Το έχω παράπονο και θα το λέω μέχρις εσχάτων : Ο καλλιτεχνικός κόσμος αυτής της χώρας ελάχιστα ασχολείται με τις δυσμορφίες και δυσπλασίες που επιφέρουν τα δημόσια και ιδιωτικά έργα στον ελλαδικό χώρο.
Πολλοί και διάφοροι ερίζουν για διάφορα αισθητικά θέματα, όμως οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν την ιδιότητα του «αισθητικού αντικειμένου» σε μείζονες μορφές, σε δάση που θίγονται από την οδοποιία, σε ποτάμια που φράζονται ύστερα από τερατώδη χωματουργικά έργα – όπως ο Αχελώος- σε παραλίες που χάνουν κάθε φυσικότητα και γραφικότητα όπως είναι οι παραλίες της Κω και της Ρόδου - με τις ξαπλώστρες να κείτονται με αναίδεια και πέραν της «απολήξεως του χειμερίου κύματος»….
Εύχομαι να κάνω λάθος, αλλά δεν έχω δει εικαστικούς καλλιτέχνες να βγαίνουν στο κλαρί και να διαμαρτύρονται για το κιτς, για όσα εξοχικά διασπείρονται στο χώρο και «απαρτιώνουν» το τοπίο, για όσα λατομεία μένουν απενεργοποιημένα χωρίς τα «μπαλώματα» των αποκαταστάσεων. Δεν έχω δει ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών να εξεγείρονται μπροστά στις τερατώδεις ανεμογεννήτριες που προκαλούν έναν θηριώδη εξαστισμό κάποιων φυσικών τοπίων – χώρια τις καταστροφές από τη διάνοιξη οδικών δικτύων και τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων…
Δε ξέρω την κατάσταση στη γειτονική Ιταλία, αλλά φαίνεται πως εκεί υπάρχουν εστίες αντίστασης στην κιτσοποίηση του χώρου και στις οικολογικοφανείς τερατογενέσεις που απεργάζονται κάποια συμφέροντα. Παρακάτω σημειώνω την αντίδραση του Ορέστε Καρόππο, από το «Φόρουμ Περιβάλλον και Υγεία» του Σαλέντο, σε μια διαφημιστική καμπάνια της εταιρείας Enel Green Power, που στοχεύει στην προώθηση ενός νέου ενεργειακού «μέλλοντος».
Αν τα «νέα τοπία» της Green Economy είναι το μέλλον, «αυτή θα ήταν μια καλή μέρα για να πεθάνει κανείς» - αναφώνησε πριν λίγες ημέρες ο πρώην δικαστής Λορέντζο Νικάστρο, νέος Πάρεδρος για το Περιβάλλον της Περιφέρειας Απουλίας, σε μια απάντηση ενάντια στη Διοίκηση γνωστής ιταλικής «περιβαλλοντικής» οργάνωσης, της Lega Ambiente….
Πολλοί και διάφοροι ερίζουν για διάφορα αισθητικά θέματα, όμως οι ίδιοι δεν αναγνωρίζουν την ιδιότητα του «αισθητικού αντικειμένου» σε μείζονες μορφές, σε δάση που θίγονται από την οδοποιία, σε ποτάμια που φράζονται ύστερα από τερατώδη χωματουργικά έργα – όπως ο Αχελώος- σε παραλίες που χάνουν κάθε φυσικότητα και γραφικότητα όπως είναι οι παραλίες της Κω και της Ρόδου - με τις ξαπλώστρες να κείτονται με αναίδεια και πέραν της «απολήξεως του χειμερίου κύματος»….
Εύχομαι να κάνω λάθος, αλλά δεν έχω δει εικαστικούς καλλιτέχνες να βγαίνουν στο κλαρί και να διαμαρτύρονται για το κιτς, για όσα εξοχικά διασπείρονται στο χώρο και «απαρτιώνουν» το τοπίο, για όσα λατομεία μένουν απενεργοποιημένα χωρίς τα «μπαλώματα» των αποκαταστάσεων. Δεν έχω δει ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών να εξεγείρονται μπροστά στις τερατώδεις ανεμογεννήτριες που προκαλούν έναν θηριώδη εξαστισμό κάποιων φυσικών τοπίων – χώρια τις καταστροφές από τη διάνοιξη οδικών δικτύων και τον κατακερματισμό των οικοσυστημάτων…
Δε ξέρω την κατάσταση στη γειτονική Ιταλία, αλλά φαίνεται πως εκεί υπάρχουν εστίες αντίστασης στην κιτσοποίηση του χώρου και στις οικολογικοφανείς τερατογενέσεις που απεργάζονται κάποια συμφέροντα. Παρακάτω σημειώνω την αντίδραση του Ορέστε Καρόππο, από το «Φόρουμ Περιβάλλον και Υγεία» του Σαλέντο, σε μια διαφημιστική καμπάνια της εταιρείας Enel Green Power, που στοχεύει στην προώθηση ενός νέου ενεργειακού «μέλλοντος».
Αν τα «νέα τοπία» της Green Economy είναι το μέλλον, «αυτή θα ήταν μια καλή μέρα για να πεθάνει κανείς» - αναφώνησε πριν λίγες ημέρες ο πρώην δικαστής Λορέντζο Νικάστρο, νέος Πάρεδρος για το Περιβάλλον της Περιφέρειας Απουλίας, σε μια απάντηση ενάντια στη Διοίκηση γνωστής ιταλικής «περιβαλλοντικής» οργάνωσης, της Lega Ambiente….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου