Σχόλιο για τις…ετήσιες μαζικές πυρκαγιές στην Ελλάδα και τη μετατροπή της σε γηροκομείο των Βορειοευρωπαίων (του Τάκη Φωτόπουλου)

 

• View Larger Image

ΣΧΟΛΙΟ

Εισαγωγή: Το παρακάτω εκτεταμένο σχόλιο αφορά τις σχεδόν ετήσιες καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα που σημειώνονται από τα τέλη του περασμένου αιώνα, δηλαδή από τότε που η Υπερεθνική Ελίτ επέβαλε την παγκόσμια εξουσία της, επωφελούμενη από την καταστροφική κατάρρευση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και τη συνακόλουθη αντικατάσταση του δυαδικού συστήματος παγκόσμιας εξουσίας –το οποίο είχε επικρατήσει μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο– από την ουσιαστική μονοκρατορία της Υπερεθνικής Ελίτ (οικονομική, πολιτική, κοινωνική αλλά και πολιτιστική).

Ερωτήματα που γεννώνται σχετικά με τις ετήσιες μαζικές πυρκαγιές στην Ελλάδα:

• Πού θεμελιώνεται η δήθεν τεράστια κλιματική αλλαγή, κυρίως μετά την πτώση του «Υπαρκτού» μέχρι σήμερα, και εάν πράγματι υπάρχει παρόμοια κλιματική μεταβολή, γιατί άραγε βασικά περιορίζεται στην Ευρώπη και μάλιστα ούτε καν όλη την Ευρώπη, αφού δεν μιλά βέβαια κανένας (με εμπεριστατωμένα στοιχεία φυσικά) για κάποια τεράστια κλιματική μεταβολή στη Βόρεια Ευρώπη, από τη Ρωσία μέχρι τη Βρετανία κλπ.), αλλά ουσιαστικά μιλούν για κλιματική μεταβολή στις χώρες της Νότιας Ευρώπης, τις οποίες πλήττουν και οι σημερινοί καύσωνες; Δεν μιλά βέβαια κανένας και για αντίστοιχους καύσωνες στη Βρετανία ή τη Ρωσία, τη Γερμανία κλπ., και δεν αποτελούν βέβαια «καύσωνα» 2-3 ζεστές μέρες στην Αγγλία κ.α. Γιατί άραγε δεν ακούμε για την ανάγκη τα σπίτια να εφοδιαστούν με κλιματιστικά κλπ. στη Βόρεια Ευρώπη, όπως γίνεται σήμερα σχετικά με τη Νότια Ευρώπη; Μήπως γιατί οι χώρες στη Βόρεια Ευρώπη δεν προσφέρονται για θερινό τουρισμό, τη νέα μεγάλη καπιταλιστική μπίζνα;
• Όμως, τεράστιες διακρίσεις γίνονται και σε σχέση με τις ίδιες τις νοτιο-ευρωπαϊκές χώρες. Διότι βέβαια παρόμοιοι καύσωνες σημειωθήκαν φέτος το καλοκαίρι όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά –ακόμη σημαντικότεροι—π.χ. στην Ιταλία και την Ιβηρική Xερσόνησο. Όμως άκουσε κανένας για παρόμοιες τεράστιες πυρκαγιές που καίνε αντίστοιχα πελώριες εκτάσεις στην Ιταλία ή την Ισπανία; Γιατί όχι άραγε; Μήπως γιατί χώρες σαν την Ιταλία για παράδειγμα δεν στηρίζουν ουσιαστικά όλη την οικονομική τους ανάπτυξη στον τουρισμό, έχοντας αναπτύξει παράλληλα την βιομηχανική κυρίως αλλά και την αγροτική τους παραγωγή ενώ στην Ελλάδα τόσο η βιομηχανική όσο και η αγροτική παραγωγή φθίνουν συνεχώς –μέχρι προβλεπόμενης εξαφάνισης τους στα προσεχή χρόνια;

 

Κους, Νίκο Χριστοδουλίδη Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Και Κυριάκο Μητσοτάκη Πρωθυπουργό της Ελλάδας

 

Κύριε Πρόεδρε,

Κύριε Πρωθυπουργέ,

 

Πρώτιστα  το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια συγχαίρει τον Έλληνα Πρωθυπουργό  για την επανεκλογή του και τον καλωσορίζει στη Λευκωσία και σημειώνουμε τη διαβεβαίωση που δίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι οι δύο Κυβερνήσεις  μας, συντονίζονται και  έχουν κοινή γραμμή, κοινή προσέγγιση και κοινούς στόχους στα θέματα που θα συζητήσουν, Κυπριακό , μεταναστευτικό και άλλα τρέχοντα θέματα της περιόδου αυτής.

Αυτό όμως που εμάς τους πρόσφυγες και εκτοπισμένους της Κυπριακής τραγωδίας, μας ανησυχεί και με το οποίο διαφωνούμεκαι με τις δύο Κυβερνήσεις, είναι το περιεχόμενο της κοινής γραμμής, της κοινής προσέγγισης και τους κοινούς στόχους που και οι δύο Κυβερνήσεις έχουν  στο Κυπριακό.

Κύριε Πρόεδρε και κύριε Πρωθυπουργέ,

Διαφωνούμε με την κοινή σας γραμμή και προσέγγιση στο Κυπριακό για επανάληψη των Δικοινοτικών συνομιλιών και μάλιστα από το σημείο που έμειναν στο ΚΡΑΝΜΟΝΤΑΝΑ το 2017, με στόχο τη ΔΔΟ, με πολιτική ισότητα της Μουσουλμανικής μειοψηφίας (18%) και της Ελληνικής πλειοψηφίας. (82%).

Διαφωνούμε διότι:

• Αυτή η γραμμή και προσέγγιση, καθώς και ο στόχος για λύση ΔΔΟ,  έχουν διαμορφωθεί από την Τουρκία σε συμφωνία με την Αποικιοκρατική Βρετανία και συμφωνούντων και των Αμερικανών και των λοιπών Ευρωπαίων, με σκοπό από τη μια την ικανοποίηση του Τουρκικού επεκτατικού στόχου επανάκτησης της Κύπρου και αφετέρου προς ικανοποίηση άλλων ξένων  στρατηγικών συμφερόντων σε βάρος των δικών μας Δικαίων.
• Αυτή τη γραμμή, προσέγγιση και λύση, είχε ως στόχο η Τουρκική στρατιωτική εισβολή με όλες τις άλλες παράνομες συνέπειες της στη συνέχεια.

Κύπρος: Μισός Αιώνας Λεηλασίας και Ολέθριων Ψευδαισθήσεων

 

τού Φοίβου Κλόκκαρη *

 

Επί μισό αιώνα στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, διαπράττεται συστηματικά από την Τουρκίατο έγκλημα  τής λεηλασίας, προς αφανισμό τού Ελληνισμού/ Χριστιανισμού, εις δε τις ελεύθερες περιοχές,οι ηγεσίες των περισσοτέρων πολιτικών κομμάτωνπαραμένουν προσκολλημένες  στη ΔΔΟ μετην ψευδαίσθηση,τήν οποία καλλιεργούν και  στόν λαό, ότι η λύση αυτή «επανενώνει την Κύπρο και αποτρέπει τη διχοτόμηση».Μιά ολέθρια ψευδαίσθηση που πρέπει να διαλυθεί.

Σήμερα τα κατεχόμενα από τήνΤουρκία εδάφη μας, παρουσιάζουν μία εφιαλτική εικόνα Τουρκοποίησης/ ισλαμοποίησης.Η Τουρκία ξερίζωσε τονΕλληνικό πληθυσμό, που πλειοψηφούσε συντριπτικά, άρπαξε τις περιουσίες του, κατέστρεψε την πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά του, άλλαξε τα Ελληνικά τοπωνύμια, για να σβήσει κάθε ίχνοςΕλληνικής παρουσίας και χριστιανικής ζωής.Προέβει σεβιασμούς, εκτελέσεις αμάχων και αιχμαλώτων ,εμφύτευσηΤούρκων εποίκων, τζαμιών και ιμάμηδων. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έμειναν ατιμώρητα, αλλά δεν παραγράφονται και πρέπει νακαταγγελθούν.Το ίδιο απεργάζεται και για τις ελεύθερες περιοχές, επειδή στρατηγικός στόχος της, όπως τέθηκε από τη δεκαετία του 1950 (εκθέσεις ΝιχάτΕρίμ, σχέδιο επανάκτησης Κύπρου) είναι ο έλεγχοςΟΛΗΣτήςΚύπρου, την οποία επιβουλεύεται ως ζωτικό χώρο επέκτασης της, στα πλαίσια του οράματος της για ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας (ιερός όρκος Τουρκικής εθνοσυνέλευσης 1920).

Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό για «επικείμενες υποχωρήσεις» προς την Τουρκία

  

 

Με πρωτοβουλία πολλών και καταξιωμένων μελών του International Hellenic Association (ΙΗΑ), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού εθελοντών που υποστηρίζει τα συμφέροντα του Ελληνισμού με έδρα το Delaware των ΗΠΑ, απεστάλη Ανοιχτή Επιστολή προς τον Έλληνα πρωθυπουργό σχετικά με τις δηλώσεις του στις 13 Ιουλίου 2023 για τις επικείμενες πολιτικές συζητήσεις με την Τουρκία. Μέχρι την ημέρα της αποστολής της (27/7/2023), η επιστολή είχε υπογραφεί από Έλληνες πατριώτες χωρίς κομματικούς χρωματισμούς τόσο από την Ελλάδα όσο και από την παγκόσμια Διασπορά. Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται και μετά την αποστολή της ανοιχτής επιστολής, με την αποστολή e-mail στην διεύθυνση ihahellas@gmail.com (με τις ενδείξεις ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΕΠΩΝΥΜΟ, ΟΝΟΜΑ, ΙΔΙΟΤΗΤΑ, ΧΩΡΑ), από όποιον θα ήθελε να την προσυπογράψει. Το πλήρες κείμενο της επιστολής, με τις υπογραφές που την συνοδεύουν, έχει ως εξής:

 

 

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

 

Στην συνέντευξη που παραχωρήσατε σε  τηλεοπτικό σταθμό  στις 13 τρέχοντος και απαντώντας σε ερώτηση αναφορικά με τις σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας, αναφέρατε μεταξύ άλλων και τα εξής: «Oποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου, μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις, οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης.»

 

Θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής αναφορικά με τις δηλώσεις σας, αλλά και ως προς την σκοπιμότητα έναρξης διαπραγματεύσεων υπό τις παρούσες τουρκικές θέσεις:

 

1. Θεωρούμε πως αποστέλλεται λάθος μήνυμα προς την Τουρκία όταν κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων για τον σκληρό πυρήνα  των εθνικών ζητημάτων, επικρέμεται η απειλή του casus belli στην περίπτωση επέκτασης των χωρικών μας υδάτων, ακόμη και νοτίως της Κρήτης, στα όρια που η Σύμβαση του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας του ΟΗΕ προβλέπει ως αναφαίρετο δικαίωμα μονομερούς ενέργειας της Ελλάδας. Εκτός του ότι επίσημος διάλογος υπό την απειλή πολέμου είναι κάτι το άκρως αντιδεοντολογικό και θίγει την αξιοπρέπεια της χώρας μας, η παραπάνω απειλή επηρεάζει επίσης αρνητικά την διαπραγματευτική μας θέση ως προς την μόνη αποδεκτή διαφορά με την γείτονα που είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ.

 

2. Πώς μπορεί να υπάρχουν υποχωρήσεις εκ μέρους μας την στιγμήν που η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτα από την Τουρκία. Συνεπώς, όποια υποχώρηση από πλευράς μας σημαίνει παραχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, πράγμα που είναι αδιανόητο για οποιανδήποτε Ελληνίδα η Έλληνα. Η ανωτέρω δήλωσή σας θα έχει νόημα μόνο εάν διεκδικήσουμε κάτι από την Τουρκία, όπως —μεταξύ άλλων— την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κυπριακή Δημοκρατία, την εφαρμογή των προβλεπόμενων από την Συνθήκη της Λωζάνης για τον Ελληνικό πληθυσμό των Νήσων Ίμβρου και Τενέδου, την άρση του casus belli σε περίπτωση άσκησης διεθνώς κατοχυρωμένων ελληνικών δικαιωμάτων, την αναγνώριση νομικής προσωπικότητας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως —έναν θρησκευτικό θεσμό 17 αιώνων— ώστε αυτό να απολαμβάνει δικαιώματα ιδιοκτησίας, διοίκησης και διαχείρισης της περιουσίας του, την άνευ όρων επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που λειτουργούσε μέχρι το έτος 1971, τον πλήρη σεβασμό των θρησκευτικών μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με κορυφαίο παράδειγμα εκείνο της μετατροπής του Ιερού Ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως σε τέμενος, και την αποκατάσταση όλων των βιαίως παραβιασθέντων δικαιωμάτων των εκατοντάδων μειονοτικών ιδρυμάτων της Τουρκίας. 

 

3. Στα νησιά μας δεν μπορεί να γίνει καμμιά υποχώρηση. Η αποστρατικοποίηση της Λήμνου και της Σαμοθράκης καταργήθηκε με την Σύμβαση του Μοντρέ το 1936. Το δικαίωμα της Ελλάδος να εξοπλίσει την Λήμνο και την Σαμοθράκη αναγνωρίστηκε από την Τουρκία  σύμφωνα με την επιστολή που απηύθυνε στις 6 Μαρτίου 1937 ο Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα. Ως προς την Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, η Συνθήκη της  Λωζάνης δεν προβλέπει  καθεστώς αποστρατικοποίησης· συγκεκριμένα, το άρθρο 13 αναφέρει «Αι ειρημέναι νήσοι δέν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως ή εις ανέγερσιν οχυρωματικού τινός έργου. Θα απαγορευθεί εις την Ελληνικήν στρατιωτικήν αεροπλοΐαν να υπερίπταται του εδάφους της ακτής της Ανατολίας. Αντιστοίχως, η Οθωμανική κυβέρνησις θα απαγορεύση εις την στρατιωτικήν αεροπλοΐαν αυτής  να υπερίπταται των ρηθεισών νήσων.» Για τα Δωδεκάνησα, η συνθήκη των Παρισίων του 1947 προβλέπει αποστρατικοποίηση, αλλά η Τουρκία δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος. Σύμφωνα με το άρθρο 34 της Συνθήκης της Βιέννης περί Συνθηκών, «μια συνθήκη δεν δημιουργεί  υποχρεώσεις ή δικαιώματα για τρίτες χώρες εκτός των συμβαλλομένων.» Τέλος, είναι αντιληπτό σε κάθε νοήμονα άνθρωπο —και όχι μόνο στους Έλληνες— πως όταν τα νησιά του Αιγαίου απειλούνται ανοικτά και χωρίς προσχήματα από την Τουρκία, η απαίτηση της Τουρκίας να αποστρατικοποιηθούν μόνο μειδίαμα μπορεί να προκαλέσει. 

 

4. Η επέκταση των χωρικών υδάτων λ.χ. στα 10 ναυτικά μίλια αντί στα 12 που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, θα αποτελούσε παραχώρηση της δυνατότητας επέκτασης της ελληνικής κυριαρχίας και θα πρέπει να αποφευχθεί. 

