ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Σήμερα η οικολογία υπηρετείται από διάφορες συλλογικότητες και άτομα. Το δυναμικό της είναι ποικίλο , εντός ή εκτός κομμάτων και οργανώσεων.

Η «χαρτογράφηση» του μεγάλου αυτού δυναμικού, που έχει ως κοινή «στρατηγική » τη συμβιωτική σχέση ανθρώπου και φύσης, είναι μια υπόθεση δημοκρατίας και πολιτικής αυτογνωσίας. Μας επιτρέπει να γνωρίζουμε τι επιτελείται και σε ποιο πολιτικό μικροπεριβάλλον, ποιοί μπορούν να συνεργασθούν και ποιοί μπορούν να έχουν τουλάχιστον «δημιουργικές αντιπαραθέσεις.». Με τη γνώση αυτή αντιμετωπίζονται τα όποια εγχειρήματα στήριξης τίτλων χωρίς αγωνιστικό υπόβαθρο.

Σήμερα η οικολογία δεν είναι παντού και δεν έχει πείσει τους πάντες. Από την άλλη όμως πλευρά δεν είναι οριοθετημένη σε μια μικρή περιοχή της κοινωνίας και της πολιτικής. Με βάση αυτό το δεδομένο, το εγχείρημα επιβολής «πολιτικο- οικολογικής πατέντας» από οποιονδήποτε, συνιστά υπεξαίρεση αλλότριου πολιτικού έργου .

Αυτό το έντυπο επιχειρεί να καταγράψει τις ποικίλες συμβολές στην οικολογία.. Προσπερνώντας φυσικά τον επαρχιωτισμό, που αναζητάει ερείσματα εις τας Ευρώπας για να προωθήσει το κύρος του μεταξύ των «ιθαγενών». Και αντιπαλεύοντας όσους παραγνωρίζουν τη σημασία των «υπαρξιακών» μας θεμάτων : Της ασφάλειας μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια, του casus belli υποψήφιας χώρας έναντι της δικής μας, της κατοχής εδάφους της κυπριακής δημοκρατίας, της διεκδίκησης που υποκρύπτει η υπόθεση του ονόματος της Μακεδονίας.

Στη συγκυρία των ευρωεκλογών, όλα τα θέματα, από την κοινή αμυντική πολιτική μέχρι τις βιοκαλλιέργειες και τον εναλλακτικό τουρισμό, έχουν το βάρος τους . Όμως μερικά βαραίνουν περισσότερο - όπως είναι η υπόθεση μιας Ευρώπης χωρίς εξαρτήσεις από αμερικανονατοϊκά κέντρα, xωρίς εισοδισμούς ή βραχυκυκλώματα από κράτη με επεκτατικές ή αυτοκρατορικές επιδιώξεις.....

από το εκδοτικό σημείωμα του 2ου τεύχους του περιοδικού ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