ΟΧΙ

ΟΧΙ
ΟΧΙ και από τους Γερμανούς ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020

Αν το 2030 θα έχουμε αποικίες στο φεγγάρι, το 2020 μπορούμε για τα απλούστερα

Άριστος Μιχαηλίδης*
Ίσως να είναι μόνο το φραστικό παιχνίδι που κάνει η αριθμητική σύμπτωση και σου επιτρέπει να λες «είκοσι – είκοσι» και να γίνεται αυτομάτως πιο οικείο το μεγαλειώδες δύο χιλιάδες είκοσι. Ωστόσο, συμπτωματικά ή όχι, είναι αλήθεια πως το 2020 αναμένονται και πρέπει να υπάρξουν ως τελεσίδικη κατάληξη της πορείας μας, σοβαρές εξελίξεις, καθοριστικές για το μέλλον μας. Γιατί είναι η χρονιά μέσα στην οποία επιβάλλεται να ληφθούν αποφάσεις ή και να γίνουν πράξη αποφάσεις, ζωτικής σημασίας.
Όπως, για παράδειγμα, η εξέλιξη δυο μεταρρυθμίσεων που αλλάζουν άρδην πάρα πολλά. Η σταθεροποίηση του Γενικού Συστήματος Υγείας και η έναρξη της δεύτερης φάσης, που αφορά την ένταξη στο σύστημα των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων για να καλύπτονται όλες οι ενδονοσοκομειακές υπηρεσίες. Αυτή η εξέλιξη ολοκληρώνει το σύστημα και αν δεν υπάρξει επιτυχία όλο το ΓεΣΥ τίθεται σε κίνδυνο. Ή, εν πάση περιπτώσει, θα είναι ατελές και ασύμφορο για τους πολίτες. Ο κίνδυνος παραμονεύει ακόμα, παρά τη μέχρι τώρα επιτυχία και για ένα άλλο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί νωρίς από τις αρχές του χρόνου: Η μεταρρύθμιση στα κρατικά νοσοκομεία, που πρέπει να είναι έτοιμα μέχρι τον Ιούνιο για να εργαστούν άψογα και ανταγωνιστικά με την ιδιωτική ιατρική. Ίσως αυτό να είναι το δυσκολότερο όλων των αλλαγών…

Η δεύτερη ζωτική μεταρρύθμιση είναι αυτή που αφορά την τοπική αυτοδιοίκηση. Μετά από χρόνια καθυστερήσεων, μπορούμε πια να πούμε ότι το 2019 μπήκαν οι βάσεις. Με μεγάλες, όμως, αντιδράσεις, που προϊδεάζουν και μεγάλες δυσκολίες. Αλλά, δεν υπάρχει κανένας που να διαφωνεί με τις αλλαγές. Οι διαφωνίες πρέπει να ξεπεραστούν σύντομα και σε αυτό έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν τα κόμματα και η Βουλή, που αμέσως μετά τις γιορτές οφείλει να αφήσει κατά μέρος τα μικρά και να ασχοληθεί κατεπειγόντως με τα μεγάλα. Ασφαλώς, οι πιο σπουδαίες εξελίξεις θα είναι και πάλι γύρω από το μεγάλο μας πρόβλημα, το Κυπριακό. Όπου πρέπει να καθαρίσει το τοπίο γύρω του για να βρούμε την άκρη του νήματος. Τι θα γίνει με τις παραβιάσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ; Ήδη από την Άγκυρα γίνονται ανακοινώσεις ότι θα συνεχιστεί η πειρατεία της με πέντε νέες γεωτρήσεις. Από την άλλη, το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εταιρειών συνεχίζεται με προγραμματισμό εντός του 2020 να γίνουν άλλες εννέα γεωτρήσεις, πολύ περισσότερες από όσες έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Παράλληλα, η τουρκική επιθετικότητα έναντι της Κύπρου και της Ελλάδας εντείνεται συνεχώς υποχρεώνοντας πολλούς να μιλούν για ενδεχόμενο «θερμό επεισόδιο». Αλλά, το σημαντικό δεν είναι αυτό, είναι η πολιτική διαχείριση, που θα γίνει ώστε να περιοριστεί η θρασύτητα που επιδεικνύει η τουρκική ηγεσία. Και σε αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη οι ηγεσίες Κύπρου και Ελλάδας, που μαζί και παράλληλα πρέπει να ενεργήσουν. Κυρίως, προς τους συμμάχους, Ευρωπαίους και άλλους, που στις κορυφαίες αυτές στιγμές δεν μπορεί να τους επιτρέπεται να κρύβονται, αλλά και προς ενίσχυση της στρατιωτικής και διπλωματικής ικανότητάς τους. Εξάλλου, μετά από τον Απρίλη και τη ψηφοφορία στα κατεχόμενα αναμένεται να ξεκαθαρίσει και το σκηνικό όσον αφορά την έναρξη διαπραγματεύσεων. Έχει οπωσδήποτε ειδικό βάρος η επιτυχία ή αποτυχία του Μουσταφά Ακιντζί, ωστόσο αν δεν αναγκαστεί η Τουρκία να τερματίσει τις παρανομίες στην ΑΟΖ, δεν μπορεί να υπάρξει ελπιδοφόρος πορεία.
Έχουμε φέτος και το Brexit, που σαφώς θα φέρει εξελίξεις στην κυπριακή οικονομία και πρέπει να είναι έτοιμη, το τεράστιο πρόβλημα του μεταναστευτικού, τα κόκκινα δάνεια, που συνεχίζουν να είναι πληγή στην οικονομία, τις νομοθεσίες για τις αυξήσεις ποινών στις τροχαίες παραβάσεις που εκκρεμούν στη Βουλή, παρότι αποδεδειγμένα θα σώσουν ζωές, τη μεταρρύθμιση στις κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους, τη μεταρρύθμιση στο χώρο της Δικαιοσύνης, τη μεταρρύθμιση στη δημόσια υπηρεσία, που πρέπει να επιταχυνθεί…
Εμείς, βέβαια, συνηθίσαμε να προγραμματιζόμαστε χρόνο με το χρόνο. Όμως κάποια στιγμή ο προγραμματισμός πρέπει να γίνει και πιο μακροπρόθεσμος. Προσφέρεται και σε αυτό η αριθμητική σύμπτωση. Άλλο να λες: Σχεδιάζουμε το Είκοσι – τριάντα, το Είκοσι – σαράντα κι άλλο το δύο χιλιάδες σαράντα, που φαντάζει μακρινό… Ας έχουμε υπόψη ότι κάπου αλλού οι τόσο αναγκαίες και τόσο δύσκολες μεταρρυθμίσεις φαίνονται πολύ ασήμαντες. Για παράδειγμα, επιστήμονες όπως ο Δημήτρης Νανόπουλος θεωρούν βέβαιο πως το είκοσι – τριάντα θα έχουμε τις πρώτες αποικίες ανθρώπων στο Φεγγάρι και αμέσως μετά, θα έχουμε και τους πρώτους ανθρώπους που στην ταυτότητά τους θα αναγράφεται ως τόπος γέννησης: Σελήνη. Αν είναι αυτό τόσο κοντινό, μόνο αστείες μπορεί να φαντάζουν οι δυσκολίες της συνένωσης της Πάφου με τη Γεροσκήπου, ας πούμε και της Δερύνειας με το Παραλίμνι.
*Διευθυντής Σύνταξης Εφημερίδας Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου