ENA AKOMH ΣΠΟΡ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ....

ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΟΥΡΟ(1948-2008)

Τα σπορ είναι ωραία, όμως κάποτε έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και προκαλούν τους οικολογικά ευαίσθητους πολίτες . Το γκολφ σε ξηροθερμικά σκηνικά της Κρήτης και της Κύπρου, οι πίστες τεχνητού χιονιού στα αραβικά εμιράτα, η ενεργειοβόρα ενίσχυση του «φυσικού» χιονιού με «τεχνητό» ακόμη και σε κάποιες περιοχές των Άλπεων, οι πίστες αγώνων αυτοκινήτου σε προστατευόμενους υγρότοπους, οι άτυπες δραστηριότητες μηχανών εντούρο στον εθνικό δρυμό Πάρνηθας, η κατάληψη ελεύθερων χώρων για τη δημιουργία σταδίων και γηπέδων – όρα περίπτωση Παναθηναϊκού στον Ελαιώνα - όλα αυτά και πολλά ακόμη , δείχνουν ότι τα σπορ δεν είναι γενικώς αθώα. Επίσης τα σπορ δεν είναι «δεδομένα», αλλά εξελίσσονται και εμπλουτίζονται με νέα είδη, πολλά από τα οποία εκφράζουν λιγότερο τη διάθεση της σωματικής αναβάθμισης και περισσότερο το θεαθήναι και τον σνομπισμό ....
Στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ(τεύχος 21), και στη συνέχεια στο περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ (τεύχος 1) , στα πλαίσια μιας νεκρολογίας για τον αγαπητό φίλο Γιώργο Ντούρο, γινόταν αναφορά στις προσπάθειές του να αντιμετωπίσει, ως στέλεχος του Υπουργείου Γεωργίας, κάποια εταιρεία που ήθελε (2001), σώνει και καλά, να εγκαινιάσει ξεναγήσεις με ελικόπτερο πάνω από τον Εθνικό Δρυμό Αώου. Τότε ο Ντούρος είχε κατανοήσει τις επιπτώσεις της διέλευσης ελικοπτέρων σε χαμηλά ύψη, για την αρτιότητα του τοπίου και για τους πληθυσμούς των άγριων ζώων. Κι ακόμη είχε συλλάβει το νόημα της χλιδάτης «κατανάλωσης ορεινού θεάματος» από ορισμένους, υποστηρίζοντας ότι οι ψευτοφυσιολάτρες ήθελαν ένα εντυπωσιακό πέρασμα πάνω από το δρυμό και στη συνέχεια γρήγορη επιστροφή στην Κέρκυρα, "για να μην κρυώσει ο αστακός τους"...
Όμως το χειρότερο δεν είχε εμφανιστεί ακόμη – μέχρι που πρόσφατα «έσκασε μύτη» στην ελληνική πραγματικότητα Η είδηση ήλθε από την γνωστή ομάδα ΟΛΥΜΠΟΣ, που έχει αναπτύξει ιδιαίτερη δράση για την προστασία του βουνού των θεών. Η ομάδα κατήγγειλε τους σχεδιασμούς για την προώθηση του HELISKIING από συγκεκριμένες εταιρείες στις χιονοδρομικές πίστες και γενικότερα στο χώρο του Ολύμπου. Το Heliskiing είναι ένα είδος χρήσης ελικοπτέρου για την άνοδο των σκιέρ σε μεγαλύτερα ύψη , για τη μεγαλύτερη διάρκεια της κατάβασής τους και για την ταχεία απόσυρσή τους από το πεδίο....
Η πρακτική αυτή ευτελίζει το οπτικό τοπίο της ορεινής φύσης καθότι εισάγει μέσα σε αυτό παράταιρες μηχανικές μορφές, όμως πολύ περισσότερο τραυματίζει το «ηχοτοπίο» , ακυρώνοντας την ίδια την προσδοκία του ορειβάτη, σκιέρ, πεζοπόρου κλπ. για καταστάσεις «φευγάτες», μακριά από τον μηχανικό πολιτισμό. Είναι μια πρακτική μπανάλ, που θρυματίζει την υπέροχη σιωπή του πάλευκου σκηνικού, που τελικά υπηρετεί ανθρώπους χωρίς παιδεία και καλό γούστο....
Σε σχετική διαμαρτυρία του ο «OΛΥΜΠΟΣ» υπογραμμίζει ότι οι τέτοιες δραστηριότητες έχουν απαγορευθεί στη Γαλλία και απευθύνεται άμεσα στο ΥΠΕΚΑ και στο WWF, καλώντας παράλληλα να προσυπογράψουμε το αίτημά του στο δικτυακό τόπο : http://www.anasta.de/TOPOS/index.php?option=com_wrapper&Itemid=77 Να υπογράψουμε λοιπόν όλοι, και να στείλουμε τους ενδιαφερόμενους «φυσιολάτρες» για "ΗELL-SKIING" - κοινώς στο διάολο...

Υ.Γ

Η φωτογραφία προέρχεται από τον δικτυακό τόπο http://www.otoposmou.gr/

ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ.....

Μόνο με το χρόνο κατακτιέται ο χρόνος
Τόμας Στερν Έλιοτ

«Ο χρόνος είναι η πρώτη ανάγκη του ανθρώπου» : Έτσι επιγράφουν ένα κεφάλαιο του έργου τους για τις διακοπές, οι Φοσέ και Λορενζί : .Με πρώτιστο μέλημα να δείξουν ότι χρόνος από χρόνο διαφέρει, ότι το ανθρώπινο όν έχει ανάγκη από ελεύθερο, μη εργασιοκεντρικό, μη καταναγκαστικό, μη «καταναλω-κεντρικό» χρόνο.
Στη νέα τάξη πραγμάτων που εγκαινίασε η νεοφιλεύθερη έφοδος , η μετανάστευση επενδύσεων και «μαύρης εργασίας», ακολουθεί η συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου. O χρόνος αυτός υποβαθμίζεται , γίνεται δορυφόρος του χρόνου εργασίας , χάνει κάθε εγγενές νόημα. Και παραπέρα η υπερεργασία, ο οικονομισμός, ο ανταγωνισμός όλων εναντίον όλων,η ανασφάλεια, υποσκάπτουν τη βάση πάνω στην οποία πατάει η ποιότητα ζωής και ο ορθός λόγος.
Ελλείψει χρόνου, δεν μπορεί να κατακτηθεί η «άλλη» αντίληψη και αίσθηση για το χρόνο !
Όμως ο αγώνας συνεχίζεται.Μακριά από κάθε χαζοχαρούμενη αισιοδοξία και από συμβατικά ευχολόγια, μπορούμε να επιστρατεύουμε παλιά διδάγματα. . Λόγου χάρη αυτό που παρείχε ο αναγενησιακός συγγραφέας Μονταίνιος, γράφοντας στα βαθιά γεράματά του σε μια κυρία : «....αυτή την ώρα , που βλέπω τη δική μου ζωή τόσο σύντομη σε χρόνο, θέλω να τη μεγαλώσω σε βάρος. Θέλω να σταματήσω τη γρηγοράδα της φυγής της με τη γρηγοράδα της δραστηριότητάς μου, και με την ένταση της χρήσης να συμψηφίσω τη βιασύνη με την οποία κυλάει»...
Να τρέχουμε λοιπόν, μέσα σε συνθήκες στενότητας χρόνου - λόγω οικονομικών συνθηκών ή ηλικίας... Αλλά και μέσα σε αυτό το τρεχαλητό, δεν είναι άτοπο το να διεκδικούμε τη σταθερότητα και το «μαρμάρωμα» ορισμένων καταστάσεων, στη φύση, στο τοπίο,στην αρχιτεκτονική, στον πολιτισμό. Να λέμε φερ’ ειπείν κάτι παραπλήσιο με αυτό που έλεγε ο Φερναντ Μπρωντέλ για τη Βενετία :«Να μην αλλάξει, να μην κινηθεί, να μείνει η Ωραία Κοιμωμένη του Δάσους». .

ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ Ή ΓΕΩΛΟΓΙΚΟ ΚΙΝΗΤΟ ....

Ακόμη και υπό συνθήκες κρίσης,ο καταναλωτισμός κατατρέχει την ποιότητα ζωής. Η μεγαλύτερη κατανάλωση ρούχων, αυτοκινήτων, ταξιδιών, επίπλων, φωτογραφιών(!), παρουσιάζεται ως συνθήκη ευημερίας. Τα ίδια συμβαίνουν και στην περίπτωση των τηλεφωνικών επικοινωνιών, όπου η διαρκής υποκίνηση της χρήσης κινητών κάνει νεαρά άτομα, οδηγούς , παρέες κλπ. να έχουν το τηλέφωνο ως προέκταση του αυτιού τους, ή γενικώς να το πολυχρησιμοποιούν τόσο ώστε να το μετατρέπουν σε αναπόσπαστο εργαλείο του υπάρχειν .... Σε λίγο, δεν αποκλείεται να εμφανισθεί το ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ ΚΙΝΗΤΟ νέας γενιάς,, για να μπορεί κάποιος να κάνει βουτιές μαζί του και να μιλάει μέσα από τη θάλασσα (!), ή και το ΓΕΩΛΟΓΙΚΟ ΚΙΝΗΤΟ,για να κατέρχεται σε σπήλαια (!) και ταυτόχρονα να έχει τη δυνατότητα ομιλίας με τον έξω κόσμο !
Και ενώ οι πάντες μπαίνουν υπό την επηροή μιας « υπερτηλεφωνίτιδας», πειθόμενοι να επικοινωνούν είτε έχουν είτε δεν έχουν να πουν ο,τιδήποτε, οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας μοχθούν για τη συμπίεση του κόστους και την αύξηση των κερδών, με το πνεύμα δε αυτό "χωροθετούν" τις κεραίες τους χωρίς να νοιάζονται για τους περιορισμούς και τις προδιαγραφές σε ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο. Πρόσφατα μάλιστα ζήτησαν ακόμη πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις και από αυτές του Νόμου 3431 του 2006, που είχε καταψηφίσει το ΠΑΣΟΚ σαν αντιπολίτευση ...
Η ηλεκτρομαγνητική και «σωματιδιακή» ρύπανση του αστικού χώρου είναι αναμφίβολα η ρύπανση της νέας εποχής, κι αυτό δείχνει τη χρησιμότητα ενός σχήματος όπως η «ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΕΡΑΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ». Το σχήμα συνεδρίασε στο Πολυτεχνείο στις 13.12.2009 και αποφάσισε να κλιμακώσει τον αγώνα : Πρωτίστως εναντίον των "φτηνών λύσεων" που επιζητούν οι εταιρείες, αλλά και εναντίον της υπερκατανάλωσης κινητής τηλεφωνίας από ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως τα παιδιά..
Όσοι ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με το σχήμα, ας έχουν υπόψη τον δικτυακό τόπο http://www.panattiki.gr/. Όσον αφορά τους αμετανόητους φίλους της «χαρτοφερόμενης» πληροφορίας, αυτοί μπορούν να διαβάσουν τις επιπτώσεις της κινητής τηλεφωνίας στο βιβλίο του πανεπιστημιακού Κώστα Λιολιούση «Κινητό και Υγεία» (Εκδόσεις ΔΙΑΥΛΟΣ). Προς γνώση και συμμόρφωση...

Ο ΕΚΤΣΟΓΛΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΜΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ Η ΣΚΩΡΙΑΣΗ.......

Προς το Ραδιοφωνικό Σταθμό «105.5, Στο Κόκκινο»


Το γεγονός:
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου, προς το μεσημέρι. Στην εκπομπή «Δυο γάιδαροι μαλώνανε...», των Γιάννη Ανδρουλιδάκη και Βαγγέλη Καραγιώργου στο σταθμό σας. Την ώρα αυτή, ο πρώτος εκ των δύο, που δεν βρίσκεται στο στούντιο, τηλεφωνεί από την περιοχή των Εξαρχείων και αναφέρει στον δεύτερο (Βαγγέλη Καραγιώργο) που κάνει την εκπομπή μόνος του, ότι μόλις λίγο πριν έγινε επίθεση κάποιων κουκουλοφόρων σε μια ομάδα αστυνομικών στη συμβολή των οδών Ανδρέου Μεταξά και Θεμιστοκλέους και ότι υπάρχουν αίματα στο δρόμο. Ο δεύτερος εκ των δύο (Βαγγέλης Καραγιώργος) ρωτά αν τα αίματα προέρχονται «από άνθρωπο ή αστυνομικό»! Για την ώρα δεν διευκρινίζεται η προέλευση του αίματος. Μεσολαβεί ένα τραγούδι και στη συνέχεια κάποιος ακροατής στέλνει μήνυμα διαμαρτυρόμενος για το «αστυνομικός ή άνθρωπος». Ο δεύτερος εκ των δύο (Βαγγέλης Καραγιώργος, δημοσιογράφος που εργάζεται και στην Ελευθεροτυπία), διευκρινίζει ότι το είπε πάνω στη βιασύνη του, αλλά δεν το παίρνει πίσω, ούτε ζητάει συγνώμη, γιατί πιστεύει ότι ο διαχωρισμός αυτός υφίσταται!!!
Ο βαρύς αυτός τραυματισμός επιβεβαιώνεται από το ρεπορτάζ και συμβαίνει λίγο πριν από τις εκδηλώσεις μνήμης για τον Α. Γρηγορόπουλο, κάτι με το οποίο ασχολείται η εκπομπή και ο σταθμός, δημιουργώντας ένα κλίμα πριν από αυτές.

Η άποψή μας


Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τον ασύλληπτο αυτό ισχυρισμό και αυτόν το διαχωρισμό.
Αδυνατούμε να βρούμε τη διαφορά ανάμεσα στο αίμα των «ανθρώπων» και στο αίμα των «αστυνομικών».
Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι οι πολιτικά παιδαριώδεις αυτές απόψεις, επενδυμένες με το μανδύα του αδιάλλακτου τάχαμ επαναστατισμού, μπορούν να περνούν απαρατήρητες από έναν αριστερό ραδιοφωνικό σταθμό.
Αδυνατούμε να αποδεχτούμε ότι η σημερινή δημοκρατική, ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά, «χωρά» απόψεις που τους μόνους χαρακτηρισμούς που μπορούμε να τις δώσουμε είναι, ρατσιστικές, αυταρχικές, αντιδραστικές, στον αντίποδα του ανθρωπισμού της αριστεράς.
Αδυνατούμε να συμφιλιωθούμε με έναν αφελή, απαρχαιωμένο, πρωτόγονο, ψευτοαριστερό «τσαμπουκά».
Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι η ανανεωτική αριστερά θα έφτανε να έχει την ανάγκη στήριξης σε απόψεις προερχόμενες από τις χειρότερες ιδεοληψίες ενός ανεπίστρεπτου παρελθόντος.

Απόψεις σαν και αυτές αμαυρώνουν το ανθρωπιστικό περιεχόμενο και τις αξίες της αριστεράς, δικαιολογούν και επιβραβεύουν τη βία και την τρομοκρατία και σπρώχνουν την ανανεωτική αριστερά στην αγκαλιά ενός παρηκμασμένου εξτρεμισμού, που φορά την «κουκούλα» της επανάστασης.
Η ανοχή, το φλερτ και η σύμπραξη με απόψεις σαν και αυτές, μας προσβάλει ως αριστερούς.

(Η «καθυστερημένη» μας αντίδραση, οφείλεται στην πρόθεσή μας να την αποσυνδέσουμε από τις εκδηλώσεις μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο)

Δάλκος Χρίστος
Ζεβελάκης Γιώργος
Καλογεροπουλος Άγγελος
Κανελλόπουλος Δημήτρης
Κανελλοπούλου Βάσω
Καούνης Γιάννης
Καραγεωργίου Τασούλα
Κόντου Τούλα
Κουρουζίδης Σάκης
Μαυρουδής Κώστας
Ξανθόπουλος Λευτέρης
Πατίλης Γιάννης
Ρουμελιωτάκης Χρίστος
Ρούσσης Ανδρέας

Και μια άλλη, «άσχετη» άποψη .....

Στον 20ο αιώνα, η Αριστερά δοκίμασε δύο διαδρομές. Η Λενινιστική διαδρομή, ως διαδικασία σχηματισμού επαναστατικών ταγμάτων εφόδου και συντριβής του αστικού κράτους, κατέληξε σε κρατικούς σχηματισμούς «ροβεσπιερικούς», απίστευτα τυραννικούς . Η άλλη διαδρομή, που συνδέθηκε με τον ηγέτη της Δεύτερης Διεθνούς Καρλ Κάουτσκυ, ως διαδικασία «κατάληψης» και χρήσης του αστικού κράτους για «σοσιαλιστικούς σκοπούς», κατέληξε επίσης σε αποτυχία . Και στις δύο περιπτώσεις τα μέσα επιβλήθηκαν στο σκοπό
.
Σήμερα, με όλη την πείρα των επαναστάσεων που αυτοκτόνησαν ή των ρεφορμισμών που «κατάφεραν» να εμβολιάσουν τη κοινωνία με αντισοσιαλιστικές στάσεις ζωής, η εναλλακτική διαδρομή είναι αυτή που μπορεί να δώσει διέξοδο. Είναι αυτή που βγήκε αποσπασματικά «μια φορά κι έναν καιρό» από τα στόματα των Οικολόγων Εναλλακτικών, ως διαδρομή που συνθέτει τα μέσα με τους σκοπούς, που πραγματώνει εδώ και τώρα την επιθυμητή κοινωνία, που εισάγει - σε όποια εφικτή δόση - την δημοκρατία και την αυτοδιαχείριση στον κόσμο του αυταρχισμού και της ετεροδιαχείρισης. Μια τέτοια διαδρομή συνεπάγεται και μια άλλη στάση απέναντι στο «υπαρκτό κράτος» - που δεν σημαίνει συμβιβασμό, προσεταιρισμό, κατάληψη, χρήση , αλλά ούτε και έφοδο με στόχο τη διάλυση και τη συντριβή,
Το πρόβλημα όμως είναι ότι η σημερινή Αριστερά, στη μεγάλη της πλειοψηφία, δεν χαμπαριάζει από τέτοια. Δεν κατανοεί ή δεν θέλει να κατανοήσει την ιστορία της, και γι αυτό καταδικάζεται να την επαναλαμβάνει. Καταδικάζεται να «σκουριάζει» με τις ίδιες ιδέες και ταυτόχρονα να εκτρέφει «αβανγκαρντίστικα» συμπλεγματα (συμπλέγματα φωτεινής πρωτοπορίας...), υποθάλποντας έναν επαναστατικό βολονταρισμό με την ψυχοπολιτική συμπεριφορά ταγμάτων εφόδου, αρνούμενη τον πολιτικό πολιτισμό , τις δημοκρατικές διαδικασίες, ακόμη και τον στοιχειώδη ανθρωπισμό - όπως στην παραπάνω περίπτωση.....

Γιάννης Σχίζας

ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ

To τέταρτο τεύχος του περιοδικού ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ κυκλοφορεί με πληθώρα ύλης και πρωτότυπα θέματα. Υπάρχουν κείμενα που ανοίγουν την όρεξη –όπως αυτά για το αστικό γυμνό, για το γονίδιο του ατζαμή οδηγού, για τη λάου λάου χωροταξία, για τις «πτήσεις γαϊδάρων», για το Ντουμπάϊ που λέει "bye-bye" ... To κυρίως γεύμα περιλαμβάνει ανάλυση του ζητήματος της Κοπεγχάγης( Φώτης Κουβέλης), αναφορά στα εκλογικά γεγονότα της χρονιάς ( Γεράσιμος Σκλαβούνος) και στους βανδαλισμούς (όλων των μηνών....) από τον Γιάννη Σχίζα. Το Ινστιτούτο Worldwatsch αναλύει τα της «οικιακής παραγωγής ηλεκτρισμού», ο Μιχάλης Μιχελής μιλάει για τα Γκαλαπάγκος, ο Κωστής Τριανταφύλλου αναρωτιέται για το μέλλον της Γης, η Μαρία Σωτηροπούλου- Αρβανίτη καταθέτει με δύο κείμενά της εναντίον της πολεμικής και «ειρηνικής» χρήσης των πυρηνικών υλικών.. Η Βενετία Γαζίλα συγκρίνει Θεσσαλονίκη και Νέα Υόρκη, ο Μανόλης Σοφ. Στρατάκης γράφει για το διατροφικό πρόβλημα, ο Βασίλης Οικονόμου για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων.. Στο τεύχος υπάρχουν αναφορές στον Δημήτρη Φατούρο, στον Κλωντ Λεβί Στρως, στο έργο του Νάνου Βαλαωρίτη, στον ζωγράφο Λεωνίδα Τσιριγγούλη, στον εικαστικό Edgar Mueller. Ακόμη φιλοξενούνται κείμενα από συνεντεύξεις της Υπουργού Τίνας Μπριρμπίλη, της Διαδημοτικής Πρωτοβουλίας για τον Υμηττό, της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, του σωματείου ΑΡΧΕΛΩΝ, της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού,του Γιώργου Πήττα,του Γρηγόρη Κλαδούχου, της Πανελλήνιας Κίνησης Δασολόγων, του Στέφανου Σταμέλλου, της ομάδας «Όλυμπος», του Δημάρχου της Χιροσίμα, του Θεόδωρου Καρυώτη, του Περικλή Κοροβέση, της ΔΗΩ, της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης, της Ελένης Μεταλληνού, του Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγέλογλου, του Μανώλη Στειακάκη. Εξ άλλου οι Βασίλης Καραγιάννης και Λάζαρος Τσικριτζής, Κοζανίτες αμφότεροι, «μονομαχούν» για το περιοδεύον τραίνο των Οικολόγων Πρασίνων, με γαργαλιστικό μέχρι στιγμής αποτέλεσμα. Για το επόμενο τεύχος του ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ εκκρεμεί κτύπημα (απαντητικού) πενάλτυ υπό του δευτέρου, βάσει των κανονισμών της ΟΥΕΦΑ περί ισηγορίας....

«HOPE»NHAGEN .....

«Ηope» στα Αγγλικά σημαίνει «ελπίδα» και «HOPENHAGEN» είναι ένα λογοπαίγνιο, μια σύζευξη του ονόματος της Κοπεγχάγης με την ελπίδα για ένα καλύτερο διεθνές κλίμα : για τη φύση, για τις διακρατικές σχέσεις, ιδιαίτερα για τις σχέσεις πρώτου και τρίτου κόσμου...Το λογοπαίγνιο αυτό αναδύθηκε στην άτυπη «σύνοδο βάσης» , που διαδραματίζεται παράλληλα με τη «Σύνοδο Κορυφής» στην πρωτεύουσα της Δανίας, μέχρι την 18.12.2009 .
Τη στιγμή που πληκτρολογούνται αυτές οι γραμμές πολλοί και διάφοροι μιλάνε για επικείμενο ναυάγιο, όμως τα ίδια ακριβώς συνέβαιναν και πριν 12 χρόνια στο Κυότο της Ιαπωνίας. Εκεί και τότε, η συμφωνία επήλθε ως εκ θαύματος την τελευταία στιγμή και μετά από ένα μαραθώνιο διαβουλεύσεων - με την προσυπογραφή μάλιστα και του Αλ Γκορ, αντιπροέδρου των ΗΠΑ.
Η Κοπεγχάγη του 2009 αναμένεται μάλλον να διευρύνει την ανησυχία για τη κλιματική αλλαγή παρά να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό νομικό πλαίσιο, με άμεση και αδιαμφισβήτητη εφαρμογή. Ιδιαίτερα μάλιστα τη στιγμή που οι αντίπαλοι της πλειοψηφικής θεωρίας περί του «ανθρωπογενούς θερμοκηπίου», αποφάσισαν να «βγουν στο κλαρί» και να αναδιαμορφώσουν την ατζέντα του δημόσιου λόγου.
Φυσικά ο πλειοψηφικός χαρακτήρας μιας θεώρησης δεν αποτελεί απόλυτο πειστήριο για την ορθότητά της, και επομένως δεν μπορεί να εξακοντίζεται εναντίον όσων αναφέρονται στην «ευθύνη» φυσικών και ηλιακών διαδικασιών για την αλλαγή του κλίματος. Στην ιστορία των επιστημονικών θεωριών υπήρξαν περίοδοι «μονοπωλιακής κυριαρχίας» κάποιων ιδεών – όπως π.χ. η Νευτώνεια αντίληψη για το χώρο και το χρόνο - που όμως από ένα σημείο και πέρα ανατράπηκαν και παραχώρησαν τη θέση τους σε άλλα συστήματα ερμηνείας του κόσμου. Η αρχή της πλειοψηφίας δεν μπορεί να ισχύει σαν κριτήριο ορθότητας στην επιστήμη, όμως από την άλλη πλευρά είναι ερευνητέο το κατά πόσο ο «σκεπτικισμός» και η αμφισβήτηση συγκεκριμένων μετεωρολογικών δεδομένων σχετίζεται με κάποια απειλούμενα συμφέροντα, όπως επίσης είναι ερευνητέο το κατά πόσο υπάρχουν αντίπαλα συμφέροντα που επιδιώκουν μια ριζική ανατροπή τεχνολογιών και παραγωγικών μεθόδων όχι «για το καλό του κόσμου» αλλά για να κάνουν νέους χαλίφηδες στη θέση των παλιών ....Οι παλαιοπετρελαιάδες από τη μια μεριά, και οι νεοτεχνοκράτες των ΑΠΕ από την άλλη, συγκροτούν δύο αντίπαλα στρατόπεδα, όμως η υπόθεση της απόλυτης χειραγώγησης των επιστημόνων υπέρ του ενός ή του άλλου, προσβάλει την επιστημονική κοινότητα αλλά και γενικότερα το γνωσιολογικό ήθος της εποχής μας.
Η επιστήμη μπορεί κάποτε να είναι πουλημένη, όμως αυτό δεν ισχύει για την ολότητά της.Η επιστήμη έχει κριτήρια, κι ακόμη έχει «γκρίζες περιοχές» και αντιγνωμίες τρικούβερτες, με διάρκεια δεκαετιών. Σήμερα όμως η αύξηση του CO2 στην ατμόσφαιρα από τις απαρχές της βιομηχανικής εποχής, κι ακόμη η αποδάσωση ως διαδικασία μεταφοράς του άνθρακα από την στερεά στην αέρια κατάσταση, δεν εντάσσονται σε οποιεσδήποτε αμφισβητούμενες «γκρίζες ζώνες» ή σε περιοχές «προχωρημένης επιστήμης» με αυξημένες αβεβαιότητες. Αντίθετα είναι κοινοί τόποι, επιδεκτικοί χρησιμοποίησης ακόμη και από τους πλέον άσχετους πολιτικούς.
Τελευταίο σημείο αυτής της μικρής προσέγγισης, αλλά καθόλου αμελητέο : Τα μέτρα εναντίον του θερμοκηπίου δεν συνιστούν απλά και μόνο μια μακροπρόθεση επένδυση υπέρ του «πλανητικού συμφέροντος», αλλά είναι και μια επένδυση άμεσης απόδοσης. Μια κοινωνία ενεργειακής εξοικονόμησης, με ποιοτική δόμηση και ορθολογική («πράσινη»)κυκλοφορία προϊόντων και ανθρώπων, εισπράττεται άμεσα από την τρέχουσα ποιότητα ζωής. Να μην το ξεχνάμε λοιπόν : Δεν θυσιαζόμαστε αποκλειστικά υπέρ των επόμενων γενεών, αλλά βελτιώνουμε και την ενεστώσα ζωή μας....

Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής και Τουρκία

Τελικά οι 27 απλά « λυπούνται για την ασυνέπειά της»..... Και κατά τα άλλα δηλώνουν - στο κείμενο συμπερασμάτων που υιοθέτησαν στις 8.12.2009 οι Υπουργοί Εξωτερικών , εν όψει της συνόδου κορυφής που συνέρχεται στις 17.12.2009 στις Βρυξέλλες - ότι «δεν τίθεται θέμα κυρώσεων ή επιπτώσεων κατά της Τουρκίας»....
Μια χώρα που διατηρεί στρατό κατοχής στο έδαφος χώρας-μέλους της ΕΕ (Κύπρος), που απειλεί την Ελλάδα με πόλεμο σε περίπτωση άσκησης του νομίμου δικαιώματος για επέκταση των χωρικών υδάτων, που τελεί σε εμπόλεμη κατάσταση με την εντός τουρκικού εδάφους κουρδική μειονότητα , που αντιστρατεύεται στο θεμελιώδες δημοκρατικό δικαίωμα όλων των Κούρδων για το σχηματισμό ανεξάρτητης κρατικής υπόστασης, που εμμένει με τις πλέον ύπουλες μεθόδους στην πρακτική της απόσβεσης της ιστορικής μνήμης των γενοκτονιών εναντίον των Αρμενίων, των Ποντίων κλπ., που κανοναρχείται από το «βαθύ» μιλιταριστικό κράτος, που εκτρέφει «αυτοκρατορικές» ονειρώξεις ασύμβατες με το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και χαρακτηρίζεται από μεγάλα ελλείμματα νομικού πολιτισμού, προφανώς δεν θα έπρεπε να απειλείται με «κυρώσεις» ή «επιπτώσεις». Απλά δεν θα έπρεπε να είναι δεκτή σαν υποψήφια.....
Όμως τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των περισσοτέρων από τους 27 , σε συνδυασμό με την ανεκδιήγητη δειλία των υπολοίπων και με τη βούληση του «μεγάλου Αμερικανού αδελφού» - που ευνοεί ένα «πλαδαρό» ευρωπαϊκό σχηματισμό αντί μιας συνεκτικής και αλληλέγγυας συμπολιτείας – υπαγορεύουν μιαν αντίθετη εξέλιξη. Χωρίς στρατηγικές αναλύσεις και στοχασμούς, η Ευρώπη οδεύει πάνω στα ίχνη της γνωστής διαλυτικής διεύρυνσης, που εγκαινιάσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να συμμετάσχουμε στην αυριανή πορεία-συγκέντρωση , που θα πραγματοποιηθεί στις 6μμ στην Αθήνα, πλατεία Κλαυθμώνος , με θέμα το VETO στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.
Για να δείξουμε το ξεγύμνωμα των ηγετικών παραγόντων της σημερινής ΕΕ από κάθε Ηθική.
Και φυσικά την αντίθεσή μας στον αβαθή διεθνισμό και τον πολιτικό στραβισμό - πλείστων όσων «προοδευτικών» δυνάμεων...

Ο ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ....

Κάθε Πέμπτη στο κανάλι ΤΗΛΕΦΩΣ(Κανάλι 54 Υμηττού, 35 Πάρνηθας), από τις 8-9 μμ, ο Γιάννης Σχίζας επιμένει στην εκπομπή ΟΙΚΟ-ΛΟΓΙΚΑ, παρουσιάζοντας ανθρώπους και δραστηριότητες – για την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Στις 10.12.2009 συζητάει με τον ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΙΝΙΑΡΗ, Γραμματέα του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Νότιας Καρυστίας (ΣΠΠΕΝΚ) με θέμα την άτυπη και αδιαφανή επιλογή του χώρου της Νότιας Εύβοιας για την μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών (ΑΓ). Η συγκεντροποιημένη παραγωγή ενέργειας με ΑΓ, συνεπάγεται οπωσδήποτε προβλήματα από την ανάγκη της δημιουργίας δικτύων για τη διανομή της – πράγμα που έχει μεγάλες ενεργειακές απώλειες και κόστη. Αντίθετα η «συμπαραγωγή» - με άλλα λόγια η «άρθρωση» των ΑΓ με συστήματα βιομηχανικής, βιοτεχνικής ή άλλης παραγωγής – αποτρέπει την υπερσυγκέντρωσή τους, την κατακρεούργηση περιβαλλοντικά ευαίσθητων περιοχών και τον βανδαλισμό του τοπίου.

Σε ανοιχτή επιστολή του στις 4.8.2009 ο ΣΠΠΕΝΚ υπογράμμιζε :

«Τα Αιολικά Πάρκα παρουσιάζονται παραπλανητικά ως η λύση που θα μας σώσει από τα ορυκτά καύσιμα, αλλά στην πραγματικότητα οι ΑΠΕ είναι συμπληρωματικές πηγές και από μόνες τους δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας. Στην πράξη οι κάτοικοι της Ν. Εύβοιας θα υποστούν εκατοντάδες νέες ΑΓ, νέα δίκτυα μεταφοράς υψηλής και μεσαίας τάσης, νέους υποσταθμούς και νέους δρόμους πρόσβασης σε ορεινές τοποθεσίες. Πρόκειται για επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας που θα μετατρέψουν την Ν. Εύβοια σε βιομηχανική περιοχή αιολικής ενέργειας, μια νέα χρήση γης που θα αλλάξει ριζικά και για πάντα τον τόπο μας. Σοβαρές θα είναι οι επιπτώσεις στην ποιότητα της ζωής των κατοίκων και την αξία της γης. Για ποιον τουρισμό θα μιλάμε όταν το τοπίο θα έχει τραγικά αλλοιωθεί; Περιοχές φυσικής ομορφιάς που προβάλλουμε σαν το συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μας όπως το Φαράγγι του Δημοσάρη, θα πληγωθούν βάναυσα . Άλλες περιοχές όπως η Αρχάμπολη, οι κορφές της Οχης, οι ανατολικές ακτές του Καβοντόρου και χωριά όπως ο Πλατανιστός , που θα έπρεπε να διατηρήσουμε σαν μελλοντικά αποθέματα υψηλής αξίας, θα υποστούν τραγική αλλοίωση» .
Εξ άλλου σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο ΣΠΠΕΝΚ υπογράμμιζε το βαθμό της συγκεντροποίησης ανεμογεννητριών στην Νότια Εύβοια :
Τα επίσημα στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) Οκτωβρίου 2009 δείχνουν ότι έχουν πάρει άδεια παραγωγής 803 ανεμογεννήτριες (α/γ) σε ολόκληρη τη Ν. Εύβοια, ενώ ο μέγιστος αριθμός που δυνητικά μπορούν να μπουν φτάνει στις 2.581 (!). Κατά περίεργο τρόπο το νούμερο αυτό υπερβαίνει κατά πολύ την πρόβλεψη του Χωροταξικού των ΑΠΕ για 1619 α/γ σε όλη τη Στερεά Ελλάδα συμπεριλαμβανομένης της Εύβοιας.
Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι εν όψει αυτών των εξελίξεων πολλοί και διάφοροι έχουν «ξαμολυθεί» για να μας πείσουν ότι οι ΑΓ είναι απαραίτητες, ότι δεν προκαλούν προβλήματα στο τοπίο – μέχρι και το ότι «αναπλάθουν» το τοπίο, ασχέτως του γενικότερου «ξεσχίσματος» της φύσης από τα οδικά δίκτυα, τις γραμμές μεταφοράς, τους υποσταθμούς της ΔΕΗ κλπ. που επιβάλλουν στον περίγυρό τους.Μεταξύ των άλλων και κάποιοι πανεπιστημιακοί του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, έκαναν το παραπάνω φωτομοντάζ ( Γεωλογικοί Σχηματισμοί των Μετεώρων + ΑΓ, από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 27.10.2009) για να μας εθίσουν στην Εφηρμοσμένη Κιτσοπλαστική υψηλού επ ιπέδου. Με άλλα λόγια, ακούσιος Μιθριδατισμός.....
Ενώ η επιχείρηση παράκαμψης της κοινής νοημοσύνης και των αρχών ορθολογικής αξιοποίησης της αιολικής ενέργειας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη , ελάχιστα προσέχτηκε η είδηση της πρώτης πλωτής ανεμογεννήτριας, που εγκαταστάθηκε στα ανοιχτά των νορβηγικών ακτών(δικτυακός τόπος http://www.eyploia.aigaio/). Κοντά στην Ολλανδία, στη Γερμανία και στη Δανία, η Νορβηγία πρωτοστατεί σε μια κίνηση ορθολογικής δέσμευσης του ανέμου, χωρίς παράπλευρες απώλειες της φύσης και του τοπίου. Όσον αφορά τους δικούς μας «αεριτζήδες», αυτοί συνηθίζουν να χλευάζουν τους κριτικούς των ΑΓ και να επαναπαύονται σto “bon pour l’ orient”*, που σιγοψιθυρίζει η σημερινή αιολική βιομηχανία ....


*Δηλαδή καλό για τους ανατολίτες, τριτοκοσμικούς κλπ.

Σ Π Ι Λ Ω Σ Η ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ ;

Σ΄αυτή τη χώρα και σ΄αυτό το κόσμο, οι συνωμοσίες δεν είναι αδιανόητες ή ολιγάριθμες, ούτε στηρίζονται πάντοτε σε εξαιρετικά ολιγομελείς κύκλους ή μικροσκοπικές «σέχτες». Όμως η συμμετοχή τους στην εξέλιξη των πραγμάτων δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη από τη δυναμική των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών ρευμάτων .. Λόγου χάρη η περίπτωση των Chem trails – των «χημικών ιχνών» : Η συνωμοσιο-λογία περί μυστικών ψεκασμών της ατμόσφαιρας, βασιζόταν στην εικασία μιας «αφανούς» συνωμοσίας για τη διαχείριση του παγκόσμιου κλίματος, όμως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επισημανθεί και να καταγγελθεί από μερικές χιλιάδες ερευνητικούς οργανισμούς ή μεμονωμένους επιστήμονες σε όλο τον κόσμο. Αντίθετα η υπόθεση μιας μινι «χημικής παρέμβασης» στην ατμόσφαιρα με στόχο την τροποποίηση του μικροκλίματος π.χ. για στρατιωτικούς σκοπούς , θα μπορούσε να έχει αλήθεια, να αναφέρεται πραγματικά σε δράσεις «εν κρυπτώ» και να στοιχειοθετεί μια συνωμοσία.
Πρόσφατα μια άλλου είδους «συνωμοσιο-λογία» είδε το φως της διεθνούς δημοσιότητας, σχετικά με την αλλοίωση στοιχείων που αναφέρονται στην υπόθεση των αερίων του Θερμοκηπίου. Η ιστορία καταχωρήθηκε σε δύο δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων της 27.11. 2009( The New York Times , The Daily Telegraph ) και πέρασε σε δικτυακούς τόπους όπως ο http://www.kede.gr/ με τον ακόλουθο τρόπο :
«Πριν μιά βδομάδα κλάπηκαν από τα κομπιούτερ του πανεπιστημίου του East Anglia περίπου 1000 e-mails του ερευνητικού κέντρου που μελετά τις κλιματικές αλλαγές. Τα e-mails κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, εκτείνονται σε ένα χρονικό διάστημα άνω των 10 ετών και έχουν απόλυτα συγκεκριμένα στοιχεία και ονόματα απ' όπου αποδεικνύεται ότι:
1) Οι ερευνητές-επιστήμονες του university of East Anglia (ένα από τα τέσσερα μεγαλύτερα παγκόσμια κέντρα που ερευνούν τις κλιματικές αλλαγές) αλλοίωναν τα στατιστικά δεδομένα θερμοκρασιών (αφαιρώντας μερικές "χαμηλές" θερμοκρασίες) ώστε να προκύπτουν τα αποτελέσματα που αυτοί ήθελαν να προκύψουν (να φαίνεται δηλαδή άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας)!!
2) Οι ερευνητές προσπαθούσαν να παρεμποδίσουν την δημοσίευση σε διεθνή περιοδικά εργασιών επιστημόνων που υποστηρίζουν επιστημονικές απόψεις αντίθετες με τις δικές τους (π.χ. υποστηρίζουν αυτοί οι επιστήμονες ότι από το 1998 έως σήμερα η παγκόσμια θερμοκρασία "πέφτει ή μένει σταθερή" παρά το ότι τα αέρια του θερμοκηπίου εξακολουθούν να αυξάνονται ή ότι το κλίμα της γής κάνει κύκλους διά μέσου των αιώνων και οτι ο άνθρωπος δεν μπορεί να τους επηρεάσει κλπ).
Το παραπάνω συμβάν ονομάστηκε από τα ξένα ΜΜΕ "climategate" κατ' αντιστοιχία με το γνωστό watergate. Στην χώρα μας περιέργως κανείς δεν μιλά γιά το θέμα».
Μέχρι πρόσφατα, η παρουσία μιας εξαιρετικά μειοψηφικής ομάδας «σκεπτικιστών» για την κλιματική απορύθμιση μέσω των αερίων του θερμοκηπίου, που κατέληγε στην θέση της καθοριστικής ευθύνης των γεωφυσικών παραγόντων για τις κλιματικές εξελίξεις, εθεωρείτο ελαφρώς γραφική ή αποτέλεσμα των «επηροών» της πετρελαϊκής βιομηχανίας σε διάφορες επιστημονικές ομάδες... Μάλιστα από το 2007 η θέση περί του ανθρωπογενούς χαρακτήρα της κλιματικής αλλαγής εθεωρείτο αποδεδειγμένη πλήρως, καθώς ένα μείζονος σημασίας επιστημονικό σώμα ( Intergovernmental Panel on Climate Change) με περισσότερες από 2600 συμμετοχές μελών (!), είχε αποφανθεί επί του θέματος με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο......
Να υποθέσουμε λοιπόν κι εμείς μια ορισμένη «νοθεία» των μετεωρολογικών δεδομένων, με στόχο την διατήρηση της θεωρίας της κλιματικής μεταβολής και επομένως την προώθηση των αλλαγών που αυτή συνεπιφέρει στις έρευνες, στη τεχνολογία, στη βιομηχανία; Να υποθέσουμε ένα καθεστώς ύποπτης συναίνεσης των «ειδικών» γύρω από μια αμφίβολη φυσική εξέλιξη, προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων; Ή μήπως να υποθέσουμε μια επιχείρηση σπίλωσης και αποδυνάμωσης της Κοπεγχάγης, μέσω της απαξίωσης των επιστημονικών διεργασιών και της πρόκλησης ενός παραλυτικού σκεπτικισμού;
Προφανώς η ιστορία των κλεμένων e-mail, αν δεν αποτελεί εύρημα του χαμαιλεοντικού σκεπτικισμού, απαιτεί κάποια τελική διαλεύκανση και χρειάζεται χρόνο. Όμως στο ενδιάμεσο διάστημα η «ρετσινιά» εις βάρος της Κοπεγχάγης μένει και μπορεί να αξιοποιείται από τους «συνήθεις» σκεπτικιστές.. Το ίδιο διάστημα κάποιοι μπορεί να συσκοτίζουν το γεγονός ότι για τη λήψη μέτρων κατά της κλιματικής απορρύθμισης από τη διεθνή κοινότητα, δεν χρειάζεται απόλυτη βεβαιότητα αλλά αρκεί και μια σοβαρή πιθανολόγηση - σύμφωνα με τη διεθνώς παγιωμένη «Αρχή της Προφύλαξης».
Τελευταίο και καθόλου ασήμαντο : Η υπόθεση μιας συνωμοσίας επιστημόνων και άλλων παραγόντων με στόχο τη στήριξη της θεωρίας του Θερμοκηπίου, παραγνωρίζει την εγγενή τάση των επιστημόνων να «νεωτερίζουν» και να διακρίνονται, επιτιθέμενοι στις κατεστημένες βεβαιότητες. Αν η θεωρία του Θεμοκηπίου ήταν ανακριβής ή επισφαλής, πολλοί, έστω και μεμονωμένοι επιστήμονες, θα είχαν συμφέρον και κίνητρο στο να απαλλάξουν την ανθρωπότητα από αυτήν - και θα το είχαν κάνει μετά χαράς ....
Υ.Γ
Στη φωτογραφία ένας χαμαιλέων....