«Ψήφο στα 16»; Και γιατί όχι «ψήφο στα βρέφη» ;

Η ηλικία που θεωρείται ως προϋπόθεση συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες, είναι ένα θέμα που απασχολεί τη κοινωνία των πολιτών , τους νομικούς, τους παιδαγωγούς, τους κοινωνιολόγους. Η ελεύθερη και ανεπηρέαστη ψήφος σχετίζεται οπωσδήποτε με το επίπεδο της πολιτικής αγωγής των νέων .Οι νέοι κατά μέσο όρο, μπορεί να είναι ώριμοι για πολιτικές επιλογές από μια κάποια ηλικία, που μπορεί να είναι τα 14, τα 16, ή τα 18 χρόνια. Μόνο που αυτή η εξακρίβωση απαιτεί διάλογο με σοβαρότητα , χρονική επάρκεια και αξιολόγηση των ξένων "παραδειγμάτων".....

Τώρα βέβαια το να εμφανίζονται κάποιοι(«Οικολόγοι Πράσινοι», ΣΥΡΙΖΑ κλπ) «σε ύποπτο χρόνο»(στα «Δεκεμβριανά» του 2008 ή στις Ευρωεκλογές) θέτοντας το ζήτημα της πολιτικής ωριμότητας και επιλύοντάς το με την κατάβαση του πήχυ στα 16 χρόνια, “μυρίζει” λαϊκισμό. «Μυρίζει» πολιτικάντικη “συμπαράταξη” με τη νεολαία. και τη νεανικότητα.

Οι πολιτικές δυνάμεις είναι λογικό να προσπαθούν να πλειοδοτούν, όμως οι εύκολες πλειοδοσίες δεν «κάνουν» πολιτική υπέρ των νέων . Ουδείς μπορεί να υποκαταστήσει με επικοινωνιακά τρύκ την οφειλόμενη συστηματική πολιτική προς όφελος της νεολαίας ..Ουδείς «Μαυρο»γιαλούρος μπορεί να γίνει Πράσινος ή Αριστερός Ριζοσπάσης με τέτοια κόλπα. Γιατί πάντα μπορεί να βρεθεί ο «άλλος» που θα τον ξεπεράσει και θα τον αποστομώσει, προτείνοντας ψήφο στα βρέφη...