ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ, ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Μέσα από τις αναλύσεις του Γιώργου Δελαστίκ στο "ΕΘΝΟΣ", πολλοί από μας συνειδητοποίησαν ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο και δεν συνιστά καθόλου προοίμιο χρεοκοπίας... Ταυτόχρονα όμως πολλοί ξανασημείωσαν τον ιδιαίτερα μεταπραττικό χαρακτήρα της χώρας, την υστέρηση της παραγωγικής οικονομίας, το αυξανόμενο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου. Στις σημερινές διεθνείς οικονομικές συνθήκες η αυτάρκεια θα ήταν αδιανόητη ακόμη και για μια χώρα του μεγέθους των Ινδιών (!), όμως αυτό δεν θα έκανε περιττή κάθε πολιτική υποκατάστασης εισαγωγών . Που θα μπορούσε φυσικά να συνδυαστεί με την ανάπτυξη εξαγωγικών δραστηριοτήτων, σε τομείς με συγκριτικά πλεονεκτήματα για την Ελλάδα.

Ας πάρουμε έναν τομέα (ζώα ζώντα, κρέατα, γάλα και αυγά) και ας χρησιμοποιήσουμε στοιχεία της ΕΣΥΕ μεταξύ των ετών 2000 και 2007. Εδώ το εμπορικό ισοζύγιο μεταξύ Ελλάδας και των υπολοίπων χωρών της ΕΕ επιδεινώθηκε από -1246 εκατομμύρια στα - 1595 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ποσό που αντιστοιχεί σε κάτι περισσότερο από το 1/3 του ποσού των πρόσφατων "μέτρων σταθεροποίησης". Και μόνο η μικρότερη κατανάλωση κρέατος ή γενικότερα η στροφή προς το πολυδιαφημισμένο πρότυπο "μεσογειακής διατροφής", θα μπορούσε να προσφέρει μια βαθιά ανάσα στην ελληνική οικονομία. Εξ άλλου μια γενικότερη πολιτική "ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ" αντί της "ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ", θα μπορούσε να εξυγιάνει την κατανάλωση και δια μεσου αυτής της εξυγίανσης να επιδράσει στη παραγωγή.

Προφανώς η κυβέρνηση έχει "κατά σύμπτωση" εφαρμόσει ένα τουλάχιστον τέτοιο μέτρο, όπως είναι η φορολόγηση της βενζίνης - που εκτός από εισπρακτικό εργαλείο συνιστά και μια θετική προτροπή για την επιλογή άλλων μορφών κυκλοφορίας ή γενικότερα για τον περιορισμό και τον εξορθολογισμό της κυκλοφορίας. Όμως το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση απέχει πολύ από το να διαθέτει μια φιλοσοφία κρατικής παρέμβασης, ότι αυτή η ίδια δεν έχει αφομοιώσει τις δικές της επαγγελίες για την "πράσινη ανάπτυξη", ότι η αμφιγνωμία και αστάθειά της θα εκφραστεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον, όταν θα κληθεί να προσφέρει μια πρόταση ανάκαμψης ....

Να υποθέσουμε λοιπόν τώρα, πως για μια ακόμη φορά ήρθαν οι Α-ΔΕΞΙΟΙ στη θέση των ΔΕΞΙΩΝ ; Έτσι όμως ή αλλιώς, με αυτή ή την άλλη υπόθεση , οι συνειδητοί πολίτες μπορούν να προπονούνται σε μια άλλη καταναλωτική συμπεριφορά : Αγοράζοντας πρωτίστως ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ (με code bar το 520) ή γενικότερα αγοράζοντας τοπικά προϊόντα. Και υιοθετώντας μοντέλα κατανάλωσης φιλικά προς το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής.

Με αφορμή την υπόθεση των ζωϊκών προϊόντων και των εξωφρενικών ελλειμμάτων μόνο από τις χώρες της ΕΕ, ξεκινώντας από ιδεολογικούς σκοπούς ή έστω "την ανάγκην φιλοτιμία ποιούμενοι", μπορούμε να κάνουμε χρήση των διαπιστώσεων του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΛΕΜΠΑ σε ένα δοκίμιό του (Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ) στο τελευταίο τεύχος του ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ . Σημειώνει ο Κολέμπας:


• Η ζωοτροφία είναι υπεύθυνη για το 18% των εκπομπών θερμοκηπίου
• Η παραγωγή κρέατος είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες της αλλαγής του κλίματος (κύρια μεθάνιο 20πλάσια δραστικότερο από το διοξείδιο).
• Από αρχές του 1960: ο παγκόσμιος πληθυσμός 2-πλασιάσθηκε, η κατανάλωση κόκκινου κρέατος 4-πλασιάσθηκε, κρέατος πουλερικών 10-πλασιάσθηκε. Υπολογίζονται σε 60 δις τα ζώα εκτροφής(ένα χάμπουργκερ μοσχαριού = 6-πλάσιο αποτύπωμα από ένα αντίστοιχο πουλερικού).
• FAO: πρόβλεψη για 2-πλασιασμό της παραγωγής κρέατος μέχρι το 2050 (465 εκατομ. τόνοι)
• Αν κάποιος δεν φάει κρέας μία φορά τη βδομάδα, τότε όλο το χρόνο εξοικονομεί 170 κιλά διοξειδίου εκτός του ότι παράλληλα θα εξοικονομήσει φυτική τροφή για τους φτωχούς του κόσμου.
• Αν κάποιος ακολουθήσει τη μεσογειακή δίαιτα και τρώει μια φορά τη βδομάδα κρέας τότε εξοικονομεί 1020 κιλά/έτος=2/3 των εκπομπών ενός νέας τεχνολογίας αυτοκινήτου (150γρ/χιλ x10.000χιλ=1500 κιλ/έτος)