 

5. Η Ελλάδα οφείλει να ανακηρύξει τη συνολική ΑΟΖ της με βάση τη μέση γραμμή, όπως έγινε στο Ιόνιο και νοτίως της Κρήτης με τον νόμο Μανιάτη το 2011. Σε περίπτωση που η Ελληνική κυβέρνηση προσφύγει σε Διεθνές Δικαστήριο πριν γίνει αυτό —το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου είναι αρμόδιο για το Δίκαιο της Θάλασσας, και όχι της Χάγης— θα πρέπει τουλάχιστον η προσφυγή να γίνει αποκλειστικά και μόνο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ (το Συνυποσχετικό δεν πρέπει να αφορά τίποτε άλλο) και μόνον  αφού προηγουμένως έχει γίνει το κλείσιμο των κόλπων, η χάραξη ευθειών γραμμών βάσης και η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια· ακούστε εκείνους τους ειδικούς που έχουν χαρακτηρίσει οτιδήποτε λιγότερο ως μεγάλο και μη αναστρέψιμο λάθος. 

 

6. Κατανοούμε ότι όταν ομιλεί ο Πρωθυπουργός της χώρας, αυτό που λέει έχει πολλούς αποδέκτες, και απαιτείται προσπάθεια να κρατηθούν όλες οι λεπτές ισορροπίες για το συμφέρον της Ελλάδος. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι οι δηλώσεις σας πρωτίστως επηρεάζουν το ηθικό και το φρόνημα του Ελληνικού λαού, καθώς και την εμπιστοσύνη του προς την κυβέρνηση.

 

7. Ορθώς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία, είναι όμως αφελές να πιστεύουμε ότι μετά από κάποια ή κάποιες υποχωρήσεις, η Τουρκία θα ικανοποιηθεί και θα ζήσουμε όλοι ειρηνικά. Ό,τι και να δώσουμε στην Τουρκία, θα το πάρει, και μετά από λίγο χρόνο θα ζητά περισσότερα, διότι από την διαχρονική πολιτική της συμπεριφορά διαφαίνεται ότι η Τουρκία κινείται με βάση ένα μακροχρόνιο σχέδιο, το οποίο αποβλέπει στην σταδιακή δορυφοριοποίηση της χώρας μας, και με μία ευρύτερη ανάγνωση, στην πλήρη αναθεώρηση των αποτελεσμάτων των απελευθερωτικών αγώνων της Ελλάδας από την επανάσταση του ’21 και μετέπειτα ενάντια στην γείτονα. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μία ισχυρή αμυντικά Ελλάδα —στηριζόμενη κατά βάσει στην εθνική αμυντική της βιομηχανία— καθώς και πολλούς συμμάχους μέσω διπλωματίας, ώστε να ανεβάσουμε το κόστος οποιασδήποτε προσπάθειας για αρπαγή ενός τμήματος της Ελλάδας ή της Κύπρου. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να τονίσουμε πως είναι τραγικό λάθος της Ελλάδας να αντιμετωπίζει την Κύπρο ως έναν πονοκέφαλο αντί ως ένα γεωπολιτικό θέμα που την αφορά άμεσα, καθώς ο Ελληνισμός είναι ενιαίο σύνολο συμπεριλαμβάνοντας και τις δύο κρατικές οντότητες σε Ελλάδα και Κύπρο. Πέραν τούτου, η Ελλάδα, ως εγγυήτρια χώρα της Κυπριακής Δημοκρατίας βάσει των Συνθηκών της Ζυρίχης και του Λονδίνου, έχει και νομική υποχρέωση να παίζει κεντρικό ρόλο στην υποστήριξη της Κύπρου, αντί να ελπίζει πως αν η Τουρκία πάρει αυτό που θέλει στην Κύπρο, θα αφήσει την Ελλάδα ήσυχη. Συνεπώς, η απαίτηση για απόσυρση των Τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής, όπως και η επαναθέσπιση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος με την Κύπρο, πρέπει να θεωρούνται προαπαιτούμενα για έναν ισότιμο διάλογο με την Τουρκία. Δεν θέλουμε πόλεμο με την Τουρκία —βεβαίως χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα δεχθούμε συρρίκνωση της Ελλάδας για να αποφύγουμε τον πόλεμο!— θέλουμε συνεργασία με κίνητρα την περιφερειακή σταθερότητα, την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία των λαών μας, πάντα όμως με την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα συμμορφωθεί και θα επιδιώκει το ίδιο.

 

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, η προσφορά γης και ύδατος σε Μεγάλες Δυνάμεις με αντάλλαγμα «βρείτε τα», δεν σημαίνει ότι εμείς οφείλουμε να σπεύσουμε «να τα βρούμε». Καμία από τις χώρες που θεωρούνται —και είναι— Μεγάλες Δυνάμεις δεν μπορεί να σας κατηγορήσει όταν υπερασπίζετε τα δίκαια συμφέροντα της χώρας σας, όπως ακριβώς αναμένεται από την κυβέρνηση της κάθε χώρας. Αντίθετα, οι συνεχείς υποχωρήσεις είναι ισοδύναμες με έλλειψη αυτοσεβασμού· και κανείς δεν σέβεται όποιον (και όποια χώρα) δεν σέβεται τον εαυτό του.

 

Οι

Τα γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του 74' μέσα από βρετανικά και αμερικανικά έγγραφα

 

της Φανούλας Αργυρού

Το δεύτερο μέρος της σειράς δημοσιευμάτων, που εγκαινίασε την περασμένη Κυριακή η «Σ» για τα γεγονότα του Ιουλίου και του Αυγούστου 1974, τα οποία στηρίζονται σε πρωτογενείς πηγές από τα βρετανικά έγγραφα που βρίσκονται στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο για την κυπριακή τραγωδία αλλά και αντίστοιχα αμερικανικά

ΜΕΡΟΣ Β΄

20 Ιουλίου 1974 – Ο Δρ Χένρι Κίσινγκερ, παρόλες τις διαφωνίες του, όπως αναφέρθηκε στο Α΄ μέρος των παρουσιάσεών μας («Σ» 16/7/2023), τελικά ακολούθησε τη βρετανική πολιτική στο Κυπριακό, καθώς το Κυπριακό δεν ήταν και δεν είναι αμερικανικό θέμα, αλλά Βρετανικό/Κοινοπολιτειακό. Και ό,τι έκανε ή δεν έκανε ο Κίσινγκερ το ξεκαθάριζε πρώτα με τον Τζέιμς Κάλλαχαν. (Για τον ρόλο Κίσινγκερ/Λονδίνου θα ακολουθήσει αναφορά στο τελευταίο κεφάλαιο).

Η τουρκική εισβολή με την υποστήριξη και της Μόσχας

1) Το ρωσικό πρακτορείο Tass στις 20 Ιουλίου 1974 έδωσε μεγάλη δημοσιότητα στη διάσκεψη Τύπου του Ετζεβίτ, ότι «οι επιχειρήσεις» του ήταν επιτυχείς και ότι «αυτές δεν ήταν πράξεις εισβολής, αλλά πράξεις εναντίον μιας εισβολής η οποία είχε ήδη λάβει μέρος».

2) Αποκάλυψη του Arif Hasan Tahsin (Arif Hodja), πρώην διοικητή της ΤΜΤ, δάσκαλου, συγγραφέα και αρθρογράφου στην «Αφρίκα» στα κατεχόμενα, στις 22.3.2011 από το δίγλωσσο πρόγραμμα του ΡΙΚ Biz:

«Όταν η Τουρκία αποφάσισε να επέμβει επικοινώνησε με τους Σοβιετικούς και ο πρέσβης της Σ. Ένωσης ρώτησε τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά πόσο μετά την εισβολή η Κύπρος θα παρέμενε μέλος του κινήματος των Αδεσμεύτων. Όταν πήρε θετική απάντηση έδωσε τη συγκατάθεσή του για την επέμβαση…» (Αυτό είχε πει και ο Δρ Χ. Κίσινγκερ στον Κινέζο συνάδελφό του «Η Μόσχα είπε στους Τούρκους να εισβάλουν» («Σημερινή» 14.1.1999).

3) Επιβεβαίωση και από έγγραφο της αμερικανικής CIA ημερ. 22 Ιουλίου 1974 με τίτλο USSR-CYPRUS «Οι Σοβιετικοί έχουν εγκρίνει την τουρκική εισβολή της Κύπρου, αλλά έφεραν ένσταση σε αλλαγή του πολιτικού στάτους κβο της Κύπρου…Επέκριναν την ελληνική «επιθετικότητα», αλλά δικαιολόγησαν την τουρκική επέμβαση ως αναγκαία για την προστασία της τουρκοκυπριακής κοινότητας…». (Πηγή - USIB United States Intelligence Board – Approved for Release 2007/03/28 – CIA- RDP). (Για την προετοιμασία μιας τουρκικής εισβολής επίσης στο τελευταίο κεφάλαιο των παρουσιάσεών μας).

20 Ιουλίου – Ο ψεύτης Ετζεβίτ προς ΝΑΤΟ

Σε έγγραφό του, που κυκλοφόρησε στο ΝΑΤΟ για τους στόχους της εισβολής στην Κύπρο, ο ψεύτης και δόλιος Ετζεβίτ πούλησε ειρηνικούς σκοπούς, ως εγγυήτρια η Τουρκία της νομιμότητας του κράτους,

ΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΗ ΑΝ ΟΧΙ ΟΛΕΘΡΙΑ, ΘΑ ΑΠΟΒΕΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΝΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

 

Από το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια

Αξιολογώντας τον απολογισμό των 100 ημερών διακυβέρνησής του Νίκου Χριστοδουλίδη διαπιστώσαμε και προειδοποιήσαμε, σε προηγούμενη ανάρτησή μας   ότι,  η εξαγγελθείσα  «τεράστια»  και πολυδάπανη Διπλωματική πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας διεξάγεται στη  βάση λανθασμένης στρατηγικής με λάθος στόχο.  49 χρόνια μετά,  πρέπει να σταματήσουν οι Δικοινοτικές συνομιλίες  και το Κυπριακό να το διαχειριστούμε στην ουσία του ως θέμα εισβολής , κατοχής και παραβίασης κάθε αρχής Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Με τις Δικοινοτικές συνομιλίες έχει παραμερισθεί η εισβολή και συρθήκαμε να συζητούμε όρους συνθηκολόγησής μας με την απαίτηση του Τούρκου κατακτητή να νομιμοποιήσουμε την ΝΤΕ-ΦΑΚΤΟ κατάσταση που δημιούργησε η εισβολή ,κατοχή και οι Τουρκικές αποσχιστικές ενέργειες, σε ΝΤΕ-ΓΙΟΥΡΕ.

Μέσα από τις Δικοινοτικές συνομιλίες έγιναν,   παρά τη Λαϊκή εντολή του 2004, από  τους  εκάστοτε Κυβερνώντες   σοβαρές υποχωρήσεις  στον Τούρκο  κατακτητή και τους Δυτικούς ενόχους για την τραγωδία μας. Έγιναν υποχωρήσεις  οι οποίες ισοδυναμούν με συνθηκολόγηση με τους όρους του κατακτητή για λύση διχοτομική, ρατσιστική, τη  ΔΔΟ.  Παρόλο τούτο  ούτε ένα «κοκκαλούδι να γλύψουν» δεν δόθηκε στους πρόθυμους Κυβερνώντες μας.  Αυτοί όμως  ατού. Τα ίδια και τα ίδια. Μάλιστα τώρα,  αρχίζει να ανοίγεται πόρτα και στο ΝΑΤΟ για να βοηθήσει , δήθεν. Το ΝΑΤΟ δεν έχει ρόλο να διαδραματίσει σε παζάρι για λύση του Κυπριακού στη βάση των κατοχικών δεδομένων. Έχει σοβαρή ευθύνη για την Τουρκική εισβολή και κατοχή για την οποία πρέπει  να απολογηθεί και να ενεργήσει για τερματισμό της, όπως  και για τερματισμό όλων των παράνομων παραγώγων της.

 Γιαυτό 49 χρόνια μετά:

• • επιβάλλεται να λεχθεί  στην Τουρκία και τους Δυτικούς συνοδοιπόρους της, φτάνει πιά.
  • Πρέπει να δοθεί από όλους  απολογία στον Κυπριακό Λαό και,
  •  να επανατοποθετηθεί  το Κυπριακό και όλοι μαζί να διεκδικήσουμε την απελευθέρωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποκατάσταση της Διεθνούς Νομιμότητας που παραβιάστηκε το 1974 και μετά.

Ο μπαμπάς και η δημοκρατία....

 του Λεωνίδα Κουμάκη

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους (ελάχιστους ευτυχώς) εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα ότι το φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας είναι... "Δημοκρατία":

Το Σάββατο 22 Ιουλίου 2022 έγινε γνωστό πως απαγορεύτηκε η δημοσίευση ειδήσεων σχετικά με τους δύο γιούς του Ρ. Τ. Ερντογάν, τον μεγαλύτερο Μπουράκ (από ξυπόλητος σαν τον πατέρα του, έγινε μεγαλοεφοπλιστής και κατοικοεδρεύει στην Αμερική) και τον μικρότερο Μπιλάλ, ένα μοναδικό αστέρι της διαπλοκής και της μίζας που προετοιμάζεται σαν διάδοχος του Ερντογάν για να εξασφαλίσει τόσο την υστεροφημία του πατέρα του όσο και τους καρπούς της επί δεκαετίες καταλήστευσης του τουρκικού κράτους. Η "απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων" για τον Μπουράκ Ερντογάν αφορά το δυστύχημα που είχε κάνει από "απρόσκετο οδήγημα" την πρωτομαγιά του 1998 στο Σισλί (κεντρική συνοικία της Κωνσταντινούπολης) και στοίχησε την ζωή της Sevim Tanürek, καλλιτέχνιδας του TRT Istanbul Radio. Ο δράστης είχε εγκαταλείψει το θύμα του στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά ο πατέρας του, μετέπειτα ψευτο-σουλτάνος της Τουρκίας, φρόντισε να τον βγάλει λάδι, χωρίς καμιά συνέπεια για την πράξη του. 25 χρόνια μετά, οι ενοχλητικές πληροφορίες που άρχισαν πάλι να έρχονται στην δημοσιότητα, εξόργισαν το παλάτι, που τράβηξε μια πολύ δημοκρατική απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων και μια αιτιολογία που κάνει όσους την διαβάζουν να ξεκαρδίζονται στα γέλια: Λόγω παραβίασης προσωπικών δικαιωμάτων του ... δράστη!!!

Στα κόκκαλα Ελλήνων ηρώων της Κύπρου παλιννόστησε η Δημοκρατία στην Ελλάδα

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Η παλιννόστηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα επιτάσσει άμεση προσγείωση της Αθήνας και της Λευκωσίας. Η στρατηγική τους για κατευνασμό και εξημέρωση του Τούρκου, με συνεχείς μονομερείς παραχωρήσεις, ΑΠΕΤΥΧΕ παταγωδώς και κατά τρόπο ολέθριο για την Κύπρο. Μετά τις φωταψίες και τον καμπανίτην οίνον, η πραγματικότητα είναι μία, τραγική και οδυνηρή για τον Ελληνισμό: Η Κύπρος βρίσκεται στο παρά ένα της τουρκοποίησης-ισλαμοποίησης, διά της τουρκοδιζωνικής

Δεν θα ξεχάσω ποτέ! Δεν μπορώ και δεν δικαιούμαι να ξεχάσω! Αύγουστος 1974. Δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής. Ενώ ο Αττίλας προήλαυνε, έσφαζε, βίαζε και εκτόπιζε δεκάδες χιλιάδες Έλληνες της αιμάσσουσας Κύπρου, ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής, δήλωσε: «Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύπρον καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνωστών τετελεσμένων γεγονότων και δεν ήτο δυνατόν να επιχειρηθεί χωρίς τον κίνδυνο εξασθενήσεως της αμύνης αυτής ταύτης της Ελλάδος». Ο τέως Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, Νίκος Δένδιας, σε παρέμβασή του στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών (26-29/4/2023), επιχείρησε να αμφισβητήσει την ορθότητα των πιο πάνω δηλώσεων του Καραμανλή. Σε ομιλία του, είπε:

«Θα ήθελα να επαναλάβω ότι για την Ελλάδα η Κύπρος δεν κείται μακράν. Ουδέποτε επί δημοκρατικών κυβερνήσεων η Κύπρος έκειτο μακράν. Και θα ήθελα να αποκαταστήσω μια αδικία γιατί η φράση αυτή, ‘’η Κύπρος κείται μακράν’’, ουδέποτε ελέχθη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όπως επιδιώχθηκε από νοσταλγούς της Χούντας να του αποδοθεί». Παρακαλώ τους αναγνώστες να διαβάσουν ξανά την παραπάνω δήλωση Καραμανλή, για να διαπιστώσουν εάν έχει διαστρεβλωθεί. Όμως, ο Ν. Δένδιας επιχείρησε εκ δευτέρου να δικαιολογήσει τον Καραμανλή. Σε συνέντευξή του στο Πρώτο Πρόγραμμα του Ραδιοφώνου της ΕΡΤ (17/5/2023) είπε ότι το Κυπριακό παραμένει προτεραιότητα της Ελλάδος και ότι «η Κύπρος δεν κείται για την Ελλάδα μακράν».

Γιατί αναφερόμαστε στα πιο πάνω; Επειδή αύριο η Ελλάδα μας γιορτάζει την παλιννόστηση της Δημοκρατίας στην κοιτίδα της. Ο κυπριακός Ελληνισμός χαίρεται με τους Έλληνες αδελφούς γι’ αυτό το βαρυσήμαντο ιστορικό γεγονός, που σήμανε το τέλος της επαχθούς επταετούς δικτατορίας στη χώρα και τον διεθνή διασυρμό της. Η επιστροφή της Δημοκρατίας στην Ελλάδα μας πραγματοποιήθηκε, δυστυχώς, μετά από μια ασύλληπτη και πρωτοφανή εθνική καταστροφή: Μετά το προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας, στις 15 Ιουλίου 1974, άνοιξε η Κερκόπορτα για την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Αύριο, η Ελλάδα θα πανηγυρίζει, αλλά δεν δικαιούται να ξεχνά ή να… ενοχλείται. Η Δημοκρατία παλιννόστησε επί των αιμάτων, των θυσιών, των κοκάλων και των ανδραγαθημάτων Ελλήνων ηρώων της Κύπρου που, αντάμα και αδελφωμένοι με τους ΕΛΔΥΚάριους, έδωσαν άνισο, σκληρό αγώνα κατά της τουρκικής βαρβαρότητας. Κι η μικροκόρη Κύπρος έγινε μάνα του Ελληνισμού…

ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΔΙΤΕΣ. ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ Η ΚΩΣ

 

του Νίκου Μυλωνά

Είναι φυσιολογικό να μιλήσουμε για  απουσίας πολιτικής ή για πολιτική καταστροφών.

Α.Με θλίψη και αγανάκτησηπαρακολουθούμε τη καταστροφή της Ρόδου από την πυρκαγιά που μαίνεται εδώ και 5 μέρες! Δεν είναι η πρώτη φορά! Ηταν και πέρυσι! Ηταν και προφέρσου! Μαθαίνουμε για τις καταστροφές από τον διεθνή τύπο που έχει την πυρκαγιάστιςπρώτες του σελίδες. Είναι προμετωπίδα του παγκόσμιου τουρισμού. Εκείκαίγονταισπίτια και ξενοδοχεία!  Γιατί;Πέρααπό τον πρωθυπουργό που τα φορτώνει όλα στην κλιματικήαλλαγή και υπόσχεταιαποζημιώσεις,φρικτές είναι και οι δηλώσεις των τοπικών παραγόντων. Ο κ. Περιφερειάρχηςμιλά σαν δημοσιογράφος που μας πληροφορεί για την έκταση του προβλήματος σαν να μην έχει αρμοδιότητες!. Ο δήμαρχος Ρόδου μιλά σαν εξωτερικόςσυνεργάτης που δεν έχει ευθύνες. Ο Δήμαρχος Κω μιλά σαν ‘’ο  μεγάλος εν αναμονή βοηθός’’ που θα στείλει βοήθεια όταν του ζητηθεί!Οταν το νησίκαίγεται! Όταν άνθρωποι και περιουσίες καταστρέφονται. Η οικονομικήζημιάτεράστια. Η περιβαλλοντικήυποβάθμισηανυπολόγιστη.

Το ερώτημα είναι:

---Με δεδομένες τις συνθήκες και τις πρόσφατεςεμπειρίες τι σχέδιοπρόληψης υπήρχεστην Ρόδο;

---Τι σχέδιο προστασίας υπήρχε;

---Αν υπήρχε σχέδιογιατί δεν εφαρμόστηκε;

---Αν εφαρμόστηκε τότε γιατί απέτυχε και που απέτυχε;

---Τι πρέπει να αλλάξουμε;

---Που και πως επιμερίζονται οι ευθύνες;

---Το μέγεθος της καταστροφήςαποδεικνύει ότι το μοντέλο επιμερισμού ευθυνών και αρμοδιοτήτων και πράξεων για τις αντιμετώπιση των φυσικώνκαταστροφώνΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!

Σε αυτά τα ερωτήματα έπρεπε να απαντούν ο κ. Πρωθυπουργός.

Τοπική Αυτοδιοίκηση : Εκλογές 2023. Ας βγάλουμε το φίδι από την τρύπα…

 

του Παντελή Οικονόμου  Με τις πυρκαγιές και τον καύσωνα να έχουν προστεθεί στα όποια  καθημερινά μας βάρη, μικρά και μεγάλα, είναι αναμενόμενο το ενδιαφέρον για άλλα θέματα να έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Και όμως! Λίγες εβδομάδες μόνο μας χωρίζουν από τις εκλογές για την ανάδειξη Δημοτικών και Περιφερειακών Αρχών. Από τις οποίες ακριβώς περιμένουμε, για μια φορά, να σταθούν δίπλα μας σ’ αυτές τις  έκτακτες, αλλά επαναλαμβανόμενες, καλοκαιρινές αναποδιές.   Αλλά από τα αποτελέσματα των εκλογών δεν κρίνεται μόνον η «πολιτική προστασία» και η αποτελεσματικότητα της. Κρίνεται η, εν γένει, ποιότητα της  καθημερινότητάς μας και το κόστος της βελτίωσης των συνθηκών της ζωής μας. Κρίνεται η διαχείριση σημαντικών πόρων για την ανάπτυξη και τον διατηρήσιμο χαρακτήρα της και την καταπολέμηση της ανεργίας. Κρίνεται, τέλος, και η δημοκρατική μας συνείδηση, ευαισθησία και τάξη. Πραγματικά αποτελεί θέμα δημοκρατικής τάξης, σε κάθε εκλογική διαδικασία, το πολιτικό σώμα να κρίνει τους απερχόμενους, να τους επιδοκιμάζει όποτε τα κατάφεραν αλλά και να τους αποδοκιμάζει όποτε αστόχησαν. Θέμα δημοκρατικής ευαισθησίας είναι να σταματήσουν οι ορισμοί υποψηφίων (χρίσματα έχουμε συνηθίσει να τους ονομάζουμε), μιας και με την παρακμή των κομμάτων, έχουν αρχίσει «το ίδιο βιολί» και κάθε λογής παράγοντες, με κριτήριο πια το, μικρότερο και από το κομματικό, ιδιωτικό τους συμφέρον. Και θέμα δημοκρατικής συνείδησης να μην παραγνωρίζουμε ότι οι επιλογές μας καθορίζουν την ζωή μας, προσωπική και κοινωνική, σήμερα και αύριο. Βεβαίως, όλα αυτά εξειδικεύονται με βάση τα πολιτικά δεδομένα της εποχής. Παραδείγματος χάριν, θα ήταν πελώρια αποτυχία μας, στις εκλογές για τον Δήμο της Αθήνας, να περνούσε στον δεύτερο γύρο συνδυασμός με την στήριξη δυνάμεων με δηλωμένο αντιδημοκρατικό χαρακτήρα. Αυτή η κατάντια ασφαλώς θα χρεώνονταν στα κόμματα της αντιπολίτευσης (αν και όσα θα επιμείνουν ως το τέλος φυσικά) τα οποία   ψάχνουν «δικούς» τους για υποψήφιους, για επιβεβαίωση ενός εικαζόμενου imperium της γραφειοκρατίας τους. Θα χρεωθεί όμως,  ακόμα περισσότερο, και στο κόμμα της πλειοψηφίας αν επιμείνει στην στήριξη μιας δημοτικής αρχής χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Τι πρέπει να γίνει είναι ξεκάθαρο. Και μάλιστα όποιος το τολμήσει, θα νικήσει. Πιθανότατα και εκλογικά. Για τις δημοτικές εκλογές στην Αθήνα ζητείται εθελοντής επικεφαλής ενωτικού συνδυασμού, άξιου της δικής μας εμπιστοσύνης και της στήριξης όλων μας.

Το Σάββατο 22 Ιουλίου 2022 έγινε γνωστό πως απαγορεύτηκε η δημοσίευση ειδήσεων σχετικά με τους δύο γιούς του Ρ. Τ. Ερντογάν

 του Λεωνίδα Κουμάκη

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους (ελάχιστους ευτυχώς) εξακολουθούν να πιστεύουν ακόμα ότι το φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας είναι... "Δημοκρατία":

Το Σάββατο 22 Ιουλίου 2022 έγινε γνωστό πως απαγορεύτηκε η δημοσίευση ειδήσεων σχετικά με τους δύο γιούς του Ρ. Τ. Ερντογάν, τον μεγαλύτερο Μπουράκ (από ξυπόλητος σαν τον πατέρα του, έγινε μεγαλοεφοπλιστής και κατοικοεδρεύει στην Αμερική) και τον μικρότερο Μπιλάλ, ένα μοναδικό αστέρι της διαπλοκής και της μίζας που προετοιμάζεται σαν διάδοχος του Ερντογάν για να εξασφαλίσει τόσο την υστεροφημία του πατέρα του όσο και τους καρπούς της επί δεκαετίες καταλήστευσης του τουρκικού κράτους. Η "απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων" για τον Μπουράκ Ερντογάν αφορά το δυστύχημα που είχε κάνει από "απρόσκετο οδήγημα" την πρωτομαγιά του 1998 στο Σισλί (κεντρική συνοικία της Κωνσταντινούπολης) και στοίχησε την ζωή της Sevim Tanürek, καλλιτέχνιδας του TRT Istanbul Radio. Ο δράστης είχε εγκαταλείψει το θύμα του στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά ο πατέρας του, μετέπειτα ψευτο-σουλτάνος της Τουρκίας, φρόντισε να τον βγάλει λάδι, χωρίς καμιά συνέπεια για την πράξη του. 25 χρόνια μετά, οι ενοχλητικές πληροφορίες που άρχισαν πάλι να έρχονται στην δημοσιότητα, εξόργισαν το παλάτι, που τράβηξε μια πολύ δημοκρατική απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων και μια αιτιολογία που κάνει όσους την διαβάζουν να ξεκαρδίζονται στα γέλια:

Τα γεγονότα του μαύρου καλοκαιριού του ’74 μέσα από βρετανικά και αμερικανικά έγγραφα

 

της Φανούλας Αργυρού

Το παρασκηνιακό, διπλωματικό χρονικό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τα τραγικά γεγονότα του πραξικοπήματος και της εισβολής το καλοκαίρι του 1974

ΜΕΡΟΣ Α΄

2 Ιουλίου 1974 – Ο Πρόεδρος Αρχ. Μακάριος στέλνει την περιβόητη επιστολή/τελεσίγραφο στον Πρόεδρο της Ελλάδος, Φαίδωνα Γκιζίκη, ζητώντας την αποχώρηση όλων των Ελλήνων αξιωματικών από την Εθνική Φρουρά (Μετά την αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας τον Νοέμβριο του 1967 με τη σύμφωνη γνώμη του Αρχ. Μακαρίου, οι Βρετανοί στόχευαν και στην αποχώρηση όλων των Ελλήνων αξιωματικών για να μην αντιμετώπιζε αντίσταση η Τουρκία αν εισέβαλλε).

Στις 10 Ιουλίου η Ελληνική Κυβέρνηση, μέσω του Έλληνα πρέσβη στη Λευκωσία, Ευστάθιου Λαγάκου, έστειλε πρόσκληση στον Μακάριο να πάει στην Αθήνα να συζητήσουν την κατάσταση. Ο Μακάριος αρνήθηκε αν δεν δεχόντουσαν πρώτα όλες του τις απαιτήσεις σε σχέση με την Εθνική Φρουρά. Την ίδια μέρα η κυπριακή Υπ. Αρμοστεία στο Λονδίνο παρέδωσε στο Φόρεϊν Όφις υπόμνημα απορρίπτοντας τη λύση ομοσπονδίας που ζητούσαν οι Τούρκοι ως «Ανεφάρμοστη η Ομοσπονδία».

15 Ιουλίου – Πραξικόπημα για ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου.

16 Ιουλίου – Οι Τούρκοι γνωστοποίησαν στους Βρετανούς την πρόθεσή τους για εισβολή. Την ίδια μέρα ο Αρχ. Μακάριος ζήτησε προστασία από τους Βρετανούς και ελικόπτερο να τον πάρει από την Πάφο, όπου είχε διαφύγει εγκαταλείποντας το Προεδρικό και βρισκόταν υπό την προστασία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ στη Βρετανική Βάση Ακρωτηρίου μαζί με τους τρεις υποστηρικτές του, Νίκο Θρασυβούλου, Ανδρέα Νεοφύτου και Ανδρέα Ποταμίτη.

Ο Ερσίν Τατάρ στο Λονδίνο

Της Φανούλας Αργυρού 

Ο Ερσίν Τατάρ, στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Λονδίνο, επικαλέστηκε τον Βρετανό πρώην Υπ. Εξωτερικών Τζακ Στρο ότι υποστηρίζει δύο κράτη για λύση και κάλεσε τους Βρετανούς φίλους να ξανασκεφτούν την πολιτική τους και να υποστηρίξουν δύο κράτη…

Ήλθε και πάλι ο εγκάθετος της κατοχικής Τουρκίας Ερσίν Τατάρ στο Λονδίνο. Να πουλήσει τρέλα με το καντάρι, ψευτιές, φωνασκίες με το μικρόφωνο στο χέρι, την άκρατη τουρκική τους προπαγάνδα. Για την ανάγκη αναγνώρισης του κατοχικού εκτρώματός τους, δύο ξεχωριστά κράτη, στο τουρκο-κυπριακό φεστιβάλ κουλτούρας, που διοργανώθηκε στο Enfield του βορείου Λονδίνου την Κυριακή, 2 Ιουλίου 2023, από το Συμβούλιο Τουρκοκυπριακών Οργανώσεων στο Η.Β.

Εξοντωτικός αγώνας αντοχής Πούτιν- Δύσης

 

Ιουλίου 05, 2022

 

Εξασθενημένοι οι ηγέτες ΗΠΑ και Ε.Ε. καθώς οι κυρώσεις τείνουν να γίνουν μπούμερανγκ μεγάλου πολιτικού κόστους

Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Στις 24 Ιουνίου, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μπήκε στον πέμπτο μήνα της, με την ουκρανική άμυνα στις ανατολικές περιοχές του Ντονμπάς να εμφανίζει εικόνα κατάρρευσης σε αργή κίνηση. Την εβδομάδα που ακολούθησε, γίναμε μάρτυρες μιας τριπλής επίδειξης ενότητας και αποφασιστικότητας της Δύσης. Υπερβαίνοντας τις πάγιες αντιρρήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, η Ε.Ε. έδωσε στην Ουκρανία καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας. Στη συνέχεια, η σύνοδος κορυφής της ομάδας G7 διατράνωσε ότι θα συνεχίσει να στηρίζει στρατιωτικά και οικονομικά το Κίεβο “όσο χρειαστεί” για να νικήσει τους εισβολείς, ενώ οι Αμερικανοί αποφάσισαν να εξοπλίσουν τους Ουκρανούς με συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας σαν κι αυτά που προστατεύουν τον Λευκό Οίκο και το Καπιτώλιο. Τέλος, το ΝΑΤΟ άνοιξε το δρόμο στη Σουηδία και τη Φινλανδία μετά την άρση του τουρκικού βέτο- ένα ράπισμα για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, που δικαιολόγησε την εισβολή ως αναγκαία για να αποτραπεί η διεύρυνση της Συμμαχίας προς Ανατολάς- και επταπλασίασε τις δυνάμεις αυξημένης ετοιμότητας δίπλα στα ρωσικά σύνορα. “Δεν θα επιτρέψουμε στον Πούτιν να νικήσει” ήταν το στερεότυπο μήνυμα των πάντων, από τον Μακρόν και τον Σολτς μέχρι τον Μπάιντεν και τον Τζόνσον. 

Ωστόσο, πίσω από τα βεβιασμένα χαμόγελα των Δυτικών ηγετών στις αναμνηστικές φωτογραφίες των τριών συνόδων, οι αμφιβολίες και οι υφέρπουσες ρωγμές ποτέ, στο διάστημα που μεσολάβησε από την έναρξη του πολέμου, δεν ήταν πιο έντονες. Προ ημερών, το CNN και οι New York Times συνέπεπταν στην εκτίμηση ότι η παλίρροια στο πεδίο της μάχης ευνοεί τώρα τους εισβολείς και ότι πολλά από τα εδαφικά τους κέρδη μπορεί να αποδειχτούν μη αναστρέψιμα. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, το Σεβεροντονέτσκ έγινε η τέταρτη στρατηγικής σημασίας πόλη που κατέλαβαν οι Ρώσοι ύστερα από τη Χερσώνα, τη Μελιτόπολη και τη Μαριούπολη, ενώ όλα δείχνουν ότι επίκειται η άλωση και του γειτονικού Λισιτσάνσκ, με την οποία θα επιτευχθεί ο ολοκληρωτικός έλεγχος του Λουγκάνσκ- μιας από τις δύο επαρχίες, μαζί με το Ντονέτσκ, που συναποτελούν τη βιομηχανική περιοχή Ντονμπάς.

Στο μεταξύ, η αναλογία στις απώλειες τόσο στρατιωτών όσο και υλικού έχει αντιστραφεί σε βάρος των αμυνόμενων. Η εγκατάσταση ρωσικών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας S-300 μείωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό την αποτελεσματικότητα των ουκρανικών drones, όπως μαρτυρά και το γεγονός ότι σπανιότατα βλέπουμε πλέον ουκρανικά βίντεο από τα πεδία των μαχών. Τα ισχυρότερα, μεγαλύτερου βεληνεκούς κανόνια και πύραυλοι της Δύσης μοιάζουν να καταλήγουν σε βαρέλια δίχως πάτο- πολλά αμερικανικά πυροβόλα Μ777 howitzer καταστράφηκαν στις αποθήκες τους. Οι ΗΠΑ έχουν προσφέρει μέχρι τώρα στρατιωτική και οικονομική βοήθεια 55 δισ δολαρίων στο Κίεβο- πάνω από το 80% του ρωσικού στρατιωτικού προϋπολογισμού- αλλά ο Ζελένσκι εξακολουθεί αν χρειάζεται γύρω στα επτά δισ το μήνα για να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες της κυβέρνησής του. 

Η επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015 είναι όντως πολύ στενάχωρη: η απόφασητου 62% των Ελλήνων Πολιτών ‘’σχίστηκε με ένα άρθρο και ένα νόμο’’

 

του Νίκου Μυλωνά 

---Συμπληρώνονται 8 χρόνια από το Δημοψήφισμα του ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο ‘’ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης’’ του καλοκαιριού του 2015. Κάποιοι το θυμούνται με περηφάνεια και πίκρα.  Άλλοι το σιχτιρίζουν.Περισσότεροι το ξεχνούν. Τις μέρες αυτές το συνδυάζουν με την παραίτηση Τσίπρα. Μεγάλος δημοσιογράφος σχολιάζει απορριπτικά: ‘’το μόνο πουθυμάμαι από τοθέμα Τσίπρα είναι η ανακούφιση που μου προσέφερε ο συμβιβασμός, η κολοτούμπα του,που έσωσε την Ελλάδα στην Ε.Ε.’’!

 

---Γιατί απαξιώνεται η 5ης Ιουλίου 2015;

‘’Να φανταστείς ο Οδυσσέας Ανδρούτσος αναγνωρίστηκε ως εθνικός ήρωας το 1862! Μέχρι τότε τον είχαν για προδότη. Οι ιστορικοί μας, ακόμα κι οι πιο προχωρημένοι, δεν δημοσιεύουν κάποια πράγματα γιατί είναι στενάχωρα, πολύ στενάχωρα.’’!

Η σημερινή επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015 είναι όντως πολύ στενάχωρη!

 

---Ιούλιος 2015: ‘’. Εκεί που όλα, τότε, έμοιαζαντελειωμένα και συμφωνημέναμέσα σε κλίμαεπιβολής και φόβουαπό τους ισχυρούς καιαπογοητευμένοι ετοιμαζόμασταν για την μακριάνύχτα της λιτότητας, η κυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την τελευταία στιγμή, αποφάσισε να αξιοποιήσει τον Λαϊκόπαράγοντα. Να  ρίξει την μπάλακαι στο γήπεδοτης κοινωνίας!

Η κυβέρνηση δεν μπόρεσε μόνη της να πάρει την απόφαση της ρήξης ή του συμβιβασμού στο μνημόνιο που οι εταίροιτηςπρότειναν τελεσιγραφικά.Ηρήξηήτανέξω από την λογική της.Συμβιβασμό πρότειναν και αυτόν υπηρέτησαν με την τακτική τους φθάνοντας σε υπαρξιακόπολιτικό και κομματικό αδιέξοδο.Το ερώτηματης αποδοχής η μη του δρακόντειου νόμου των  θεσμών ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που μπαίνει στην Λαϊκή κρίση είναι άκρωςδημοκρατικό!Έπρεπε να έχειγίνει από το πρώτομνημόνιο.Δεν είναι δημοψήφισμα για μέσα η έξω από το Ευρώ, όπως έσπευσαν να το ερμηνεύσουνσκόπιμαοι ομολογητές του ΝΑΙ! ‘’

 

--- Ο τότε υπουργός Γ. Βαρουφάκηςσχολιάζοντας το αποτέλεσμα είπε επιγραμματικά: ‘’Democracydeservedaboostineuro-relatedmatters. Wejustdeliveredit. Letthepeopledecide.’’ («Η δημοκρατία άξιζε μια ώθηση σε θέματα που σχετίζονται με το ευρώ. Μόλις το παραδώσαμε. Αφήστε τον κόσμο να αποφασίσει.»)

 

---Είναι αυτονόητο ότι το βράδυ της 5^ης Ιουλίου με το 62% του ΟΧΙ, οι Εταίροι με πρωτοστάτη τον Γερμανικό παράγοντα έβαλαν το μαχαίρι στον λαιμό του Τσίπρα. Μόνη διέξοδος η ακύρωση του Δημοψηφίσματος και η αποδοχή της πρότασηςΓιούνκερ-Σόιμπλε. Οι πρόθυμοι ηταν πολλοίπέρα από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ:ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ. Το μνημόνιο υπέρ- υπερψηφίστηκε!

Εμμονική Προσκόλληση στη ΔΔΟ

 

τού Φοίβου Κλόκκαρη *

Μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο ,διαπράχθηκαν σοβαρά λάθη στην διαχείρηση τού Κυπριακού από τις κυβερνήσεις τής  Κυπριακής Δημοκρατίας(ΚΔ).Έκτοτε ακολουθείται λανθασμένη πορεία, η ανακοπή τής οποίας προυποθέτει αναγνώριση των λαθών ,που οφείλονται στην υποτίμηση της επικινδυνότητας  τήςΤουρκικής καιΒρετανικής πολιτικής για την Κύπρο(επανάκτηση Kύπρου-διαίρει και βασίλευε),στην έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια και στην αναποτελεσματική πολιτική τού κατευνασμού τήςΤουρκίας. Κυριότερα λάθη  :

1.Λανθασμένη βάση λύσης.Η συγκατάνευση στη διεξαγωγή των χρονοβόρων ούτω καλουμένων διακοινοτικών συνομιλιών(ΔΣ) για λύσηΔΔΟ, με την υποτελή διοίκηση που εγκατέστησε παράνομα η Τουρκία στη Κύπρο και υπό την απειλή των Τουρκικών δυνάμεων κατοχής(ΤΔΚ) απενοχοποίησαν την Τουρκία  και μετέτρεψαν το διεθνές έγκλημα της  σε βάρος της ΚΔ(εισβολή- κατοχή- εποικισμός -εθνοκάθαρση) σε δικοινοτική διαφορά.ΣτίςΔΣ η τουρκική υποτελής διοίκηση  υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος εκείνων του Κυπριακού κράτους .Όταν δεν υπάρχουν κοινά συμφέροντα μεταξύ δύο συνομιλητών δεν είναι δυνατόν να συγκροτηθεί κοινό βιώσιμο κράτος.Ηαπαίτηση τής Τουρκίας και Βρετανίας, για λύσηΔΔΟ   δεν έπρεπε να γίνει αποδεκτή από την ΚΔ.Είναι ένα μη δημοκρατικό πολίτευμα, που επιβλήθηκε για να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της Τουρκικής εισβολής/ κατοχής, να καταλύσει τηνΚΔ, να διχοτομήσει το έδαφος, τον λαό και την εξουσία και να επεκτείνει τον Τουρκικό έλεγχο σε όλη την Κύπρο.Η ΔΔΟ  με εισήγηση τής Βρετανικής κυβέρνησης, περιλήφθηκε και στά ψηφίσματα τούΣΑ/ΟΗΕ(ψήφισμα 649/1990)χωρίς να προβάλει αντίρρηση η Κυπριακή κυβέρνηση.

2. Υποχωρήσεις στα θέματα ασφάλειας.Η ΚΔ υπέκυψε στις  Τουρκικές απαιτήσεις :(1)να επικεντρωθούν οι ΔΣ στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης( που ενδιαφέρει τήνΤουρκία για να γίνει διαμοιρασμός της εξουσίας και να εξισωθεί η μειοψηφία τώνΤουρκοκυπρίων με την πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων)και να μην συζητείται το κεφάλαιο της ασφάλειας, που ενδιαφέρει τους Έλληνες της Κύπρου και αποτελεί την ουσία του Κυπριακού προβλήματος(αναχρονιστικές εγγυήσεις, μονομερή επεμβατικά δικαιώματα,παράνομηΤουρκική εισβολή, αποχώρηση των Τουρκικών κατοχικών δυνάμεων κ.ά.).ΗΤουρκία θεωρεί τήνΚΔ εκλιπούσα και ότι αρμόδιότητα για το κεφάλαιο της ασφάλειας έχουν μόνο οι εγγυήτριες δυνάμεις (2)να αφοπλισθεί το Κυπριακό κράτος μετά τη λύση και να μην έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις( αυτό  προέβλεπε και το σχέδιο Ανάν για να είναι εύκολη λεία στηνΤουρκική αρπακτικότητα, όπως επιδιώκει και για τα νησιά τού Αν. Αιγαίου)(3)να μην συμμετέχει ηΚΔ στις διεθνείς διασκέψεις για το Κυπριακό(στις  πενταμερείς διασκέψεις τήςΕλβετίας  ηΚΔ ήταν απούσα).

Ελλάδα-Κύπρος να αντιμετωπίσουν τον Ερντογάν ως έναν αδίστακτο Αττίλα κατά του Ελληνισμού

 

του Σάββα Ιακωβίδη

Η Αθήνα και η Λευκωσία αποφεύγουν να αντιληφθούν την ωμή πραγματικότητα: Απέναντί τους δεν έχουν έναν πολιτισμένο αντίπαλο και συνομιλητή αλλ’ έναν αδίστακτο Αττίλα, που απαιτεί να καταπιεί το μισό Αιγαίο, να τουρκέψει και τη Δυτική Θράκη και να ελέγξει όλη την Κύπρο. Με έναν Ερντογάν που διασαλπίζει μεγαφωνικά ότι απαιτεί την υποταγή μας, τι είδους συνεννόηση και συνομιλίες μπορούν να διεξαχθούν;

Μεταξύ 4-11 Σεπτεμβρίου 1945, οι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Φραγκλίνος Ρούζβελτ, Πρόεδρος των Ην. Πολιτειών, Ιωσήφ Στάλιν, ηγέτης της ΕΣΣΔ και Ουίνστον Τσόρτσιλ, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, συναντήθηκαν στη Γιάλτα της Ουκρανίας για τη δεύτερη σύνοδο κορυφής (ανάλογη διάσκεψη είχε συγκληθεί προηγουμένως στην Τεχεράνη, από τις 28/11 μέχρι την 1/12/1943). Η διάσκεψη, που πραγματοποιήθηκε στο ελληνικής ιδιοκτησίας μέγαρο Λιβάντια, ασχολήθηκε με τη μορφή που θα είχε ο μεταπολεμικός κόσμος. Για εφτά ημέρες, οι «Τρεις Μεγάλοι» συζητούσαν και ο καθένας επιχειρούσε να διασφαλίσει όσα περισσότερα συμφέροντα για τη χώρα του.

Στην κορύφωση των συζητήσεων, έχει μείνει στην ιστορία των διεθνών σχέσεων ο διάλογος του Αμερικανού Προέδρου, Ρούζβελτ, με τον σύμβουλό του, Μπούλιτ. Ο μοιραίος εκείνος Πρόεδρος, ήδη σοβαρά άρρωστος, προσπαθούσε να εξηγήσει στον σύμβουλό του γιατί έπρεπε να υποχωρήσει στις αξιώσεις του αιμοσταγούς Στάλιν. Να σημειωθεί, χάριν της Ιστορίας, ότι, κατά τη Διάσκεψη της Τεχεράνης, ο Στάλιν είχε κάνει μια πρωτοφανή πρόταση: Μιλώντας μεταξύ δήθεν σοβαρού και αστείου - αλλ’ εννοούσε σοβαρότατα - είπε πως «50.000 - και ίσως 100.000 αξιωματούχοι της Γερμανίας, στις ένοπλες δυνάμεις, της επιστήμης, της τεχνολογίας και της οικονομίας θα πρέπει να εκτελεστούν με συνοπτικές διαδικασίες».

Οι Ρούζβελτ και Τσόρτσιλ εξεμάνησαν και ο Στάλιν απέδωσε την πρότασή του σε… αστεϊσμό. Ο Ρούζβελτ, λοιπόν, προσπαθούσε να πείσει τον σύμβουλό του Μπούλιτ λέγοντας τα εξής: «Η ευγένεια υποχρεώνει. Αν του δώσουμε (στον Στάλιν) ό,τι μας ζητεί, θα μας δώσει και αυτός κατόπιν ό,τι του ζητήσουμε». Και η απάντηση του συμβούλου του: «Πρόεδρε, αυτός δεν είναι ο Δούκας του Νόρφολκ, είναι ένας Καυκασιανός ληστής»! Συγκρίνετε, τώρα, την πολιτική της Ελλάδος και ειδικά της Κύπρου έναντι του Μογγόλου ληστή, κατακτητή και σφαγέα του Ελληνισμού, σύγχρονου Τούρκου Αττίλα. Ανέκαθεν, η Αθήνα και η Λευκωσία επιδεικνύουν μιαν απίστευτη, τρομώδη τουρκοφοβία έναντι της αρπαχτικής Τουρκίας.