ΤΡΙΤΟ ΤΕΥΧΟΣ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ

Το τρίτο τεύχος του περιοδικού ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ κυκλοφορεί με δοκίμια, αρθρογραφία και ειδήσεις , ειδικώς επιλεγμένες για τους διαθέτοντες υψηλή (φέρουσα) αναγνωστική ικανότητα...

Ο βασικός κορμός του εντύπου αποτελείται από δοκίμια όπως η «Τέχνη στην εποχή της κλιματικής απορρύθμισης» (Δ.Κούνδουρος), η «Οικολογική παιδαγωγική με βάση την αρχαία ελληνική μυθολογία»(Μ.Βαϊνά), η κριτική του «Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής (2 κείμενα των Γ.Σκλαβούνου και Ε.Πορτάλιου), το «Περί αισθητικής» του Μ.Βιδάλη, οι «Γεώτοποι ως αρχεία της γης» (Ε.Θεοδοσίου), το «Νέο Μουσείο της Ακρόπολης»(Γ.Σχίζας), η κινητή τηλεφωνία (Μ.Μιχελής).

Η αρθρογραφία και ειδησεογραφία περιλαμβάνει κείμενα με διαχρονικό ενδιαφέρον. Ξεχωρίζουν οι αναφορές στο διατροφικό πρόβλημα, στα χωροκτητικά ξενικά είδη, στη διάσωση του ιστορικού κέντρου, στην επιθετική οδήγηση και στην υποχρέωση των «βιαστικών» να γίνονται εν ζωή δωρητές οργάνων (!), στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες στο Ρέθυμνο, στους αυτοκινητόδρομους της Αττικής, στις ανεμογεννήτριες επί Υμηττώ(«για διδακτικούς λόγους», κατά πως λέει γνωστός «αεριτζής»....), στους «καλύτερους φίλους του ανθρώπου» , στις τίγρεις που φωτογραφίζονται με τουρίστες(!). Η Νέτα Γαζίλα στιχουργεί για τη καιγόμενη Πεντέλη και η Λουκία Ρικάκη υπενθυμίζει μια φράση του Μαρκ Σαγκάλ(1887-1985) : «Το να αγνοεί κανείς τη φύση είναι μια συνήθεια βαθιά ριζωμένη στην εποχή μας»

Το τεύχος φιλοξενεί κείμενα – παρεμβάσεις των Κ.Αρσένη, Γ.Σακιώτη, Μ.Στρατάκη, Σ.Κουβέλη, Γ.Κλαδούχου,Β.Τακτικού, Μ.Καδόγλου, Ν.Χαρδαλιά, Σ.Κόλλια, Σ.Σγούρου,Λ.Ντιλσιζιάν, Φ.Κουβέλη, Θ.Μπινιάρη,Ν. Αλιφέρη, Σ.Σταμέλλου, Ε.Αμανατίδου, Θ.Αναπολιτάνου, Π.Κοροβέση, Π.Τότσικα.Επίσης φιλοξενούνται κείμενα συλλογικοτήτων : Ευώνυμος Βιβλιοθήκη, ΠΟΦΥΖΩ, ΔΗΩ,Ελληνική Εταιρεία, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πάτρας, ΚΕΠΑ, Ορνιθολογική Εταιρεία, Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ρεθύμνου, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΠΕΔΔΥ,ΚΕΑΝ, Οικολόγοι Πράσινοι, Δημοκρατική Αναγέννηση,Ο.Π. Κοζάνης, Ευρωπαίοι Οικονομολόγοι για μια Εναλλακτική Πολιτική, ΣΔΜΕ, Πολιτιστικό Κέντρο Στρώμης.

ΠΕΡΙ ΠΑΠΑΡΑΣ (1)

Σε «ύποπτο χρόνο», στην περίοδο των δημοτικών εκλογών του 2002 , «επιχειρήσαμε να προσδιορίσουμε» (2) την έννοια της « ιδεολογικής παπάρας» στις μεταμοντέρνες συνθήκες . Ορμώμενοι εκ της φαγώσιμης παπάρας του καθ’ ημέραν βίου, η οποία ως γνωστόν «αποτελεί τρόπον αναμείξεως τεμαχίων άρτου με ζουμιά πάσης μορφής και προελεύσεως και παρά την αποδοκιμασίαν της από τους οδηγούς υγιεινής διατροφής καταναλώνεται ευχαρίστως» (3), καταλήγαμε στο ακόλουθο συμπέρασμα : «Η ….προεκλογική παπάρα είναι δευτεροκλασάτη πνευματική τροφή,προερχόμενη εκ της εμβυθίσεως πτωχής εγκεφαλικής ουσίας εντός θεωρητικών και ιδεολογικών υπολειμμάτων, παράγεται δε συχνά υπό συνθήκες πολιτικής σπουδής και άγχους, οπότε εγκαλουμένη επικαλείται ως υπαρξιακή αιτία τον επείγοντα χαρακτήρα των περιστάσεων»...

Και αυτά μεν συνέβαιναν προ 7ετίας, όμως η ιστορία των προεκλογικών εντάσεων δεν έφτασε σε κανένα τέλος . Η παπαροκρατία συνέχισε να συνιστά ουσιώδη διάσταση του κοινωνικοπολιτικού συστήματος, παρά τις αντιστάσεις που καταβάλλονται από το ένα ή το άλλο άτομο. Οι «ευσταλείς» ή «φωτογενείς» και με την ευρεία έννοια «ρετουσαρισμένοι» υποψήφιοι , που υπεραμύνονται των αοριστολογιών τους και μοχθούν για να διαμορφώσουν μηνύματα παν-περιεκτικά, σούπερ -αποτελεσματικά, υπέρκαικατάδιαφόρωνήτωνίδιωνπραγμάτων(4), λειτουργούν ως προσωποποίηση ενός συστήματος που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως «παπαροκρατικόν» (βλέπε λεξ. Paparocracy, paparocratie κλπ.).

Παλιά, τον καιρό των Οικολόγων Εναλλακτικών του 1989, η αναφορά στην Άμεση Δημοκρατία και η κριτική της «Έμμεσης» ή «Αντιπροσωπευτικής» Δημοκρατίας, άνοιγε ως ένα βαθμό την κριτική προσέγγιση του «εκλογικού γεγονότος». Χαρακτηριστικό αυτού του τελευταίου ήταν το «επικοινωνιακό μποτιλιάρισμα», η συμφόρηση ποικίλων μηνυμάτων και η ανάγκη ενός πολιτικού point system, με στόχο τον «συμψηφισμό» διαφόρων στοιχείων για τη παραγωγή της τελικής πολιτικής κρίσης. . Ο ψηφοφόρος έπρεπε να ζυγίσει και να συνεκτιμήσει πράγματα αρεστά ή απωθητικά, που μπορούσαν να είναι από τη γραβάτα του υποψήφιου πρωθυπουργού(!) έως τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας και τη συνθήκη της Λισαβώνας. Αντίθετα με το «τσουβάλιασμα» των επιλογών σε μια και μόνο διαδικασία, το δημοψήφισμα ως θεσμικό εργαλείο πολιτικών αποφάσεων και όχι ως ευκαιριακό γκάλοπ μη δεσμευτικού χαρακτήρα, υπηρετούσε τη λογική της εξειδικευμένης απάντησης. Και ταυτόχρονα συνέβαλε στην παράκαμψη των πολιτικών μεσαζόντων, στην αποδυνάμωση του συγκεντρωτισμού, στη λαϊκή συμμετοχικότητα και στην «αποσυμφόρηση» των εκλογών.…Το δημοψήφισμα δεν θα μπορούσε να γίνει πανάκεια, μέσα στο γενικό πολιτικό «περιβάλλον».. Όμως ήταν αναμφίβολα μια πρόταση ομοιοπαθητικής θεραπείας των εκλογών δια της μεθόδου των περισσοτέρων εκλογών…

Μια κοινωνία πιο «χορτασμένη» από εκλογικά γεγονότα θα μπορούσε να συμπεριφέρεται πιο ψύχραιμα, να ζυγίζει τα λόγια της και να έχει καλύτερη προεκλογική αισθητική. Και μέσα στις συνθήκες ενός τέτοιου πολιτικού πολιτισμού, θα μπορούσε αφενός να εντάξει κάποιους και αφετέρου να εξώσει άλλους από το δημόσιο διάλογο: Να εντάξει λόγιους και διανοούμενους, που σήμερα άδουν αμέριμνοι το παραδοσιακόν άσμα “Three birds were sitting” – τρία πουλάκια κάθονταν….Να εντάξει τους περιθωριοποιημένους δημιουργούς και εργαζόμενους αυτής της κοινωνίας , τους συνήθως διαμεσολαβούμενους από κάποιους επαγγελματίες . Και να εξώσει επαγγελματίες οπαδούς ή συγκυριακά οπαδοποιούμενους, άκριτους παλαμακιστές και παρατρεχάμενους. Να αντιπαλέψει τις ψυχοπολιτικές διαδικασίες της μαζοχιστικής υποταγής στη δύναμη και στο κύρος, να συγκρουστεί και να περιορίσει τον κομφορμισμό….

Σημειώσεις

1. Μετεξέλιξη ομότιτλου κειμένου που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΓΑΛΕΡΑ τον Οκτώβριο του 2006

2 Πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας, απαντώμενος συνήθως σε δηλώσεις πολιτικών μεγαλοπαραγόντων ή γκρουπουσκουλάριων της συμφοράς

3 Γ.Σχίζα «Εκλογικές παπάρες» , «Αυγή», στήλη «Συναντήσεις»,15.10.2002

4 «Υπέρ-και-κατά-διαφόρων-ή-των-ίδιων-πραγμάτων». Η μονολεκτική εκφορά της φράσης πρέπει να ακολουθείται από βαθιά αναπνοή ή από κατανάλωση οζονισμένου ύδατος. Σε διαφορετική περίπτωση, σύμφωνα με τον ιατρό Ανδρέα Φικιώρη, υφίσταται κίνδυνος καρδιαγγειακού επεισοδίου …

ΠΕΡΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

«αλλού τρως, αλλού πίνεις, κι αλλού πας και το δίνεις»

Γιάννης Μηλιώκας

Η αλληλεγγύη υπήρξε «γενετικό στοιχείο» της ευρείας Αριστεράς. Η ευρεία Αριστερά έπρεπε να είναι στο πλευρό των ταλαιπωρούμενων, των διωκόμενων και μαχόμενων ενάντια στην αυθαιρεσία της εξουσίας. Και υπό την κυριαρχία αυτού του «γενετικού προγράμματος» ήταν αρκετές φορές ικανή να παραγνωρίζει διαφορές, να «παραγράφει» συγκρούσεις , να είναι γεναιόδωρη ακόμη και έναντι χθεσινών αντιπάλων.

Το Φθινόπωρο του 2008 ζήσαμε – στο πλευρό της Μαργαρίτας Καραβασίλη – μια απίθανη ταλαιπωρία διαρκείας, με 8(!) ημερήσιες συνεδριάσεις δικαστηρίου, με διακοπές και πηγαινέλα ατέλειωτα, με ξεροστάλιασμα και εγρήγορση χωρίς προηγούμενο ,σε μια δίκη που κατέληξε σε καταδίκη φυλάκισης 4 μηνών. Εμείς, «οι γνωστοί παράγοντες της οικολογίας», δώσαμε το κατά δύναμη σ’ αυτή την υπόθεση, τη στιγμή που οι γνωστοί επικαρπωτές της υπεραξίας του οικολογικού κινήματος - μεσάζοντες μεταξύ της κινηματικής εργασίας και της πολιτικής σκηνής - περιορίζονταν σε μια λιλιπούτεια παρέμβαση και στη γνωστή «μεταπραττική» προσφυγή στο κέντρο του (μικρο)κοσμού των, δηλαδή στη πράσινη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Και αυτήν με βασικό κίνητρο : Να «φουσκώσουν» την πενιχρή τους δράση για το θέμα του Ασωπού και να θαμπώσουν διάφορους ιθαγενείς, εμφανιζόμενοι ως έχοντες μπάρμπα στην Κορώνη.... ....

Τη περίοδο της πρώτης δίκης της Καραβασίλη, μια συνδικαλιστική ομάδα αριστερών μηχανικών είχαν "ξεχάσει" την υπόθεση του Ασωπού ποταμού, το καρκινογόνο εξασθενές χρώμιο που απέθεταν στο περιβάλλον ατιμώρητα οι βιομηχανίες, κι ακόμη την παρουσία του ΥΠΕΧΩΔΕ ως αντίδικης δύναμης. «Θυμήθηκαν» όμως τα πεπραγμένα της Καραβασίλη εντός και εκτός των διοικητικών της καθηκόντων και άσκησαν δριμύτατη κριτική εναντίον της. Ένα χρόνο αργότερα, θα περίμενε κανείς να έχουν συνετισθεί και να έχουν κάνει την αυτοκριτική τους για το πισώπλατο χτύπημα, που έδωσαν στην μαχόμενη ενώπιον του δικαστηρίου, πρώην διευθύντρια των επιθεωρητών περιβάλλοντος. Εμ δε ! Οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτε ! Και τη στιγμή που η κατηγορούμενη κι εμείς οι ενεργοί συμπαραστάτες «κάναμε σέντρα» για άλλη μια φορά το Σεπτέμβρη του 2009, οι κύριοι επανήλθαν δριμύτεροι στην επιχείρηση απαξίωσης της Καραβασίλη....

Αυτή τη φορά, και ενώ υποστήκαμε δύο νέες αναβολές και στησίματα, προσδοκώντας πλέον την εκδίκαση της έφεσης στις 7 Δεκεμβρίου 2009 και της αγωγής με αίτημα την αποζημίωση του μηνυτή με 100.000 ευρώ (!), το μπλογκ κάποιων «Οπαδών του Σύριζα» υπογράμμισε την προσχώρηση της Καραβασίλη στους «Οικολόγους Πράσινους», για να δημιουργήσει και πάλι ένα αρνητικό κλίμα στη υπόθεση της υπεράσπισής της. Ομολογώ ότι κι εγώ θα περίμενα από τη Μαργαρίτα Καραβασίλη να σταθεί στο χώρο της μαχόμενης οικολογίας, σε απόσταση από τους βαθυπράσινους κλαυσίγελους που τα χάνουν και τραυλίζουν όταν τίθενται μπροστά σε μείζονα θέματα – μη έχοντας τι να πουν ή πως να συγκαλύψουν ό,τι έχουν πει.. Όμως η αλληλεγγύη είναι αλληλεγγύη, δεν είναι το «φαίνεσθαι» μιας ανακοίνωσης, δεν είναι μια τυπική περαντζάδα από μια δικαστική αίθουσα. Δεν είναι ημετεροκρατία και υποστήριξη «των δικών μας» !

ΝΕΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΡΕΣΑΛΤΟ

Η καταστροφή των γραφείων του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ από ομάδα κρανοφόρων, δείχνει τη μακιαβελική αντίθεση μέσων και σκοπών ενός μικρού χώρου που αυτοσυστήνεται ως υπερασπιστής των μεταναστών και αντίπαλος του ρατσισμού. Οι «αντιφασίστες» που «κοσμούν» διάφορους τοίχους με συνθήματα του είδους «ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ», που έχουν στο «ενεργητικό» τους τις αλλεπάλληλες πυρπολήσεις του βιβλιοπωλείου Γεωργιάδη, που διάλεξαν χθες τη μέθοδο του εμπρησμού για την αντιμετώπιση των όποιων απόψεων του ΡΕΣΑΛΤΟ, βρίσκονται σε αγεφύρωτη αντίθεση με τον δημοκρατικό πολιτικό πολιτισμό και την πολιτική βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Τα έργα και οι ημέρες τους παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές, όταν η ακροδεξιά εθνικοφροσύνη εκφραζόταν με εμβατήρια του είδους:

«Ο στρατός μας πήγε στη Κορέα - πολεμώντας για ιδανικά - κι έπνιξε τους κίτρινους στο αίμα - δείχνοντάς τους τι θα πει ελευθεριά» !

Ανεξάρτητα από τις εντάσεις της προεκλογικής συγκυρίας, οι δημοκρατικοί πολίτες και ιδιαίτερα όσοι διεκδικούν τη δομική αλλαγή της παρούσας κοινωνίας, πρέπει να σταθούν σε ένα κοινό μέτωπο. Να υπερασπίσουν τις ήπιες και δημοκρατικές πολιτικές μεθοδεύσεις, να αντισταθούν στις κατά φαντασίαν πρωτοπορίες και στους «καλοθελητές» του αντιρατσισμού....

23.9.2009

Υ.Γ Στη φωτογραφία φαίνεται το καμένο σπίτι του Στέφανου Κόλια, αγωνιστή για τη σωτηρία της Γκιώνας.Οι εμπρηστές είναι διαφορετικοί αλλά και ίδιοι, με κοινό στόχο τη παραγωγή φόβου.....

Μ.Ο.Υ.Ν.Τ.Ζ.Α ΠΟΛΙΤΩΝ

ΜΕΤΩΠΙΚΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΝΟΗΤΙΚΟΥ

ΤΑΡΑΚΟΥΝΗΜΑΤΟΣ

ΖΑΒΛΑΚΩΜΕΝΩΝ και

ΑΦΕΛΩΝ

Ο ΑΊΝΣΤΑΪΝ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΩΝ..

Όλοι όσοι ενδιαφέρονται να του μοιάσουν(!), αξίζει να λάβουν υπόψη ότι ο Αϊνστάϊν ξεκίνησε πρώτα από τις εξισώσεις του, όμως σε ώριμη ηλικία ανέπτυξε σχέση με το ποδήλατο ! Οι ποδηλάτες έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν αυτή τη συστημική σχέση ευφυϊας-ποδηλασίας- και επ΄αυτού νομίζω ότι κάτι υπαινίσσεται ο αειφορικός σε ιδέες Κώστας Φωτεινάκης, στα πλαίσια των πρωτοβουλιών για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μετακινήσεων 16-22 Σεπτεμβρίου 2009....

Τώρα βέβαια εννοείται ότι οι πρωτοβουλίες αυτές θα παλαίψουν σκληρά για να ακουστούν στο προεκλογικό περιβάλλον, εκτός εάν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί παίξουν στο χαρτί της ΠΟΔΗΛΑΤΟΦΡΕΝΕΙΑΣ...Έτσι όμως ή αλλοιώς ο ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. Χαϊδαρίου συμμετέχει στην «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα» προβάλλοντας τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα δικαιώματα των πεζών, των Ανθρώπων με Ειδικές Ανάγκες, των ποδηλατών στην πόλη και στις πλατείες, μέσα από τις ακόλουθες παρεμβάσεις :

Με περίπτερο στο κέντρου Χαϊδαρίου με έντυπα, περιοδικά, ανακοινώσεις, φυλλάδια των συμμετασχόντων. Θα προβληθεί η ταινία «Κλέφτης ποδηλάτων» του Βιτόριο ντε Σίκα (1949) καθώς και video για τα Μ.Μ.Μ.

Με ποδηλατοδρομία την Κυριακή το πρωί 20 Σεπτεμβρίου 2009 από το Ιερό της Αφροδίτης (Αφαία) 10:00 π.μ, που θα διασχίσει τμήμα του Ποικίλου Όρους και θα καταλήξει στο Παλατάκι μέσω της ιεράς Οδού. Στο Παλατάκι θα πραγματοποιηθεί συναυλία με Rock συγκροτήματα, από τις 11:30 – 13:00.

Με το ευφάνταστο αλλά καθόλου φαντασιόπληκτο blog του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. www.xpolis.blogspot.com , όπου θα ενδημούν ειδήσεις, νέα, θέματα, φωτογραφίες, έργα τέχνης, αφίσες, τραγούδια, ταινίες, video, blogs κ.λπ. σχετιζόμενα με τις μετακινήσεις, τους πεζούς και το ποδήλατο.

Συμμετέχουν (μέχρι στιγμής): Ποδηλάτες Χαϊδαρίου, Σύλλογος; Εκπαιδευτικών Π.Ε. Χαϊδαρίου, A.O.ΠΗΓΑΣΟΣ Χαϊδαρίου, Φίλοι του Σιδηρόδρομου, Φίλοι της Φύσης (Friends of Nature), περιοδικό ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ , Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη , Ποδηλάτες – Ποδηλάτισσες κ.ά. [Αναμένονται και άλλες σημαντικές συμμετοχές .Η πρόσκληση είναι ανοικτή]

ΣΠΗΛΙΟΣ ΠΑΠΑΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η στηλίτευση της μπαρούφας και της «επαναστατικής» και «αντιιμπεριαλιστικής» φλυαρίας αποτελεί κοινωνικά εξυγιαντικό έργο»

Σ.Π., «Ελευθεροτυπία» 28.9.2002

Ανήκε στους πρωτοπόρους του οικολογικού κινήματος και συνέβαλε όσο λίγοι στην σύζευξη της οικολογικής προβληματικής με την οικονομολογία. . Με το συγγραφικό του έργο και τη δράση του ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 70, ήταν από τους κοινωνικούς επιστήμονες που προσέλαβαν νωρίς τα μηνύματα της νεοεμφανιζόμενης οικολογίας – ως επιστήμης και ταυτόχρονα πολιτικής παρέμβασης. Ο Παπασπηλιόπουλος έγινε ο πρώτος διευθυντής του πρώτου , συστηματικού και σχετικά μακρόβιου εντύπου στο «χώρο» - όπως ήταν το «Οικολογία και Περιβάλλον», με εκδότη τότε τον Αντώνη Λιβάνη. Δυό χρόνια αργότερα, όταν η ομάδα του περιοδικού αποστασιοποιήθηκε από τον εκδότη, ο Σπήλιος ακολούθησε το εγχείρημα της «Νέας Οικολογίας», συμβάλλοντας αποφασιστικά με τις ιδέες και τον συγκροτημένο του λόγο. Ο Παπασπηλιόπουλος υπήρξε πρωτίστως σοσιαλιστής οικονομολόγος, συμμέτοχος εγχειρημάτων όπως «Η Νέα Οικονομία» ή ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος», αλλά στάθηκε κάθε άλλο παρά συμβατικός και «οικονομιστής», ασκώντας κριτική στην ανάπτυξη, στο σύστημα αναγκών και στον καταναλωτισμό.. Ήταν παρών στα μετερίζια των ιδεών , διακριτός από τους χαβαλέδες των συνεδρίων αλλά και ακτιβιστής στα κινηματικά δρώμενα . Συμμετείχε στην υπόθεση των Οικολόγων Εναλλακτικών, στις δραστηριότητες για την προστασία της Πάρνηθας από την Ιπποκράτεια Πολιτεία, στις δράσεις για την προστασία του Κορινθιακού. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά απολαύσαμε τον πνευματώδη – και συχνά αντικαθωσπρεπεικό του λόγο – σε συνδυασμό με την βιβλιογραφική του ευρυμάθεια και την ακαταπόνητη ενημέρωσή του για το γίγνεσθαι των ιδεών.....

Γιάννης Σχίζας

ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ

Συνέντευξη του ποιητή Nάνου Βαλαωρίτη στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα", 24.8.2009

- Πώς κρίνετε τη συνολική παρουσία των Οικολόγων Πράσινων μετά τις ευρωεκλογές;

Οι Οικολόγοι Πράσινοι όταν μιλούν για τα οικολογικά θέματα μιλάνε καλά. Είναι καταρτισμένοι από χρόνια. Από τη στιγμή όμως που θα τους ρωτήσεις γιατί τα πράσινα κινήματα στην Ευρώπη είναι ανθελληνικά και δείχνουν έντονη ανθελληνική στάση σε όλα τα θέματα, εκεί τα χάνουν και αρχίζουν να μπερδεύονται. Εκεί φαίνεται τι είναι και αυτοί οι ίδιοι και τι πιστεύουν. Ταυτίζονται με τις ανθελληνικές θέσεις των Γερμανών και Γάλλων Οικολόγων. Αισθάνθηκα ότι η ηγεσία των Οικολόγων Πράσινων είναι κάτω από το δάκτυλο των Αμερικανών.

- Θεωρείτε δηλαδή ότι η ηγεσία των Οικολόγων Πράσινων εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα;

Ασφαλώς. Κυρίως ο κ. Τρεμόπουλος, που είναι υποχείριο της πολιτικής των ΗΠΑ. Έχει σταλεί από τον κ. Τζορτζ Σόρος στην Αμερική για να του κάνουν υποτίθεται αυτοπληροφόρηση, αλλά φαντάζομαι και κάποια μικρή πλύση εγκεφάλου, αλλά δεν τη χρειαζόταν καν. Ήταν έτοιμος. Τι θέλετε να πω πλέον για πράσινο κόμμα; Θα γίνει παίγνιο των μεγάλων και ισχυρών ρευμάτων. Η οικολογία εξαφανίζεται σε αυτά τα διαβούλια.

- Πώς πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο;

Ως δούρειος ίππος των μεγάλων συμφερόντων. Εβλεπα τη συνέντευξη που έδωσε ο Τρεμόπουλος στην Κύπρο. Ο λόγος του ήταν πολύ καλός μέχρι που τον ρώτησαν για τα ευρωπαϊκά κόμματα και τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα. Εκεί τα έχασε, διότι είναι μπλεγμένος μέσα σε αυτήν την ιστορία. Εγώ δεν μπορώ να κάνω τον πολιτικάντη και να πω εκείνα τα πράγματα που μπορεί να πει ένας Τρεμόπουλος.

- Δηλαδή μας λέτε ότι ο κ. Τρεμόπουλος είναι πολιτικάντης;

Βεβαίως. Φυσικά. Ολοι αυτοί ασχολούνται επαγγελματικά με την πολιτική. Είναι επαγγελματίες πολιτικοί. Και ο Νίκος Χρυσόγελος είναι, όπως και ο Τάσος Κρομμύδας. Όλοι της ομάδας Τρεμόπουλου. Υπάρχουν όμως και άλλοι που δεν ανήκουν στην ομάδα Τρεμόπουλου, που είναι αληθινοί και αυθεντικοί.

- Θεωρείτε ότι οι ψηφοφόροι ξεγελάστηκαν από τον κ. Τρεμόπουλο;

Βεβαίως. Το σύστημα έτσι λειτουργεί. Στην αρχή, όταν χρησιμοποίησαν το όνομά μου, δεν έλπιζαν ούτε 3.000 ψήφους και τελικά πήραν 75.000. Ήμουν μία εγγύηση ότι δεν πρόκειται περί φολκλόρ ή μία κίνηση για εμπορικούς σκοπούς. Αυτό ήταν έκπληξη. Έπειτα από αυτό άρχισαν οι επιθέσεις.

- Όταν μιλάτε για επιθέσεις, τι εννοείτε;

Μόλις έγινε αντιληπτό ότι υπάρχει ψητό στους 75.000 ψηφοφόρους, τότε άρχισε ο πόλεμος. Άρχισαν να με κατεδαφίζουν με ειρωνεία, με υπονοούμενα. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο. Είδα όλα τα e-mails του Τρεμόπουλου που έστελνε σε διάφορα στελέχη του κινήματος, στα οποία έλεγε ότι επωφελήθηκα βάζοντας υποψηφιότητα για να πουλάω τα βιβλία μου! Σε κάποια συγκέντρωση στελεχών του κόμματος δεν δίστασε να πει ότι πρέπει «να το βουλώσω». Αυταρχική συμπεριφορά που θυμίζει σταλινικές τακτικές. Πότε να βρίζεις, πότε να γλείφεις, πότε να εξορίζεις.

- Τι επιδιώκει με αυτές τις κινήσεις ο κ. Τρεμόπουλος;

Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός του; Η προσωπική του προβολή και η προσωπική του καριέρα. Η οικολογία πουλάει και ήδη έχει ζήσει από αυτή. Είχε την «Αντιγόνη», μία ΜΚΟ, που πληρωνόταν από τα υπουργεία. Το ίδιο και η ΜΚΟ του Χρυσόγελου, που ήταν στα μέσα και στα έξω με τα υπουργεία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι κρατικοδίαιτοι αι συνηθισμένοι σε αυτές τις σχέσεις με την εξουσία. Την ξέρουν πολύ καλά. Εμένα με έβλεπαν ως άσχετο, από τον οποίο κινδύνευαν οι καριέρες τους.

- Πριν από τις ευρωεκλογές ήρθε στη δημοσιότητα ένα βίντεο με τις θέσεις του κ. Τρεμόπουλου για το Σκοπιανό. Μας περιμένουν και άλλες εκπλήξεις από τον ίδιο;

Ο κ. Σόρος στηρίζει οικονομικά τα Σκόπια. Ο ίδιος άνθρωπος έδωσε υποτροφία στον Τρεμόπουλο. Τι άλλο να σας πω; Παίζει το παιχνίδι των Αμερικανών, όπως σας τόνισα από την αρχή.

- Πού εκτιμάτε ότι θα κυμανθούν οι εκλογικές επιδόσεις των Οικολόγων Πράσινων στις επόμενες εθνικές εκλογές;

Νομίζω ότι θα υπάρξει πτώση των εκλογικών ποσοστών. Εγώ αρνήθηκα να μπω στο ευρωψηφοδέλτιο για να μη νομιμοποιήσω την εκλογή του. Φοβάμαι ότι ξεφούσκωσε η πολιτική παρουσία του κ. Τρεμόπουλου. Το όνειρό του ήταν μία καρέκλα που δεν ξέρουμε και πώς θα τη χρησιμοποιήσει.

- Δηλαδή όλα γίνονται για μία καρέκλα;

Και όχι μόνο για αυτήν. Είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Όλα αυτά γίνονται για την εξουσία, η οποία είναι και οικονομική καθώς είναι πολλά τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία του κόμματος. Τρία πράγματα είναι ανίκητα στον κόσμο τούτο: το χρήμα, ο χρόνος και η ηλιθιότητα!

- Πόσο πιθανό είναι το ενδεχόμενο να δούμε τον κ. Τρεμόπουλο να αναλαμβάνει κυβερνητικό πόστο στο μέλλον;

Δεν είναι απίθανο κάτι τέτοιο. Ο Τρεμόπουλος θα μπορούσε να συμμαχήσει ακόμα και με τον διάβολο για να πετύχει τους σκοπούς του. Όπως λένε και οι Αγγλοι: «Business as usual».

- Τελευταία υπήρξε πολλή συζήτηση για το αν αποχωρείτε από τους Οικολόγους Πράσινους. Τι ισχύει τελικά;

Παραμένω ένα απλό μέλος γιατί με θέλει το αντιτρεμοπουλικό ρεύμα που δυναμώνει μέρα με τη μέρα. Παίρνω απόσταση από την πολιτική. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ασκήσω κριτική ως ενεργός πολίτης, την οποία θα συνεχίσω να εκφράζω όλο και πιο έντονα.