Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΦΑΓΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΛΑΓΝΩΝ ….

22 Σεπτεμβρίου : Η «Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο» δίνει τη δυνατότητα στους «οικολογούντες» εντός και εκτός των κομμάτων, να επιβεβαιώσουν το αυτονόητο : Να υπογραμμίσουν ότι οι συλλογικές μεταφορές υπερέχουν των ιδιωτικών , ότι εξοικονομούν χώρο και χρόνο για τους πολίτες, ότι βελτιώνουν το αστικό τοπίο. Ότι η πρωτοκαθεδρία των μαζικών μεταφορών, των πεζών και της ποδηλατοκίνησης, έχει πρωτογενή και δευτερογενή οφέλη για την ποιότητα ζωής . Ότι διαμορφώνει άμεσα αλλά κυρίως μακροπρόθεσμα, έναν αστικό χώρο πιο καθαρό, πιο ασφαλή, πιο ήσυχο και καλαίσθητο. Με εγγύτητα των χρήσεων και αυξημένη δυνατότητα εξυπηρετήσεων προς τους πολίτες….

Όμως η «Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο» επιτελεί πιλοτική και ιδεολογική λειτουργία, όταν και εφόσον δεν περιορίζεται σε στερεοτυπικές εκδηλώσεις. Όταν εμπεριέχει φαντασία και έμπνευση, καινοτόμες πολεοδομικές παρεμβάσεις και μια ριζοσπαστική αλλά ταυτόχρονα ήπια συγκοινωνιολογία . Όταν ακυρώνει τις γενικολογίες και ασημαντολογίες διαφόρων «ΠεριΒΑΝΤΟλόγων»….Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες του Μνημονίου, όπου οι εισαγωγείς αυτοκινήτων επισείουν την πτώση των εισαγωγών ΙΧ αξιώνοντας την υποστήριξη της κυβέρνησης - για να συνεχίσουν το «θεάρεστο έργο» της επιβάρυνσης του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας και της αδρανοποίησης των εγχώριων επισκευαστικών δραστηριοτήτων - θα περίμενε κανείς τον κριτικό αντίλογο όσων σχετίζονται με την οικολογία. Θα περίμενε την διατύπωση τολμηρών θέσεων υπέρ της συνετής και μακρόπνοης χρήσης των μηχανών και όλων των υλικών μέσων. Γιατί κατά βάθος η οικολογία συγκλίνει με την οικονομία. Γιατί το γενετικό της πρόγραμμα περιλαμβάνει τη μακροβιότητα των υλικών, την αποφυγή της σπατάλης και της εύκολης σκουπιδοποίησης των αντικειμένων.

Όμως οι θέσεις αυτές δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν μέσα σε κύκλους που αγνοούν την αξία των αγωνιστικών διεκδικήσεων. Που τελούν σε σχέση «συγκοινωνούντων δοχείων» με τις δυνάμεις του Μνημονίου, προσδοκώντας πολιτικά χαρτζηλικώματα. Που μας διαπαιδαγωγούν περί ανέμων και περί υδάτων, ψιλοδιαμαρτυρόμενοι ενίοτε αλλά παραβλέποντες το ασφυκτικό πλαίσιο για τα αιτήματα ποιότητας ζωής, μέσα στις συνθήκες της νεοφιλελεύθερης - πανευρωπαϊκής εφόδου εναντίον των δυνάμεων της εργασίας…..