της χώρας οι ακραίοι βοηθούμενοι από την γκετοποίηση αρχίζουν και επιβάλουν τους δικούς τους νόμους. Σταματούν ας πούμε τα κορίτσια των συμπατριωτών τους από τα σχολεία - το δικαίωμα που έχει δοθεί σε όλους τους μετανάστες ανεξαρτήτως αν είναι νόμιμοι ή παράνομοι να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα σχολεία αρκείται όλο και πιο σπάνια- ή προχωρούν σε αγοροπωλησίες νυφών 10 και 12 ετών ή κάνουν υποχρεωτικό τον εκκλησιασμό στα υποτυπώδη τζαμιά τους. Αυτά λοιπόν πρέπει επιτέλους να συζητήσει η κοινωνία μας (με την συμβολή των ευαισθητοποιημένων αριστερών νεολαιών μας). Και παράλληλα να πιέσουμε για την άμεση εφαρμογή του νέου νόμου που εξασφαλίζει - αν εφαρμοστεί σωστά - την χορήγηση ασύλου σε όσους πραγματικά το δικαιούνται. Να μειώσουμε τη γραφειοκρατία για την νομιμοποίηση των μεταναστών που δουλεύουν στη χώρα μας. Να πείσουμε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κοινωνίες να δεχτούν κάποιους από τους μετανάστες (άλλωστε σε αυτές τις χώρες πήγαιναν και «φυλακίσθηκαν» εδώ).
Αλλά πριν από όλα πρέπει να αποφασίσουμε εμείς - και όχι η αστυνομία - πόσους μετανάστες χωράει αυτή η χώρα. Όχι πόσους σκλάβους μετανάστες αλλά πόσους ισότιμους πολίτες μετανάστες. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς διδάκτορας οικονομικών για να καταλάβει ότι η συνεχής είσοδος νέων μεταναστών σπρώχνει στην εξαθλίωση τους προηγούμενους μετανάστες. Και εκεί που οι εργολάβοι και οι μεγαλοαγρότες έδιναν 30 ευρώ για 12 ωρη εργασία τώρα δίνουν 10 ευρώ και σε λίγους μήνες θα δίνουν 5 ευρώ. Ούτε πρέπει να είσαι καθηγητής κοινωνιολογίας για να καταλάβεις ότι στο Αγαθονήσι των 150 κατοίκων δεν μπορούν να ενταχθούν 300 μετανάστες. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Πόσοι μετανάστες μπορούν να ζήσουν δίπλα μας, ισότιμοι και όρθιοι και όχι σκυφτοί και με το χέρι απλωμένο πότε στα συσσίτια και πότε στα φανάρια. Η Νομική λοιπόν δεν είναι το πρόβλημα. Αυτή κάποια στιγμή θα αδειάσει –και πρέπει να αδειάσει- το θέμα είναι πότε θα γεμίσει το κεφάλι μας με τα σωστά ερωτήματα.
Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ερχόντουσαν αν ήξεραν ότι η Ελλάδα είναι σε οικονομική κρίση, ότι η δίοδος για την Ευρώπη είναι κλειστή εκτός κι αν δώσουν άλλα τόσα χρήματα σε δουλέμπορους στην Πελοπόννησο για να τους πάνε -αν δεν τους βουλιάξουν στα ανοιχτά- παράνομα στην Ιταλία. Αν ήξεραν ότι θα πέσουν σε μια χειρότερη παγίδα από αυτήν που έφυγαν -την Ομόνοια, τον Άγιο Παντελεήμονα, την Γερανίου, στα χέρια των μαφιών, του λαθρεμπορίου και των ναρκωτικών. Αν δεν τους κορόϊδευαν να δώσουν χιλιάδες δολάρια που ποιος ξέρει πως τα συγκέντρωσαν και που τα χρωστάνε με ομήρους μέλη των οικογενειών τους.
Κι όλα αυτά για να δουλέψει το κύκλωμα των δουλεμπόρων, να βγάλει λεφτά από την δυστυχία των άλλων.
Τώρα βέβαια έπεσαν στα χέρια και των πολιτικών μαφιών. Σιγά μην νοιάστηκαν οι αριστεριστές για το μέλλον αυτών των ανθρώπων. Κι αυτοί να εκμεταλλευτούν το δράμα τους θέλουν για να αποκομίσουν κάποια πολιτικά οφέλη - τους ίδιους θα τους εγκαταλείψουν σύντομα στα χέρια της αστυνομίας και της μαφίας. Οι ίδιοι μπορεί και να καταφέρουν έτσι να εμφανιστούν υπέρμαχοι των δημοκρατικών δικαιωμάτων και να εξασφαλίσουν στην καμπούρα των μεταναστών την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ώστε να ζήσουν άλλα τέσσερα χρόνια ξεκοκαλίζοντας την κρατική επιδότηση (σε αυτό το κόμμα έμειναν ο Δ. Παπαδημούλης και οι φίλοι του - ας το χαίρονται αφού φαίνεται ότι ίδιοι είναι και αυτοί - τίποτα δεν είναι τυχαίο).
Γινόμαστε συνεργάτες των δουλεμπόρων και συνυπεύθυνοι για την δυστυχία αυτών των ανθρώπων όσο δεν λέμε την αλήθεια. Η χώρα μπορεί να φιλοξενήσει κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών - εκατομμύρια δεν σηκώνει. Τα χρήματά τους (μικρές περιουσίες) πάνε χαμένα, το πλέγμα της οικογενειακής υποστήριξης στην χώρα τους εδώ δεν υπάρχει και το μόνο που τους περιμένει είναι κι άλλη χειρότερη δυστυχία χωρίς μάλιστα ελπίδα και αύριο. Θύματα εκεί χειρότερα θύματα εδώ.
Η αποτροπή εισόδου τους στον Έβρο και η πληροφόρηση στην χώρα προέλευσης για τις αληθινές συνθήκες που επικρατούν εδώ θα έσωνε πολλούς - το "τείχος", ναι, θα μπορούσε να είναι αποτρεπτικό της παραπέρα παγίδευσής τους σε έναν χειρότερο εφιάλτη. Να γίνει γνωστό ότι άλλοι δεν περνάνε, από στόμα σε στόμα έως πίσω στις πατρίδες τους.
Ναι, να τους περιθάλψουμε εφόσον ήρθαν, να τους στεγάσουμε προσωρινά, να τους ενημερώσουμε ότι ούτε δουλειά υπάρχει ούτε δίοδος για Ευρώπη ακόμα κι αν τους δώσουμε νομιμοποιητικά έγγραφα και να τους επιστρέψουμε πίσω. Να δώσουμε πολιτικό άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες. Να αφήσουμε άνεργους τους δουλέμπορους και ανέπαφες τις περιουσίες των μεταναστών που χάνονται για πλάκα. Όχι να εκμεταλλευόμαστε κι εμείς τον πόνο τους!
Ας απαντήσει σε όλα αυτά η Αριστερά κι ας μην γιγαντώνει την ακροδεξιά με την αφωνία της. Οι ανακοινώσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και του ΚΚΕ είναι στην σωστή κατεύθυνση, ελπίζω και οι επόμενες ενέργειές τους. Οι αριστεριστές πιάνονται από παντού για να λύσουν το υπαρξιακό τους πρόβλημα αλλά δημιουργούν περισσότερα προβλήματα και πόνο από όσα υποτίθεται ότι παλεύουν να λύσουν. Να ζητήσω υπευθυνότητα; Από ποιους; Από αυτούς που ζητούσαν ένα χρόνο τώρα πτώχευση μια ώρα αρχύτερα;
Ας διαβάσουμε καλύτερα το σημερινό κατατοπιστικό άρθρο τουΑς διαβάσουμε καλύτερα το σημερινό κατατοπιστικό άρθρο του Στ. Θεοδωράκη από το protagon.gr:
Πόσους μετανάστες θέλουμε;
Να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Οι μετανάστες δεν ήρθαν μόνοι τους στον Πειραιά και δεν κατέλαβαν μόνοι τους την Νομική. Κυριακή – Δευτέρα – Τρίτη ήμουν στην Κρήτη και πληροφορήθηκα από «πρώτο χέρι», ποιοι ευθύνονται για την κατάληψη της Νομικής. Οι μετανάστες δεν είχαν καμία συμμετοχή στην απόφαση απλώς δέχτηκαν αυτό που τους υπέδειξαν «οι αθηναίοι». Το λέω αυτό γιατί πολύ φοβούμαι ότι θα επαναληφθεί ότι συνέβη και τον Δεκέμβριο του 2008. Τα καψίματα στην Αθήνα τα πλήρωσαν οι … ξένοι καθότι «τα δικά μας παιδιά» ήταν ως συνήθως αθώα και παρασυρμένα.Κάτι οι «καλοί δικηγόροι» κάτι οι «καλές οικογένειες», στα κρατητήρια έμειναν μόνο οι μετανάστες που πιάστηκαν να κλέβουν πλαστικά ρολόγια από τις σπασμένες βιτρίνες. Το ίδιο φοβάμαι ότι θα γίνει και στη Νομική. Όλοι θα την κάνουν γυριστή και θα μείνουν μόνοι τους οι μετανάστες να απολογούνται για την καταστρατήγηση του ασύλου κλπ κλπ. Ήδη κάποιοι εκ των διοργανωτών της κατάληψης έχουν ρίξει το μπαλάκι στην αστυνομία. Και την καλούν να περιφρουρήσει τη Νομική και να μην επιτρέψει την είσοδο ακροδεξιών στοιχείων! Οι κακοί μπάτσοι δηλαδή γίνονται αυτομάτως καλοί αστυνομικοί αρκεί να κυνηγούν μόνο ακροδεξιούς.Δεν είναι βέβαια το μόνο παράλογο που έχει ακουστεί τις τελευταίες ώρες. Άλλοι ζητούν να παραχωρηθούν κρατικά κτήρια για την στέγαση όλων των μεταναστών που ζουν στη χώρα μας και κάποιοι άλλοι προσθέτουν «να δοθεί σε όλους ένα επίδομα». Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των αριστερών (υποτίθεται) και φιλάνθρωπων τοποθετήσεων είναι ότι η κρατική παρέμβαση αρκεί για να λύσει και αυτό το πρόβλημα. Όπως στα Σοβιέτ. Οι ευθύνες της κοινωνίας για άλλη μια φορά ανύπαρκτες. Τα γκέτο, η ανασφάλιστη εργασία, η εκμετάλλευση των μεταναστών από εργολάβους και τοπικές κοινωνίες είναι θέματα που για άλλη μια φορά δεν θέλει να θίξει κανείς. Όπως επίσης όλοι αποφεύγουν να τοποθετηθούν επι του πως θα επιτευχθεί η ένταξη των μεταναστών στην κοινωνία μας. Με ποιους όρους δηλαδή ή, αν θέλετε, πάνω σε ποιες αρχές. Και μην μου πείτε ότι δεν χρειάζονται όροι γιατί θα σας πληροφορήσω ότι ήδη σε πολλές περιοχές της χώρας οι ακραίοι βοηθούμενοι από την γκετοποίηση αρχίζουν και επιβάλουν τους δικούς τους νόμους. Σταματούν ας πούμε τα κορίτσια των συμπατριωτών τους από τα σχολεία - το δικαίωμα που έχει δοθεί σε όλους τους μετανάστες ανεξαρτήτως αν είναι νόμιμοι ή παράνομοι να πηγαίνουν τα παιδιά τους στα σχολεία αρκείται όλο και πιο σπάνια- ή προχωρούν σε αγοροπωλησίες νυφών 10 και 12 ετών ή κάνουν υποχρεωτικό τον εκκλησιασμό στα υποτυπώδη τζαμιά τους. Αυτά λοιπόν πρέπει επιτέλους να συζητήσει η κοινωνία μας (με την συμβολή των ευαισθητοποιημένων αριστερών νεολαιών μας). Και παράλληλα να πιέσουμε για την άμεση εφαρμογή του νέου νόμου που εξασφαλίζει - αν εφαρμοστεί σωστά - την χορήγηση ασύλου σε όσους πραγματικά το δικαιούνται. Να μειώσουμε τη γραφειοκρατία για την νομιμοποίηση των μεταναστών που δουλεύουν στη χώρα μας. Να πείσουμε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κοινωνίες να δεχτούν κάποιους από τους μετανάστες (άλλωστε σε αυτές τις χώρες πήγαιναν και «φυλακίσθηκαν» εδώ).
Αλλά πριν από όλα πρέπει να αποφασίσουμε εμείς - και όχι η αστυνομία - πόσους μετανάστες χωράει αυτή η χώρα. Όχι πόσους σκλάβους μετανάστες αλλά πόσους ισότιμους πολίτες μετανάστες. Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς διδάκτορας οικονομικών για να καταλάβει ότι η συνεχής είσοδος νέων μεταναστών σπρώχνει στην εξαθλίωση τους προηγούμενους μετανάστες. Και εκεί που οι εργολάβοι και οι μεγαλοαγρότες έδιναν 30 ευρώ για 12 ωρη εργασία τώρα δίνουν 10 ευρώ και σε λίγους μήνες θα δίνουν 5 ευρώ. Ούτε πρέπει να είσαι καθηγητής κοινωνιολογίας για να καταλάβεις ότι στο Αγαθονήσι των 150 κατοίκων δεν μπορούν να ενταχθούν 300 μετανάστες. Αυτό λοιπόν είναι το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Πόσοι μετανάστες μπορούν να ζήσουν δίπλα μας, ισότιμοι και όρθιοι και όχι σκυφτοί και με το χέρι απλωμένο πότε στα συσσίτια και πότε στα φανάρια. Η Νομική λοιπόν δεν είναι το πρόβλημα. Αυτή κάποια στιγμή θα αδειάσει –και πρέπει να αδειάσει- το θέμα είναι πότε θα γεμίσει το κεφάλι μας με τα σωστά ερωτήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου