Γράφει ο Κώστας Λάμπος
claslessdemocracy@gmail.com,Τα τελευταία χρόνια οξύνεται ιδιαίτερα η επιθετικότητα των σκοταδιστικών και των εξουσιαστικών ιερατείων ενάντια στην ανθρώπινη φύση με σκοπό να αθωώσουν το καπιταλιστικό σύστημα από τα εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού, μετακυλίοντάς τα στην υποτιθέμενη ατελή ‘ανθρώπινη φύση’. Για να δικαιολογήσουν αυτή την προσέγγισή τους αντιμετωπίζουν, συνειδητά και σκόπιμα, τον άνθρωπο ως ζώον που κινείται με βάση το ένστικτο, σαν να μην μεσολάβησαν η ιστορία του homo sapiens και οι μετέπειτα σταθμοί του ανθρώπινου πολιτισμού με την προϊούσα κοινωνικοποίηση του ανθρώπινου είδους, η οποία αποτυπώθηκε σε συστήματα ηθικοκοινωνικών αξιών, σε παγκόσμια αποδεκτούς νόμους και ‘Χάρτες Δικαιωμάτων’ που κατοχυρώνουν τον άνθρωπο ως ‘ζώον πολιτικόν’ και ως κοινωνική οντότητα, δηλαδή ως αυτόνομη προσωπικότητα, με ελεύθερη βούληση. Σε αυτή την αργόσυρτη και βασανιστική πορεία του ανθρώπινου είδους συντελέστηκε, με όρους εξελισσόμενης κοινωνίας, η προοδευτική μετεξέλιξη του ενστίκτου σε κοινωνική συνείδηση, σε αυτογνωσία, σε συνειδητοποίηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων έναντι των άλλων καθώς και έναντι του κοινωνικού συνόλου και τελικά σε ‘ανθρώπινη φύση’, γεγονός που δείχνει πως η ανθρώπινη φύση δεν είναι ένα υπεριστορικό και συνεπώς εξωκοινωνικό μέγεθος, αλλά δημιούργημα των εκάστοτε οργανωμένων οικονομικοκοινωνικών συνθηκών. Οπότε το συμπέρασμα είναι πως το αίτιο είναι η φύση των οργανωμένων οικονομικοκοινωνικών συνθηκών, δηλαδή του οικονομικοκοινωνικού συστήματος που διαθέτει διαμορφωτική ισχύ επί των δημιουργημάτων του και το αιτιατό είναι η ‘ανθρώπινη φύση’.
